Το Mothman στις ΗΠΑ είναι ίσως το πιο διάσημο ιπτάμενο ανθρωποειδές στον κόσμο, αλλά δεν ειναι το μοναδικό. Παρόμοιοι «ιπτάμενοι άνθρωποι» εθεάθησαν σε πολλές χώρες για αιώνες.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, υπάρχουν ιστορίες για τον Άνθρωπο Κουκουβάγια, που το 1976 το έβλεπαν συχνά αυτόπτες μάρτυρες στην περιοχή της παλιάς εκκλησίας του Maunan στην Κορνουάλη. Είχε κόκκινα μάτια σαν το Mothman, τεράστια φτερά που διπλώνονταν σαν μακρύς μανδύας και αιχμηρά νύχια στα χέρια του.
Και κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, οι Αμερικανοί στρατιώτες εκτός απο τεράστια έντομα και περίεργα οντά τύπου Predator (Η αληθινή ιστορία του Predator) συνάντησαν και ένα πλάσμα που περιγράφεται ως μια φτερωτή γυναίκα.
Συνέβη τον Αύγουστο του 1969 στο Ντα Νανγκ, μια πόλη στη νότια κεντρική ακτή του Βιετνάμ. Ένα βράδυ μια ομάδα Αμερικανών στρατιωτών ήταν σε υπηρεσία. Ανάμεσά τους ήταν ο Earl Morrison, αυτός που έφερε στο φως αυτή την ιστορία. Το βράδυ ηταν ήσυχο και ήρεμο μέχρι τη 01:30 περίπου. Ξαφνικά, στον ουρανό, είδαν κάποιο μεγάλο πλάσμα που πετούσε ομαλά με τεράστια φτερά, παρόμοια με τα δερμάτινα φτερά μιας νυχτερίδας ή δεινοσαύρου:
«Είδαμε κάτι που έμοιαζε με φτερωτό πλάσμα, σαν νυχτερίδα, μόνο που ήταν γιγάντιο σε σύγκριση με μια συνηθισμένη νυχτερίδα. Αφού πλησίασε αρκετά για να το δούμε λεπτομερώς, φάνηκε να ειναι μια γuμνή γυναίκα.
Ήταν μαύρη. Το δέρμα της ήταν μαύρο, το σώμα της μαύρο, τα φτερά της, όλα μαύρα. Όμως εκείνη έλαμπε. Έλαμπε μέσα στη νύχτα με κάποια πρασινωπή απόχρωση. Πετούσε ακριβώς από πάνω μας, και δεν ακούγαμε ήχο από αυτήν.
Όταν πέρασε πάνω από τα κεφάλια μας, ήταν μόλις έξι ή επτά πόδια μακριά μας. Και ακόμα δεν έκανε θόρυβο καθώς χτυπούσε τα φτερά της. Ήταν τόσο κοντά μας που σκέπαζε το φεγγάρι καθώς περνούσε.
Ήταν πολύ σκοτάδι, αλλά μπορούσαμε να την δούμε γιατί έλαμπε. Πολύ φωτεινά. Μόλις έφτασε ακόμα πιο κοντά, ακούσαμε τα φτερά της να χτυπούν. Και ακουγόταν, ξέρετε, σαν το συνηθισμένο χτύπημα των φτερών. Και μετά άρχισε να πετάει μακριά και την παρακολουθούσαμε για πολλή ώρα».
Ο Μόρισον τόλμησε να πει την ιστορία το 1972 επικοινωνώντας με κάποιους ερευνητές. Ένας από αυτούς ήταν ο Don Worley. Η προσωπική του συνέντευξη με τον Μόρισον αποκάλυψε πρόσθετες λεπτομέρειες - τα μαλλιά της γυναίκας ήταν μαύρα και ίσια, τα φτερά της ήταν ελαφρώς χνουδωτά, και ότι «φτερούγιζαν» καθώς πετούσε κοντά τους.
Οι ερευνητές Janet και Colin Board θεωρούν την ιστορία του Morrison μάλλον ασυνήθιστη, μεταξύ άλλων λόγω του γεγονότος ότι, κατά κανόνα, σε ιστορίες για ιπτάμενους ανθρώπους, όλοι βλέπουν αρσενικά και εδώ ο αυτόπτης μάρτυρας ήταν απόλυτα πεπεισμένος ότι είδε μια γυναίκα. Αυτό είναι κάτι σπάνιο· πριν από αυτό, το Gwrah-i-ribin, ένα ον από τη λαογραφία της Ουαλίας , θεωρούνταν το μοναδικό θηλυκό ιπτάμενο ανθρωποειδές .Η Mary Trevelyan, μια γνωστή ειδικός στη λαογραφία της Ουαλίας, μελέτησε την ιστορία του Morrison και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η περιγραφή του πλάσματος μοιάζει πολύ με αυτή του Gwrach-i-ribin:
"Έχει επίσης μακριά μαύρα μαλλιά, μαύρα μάτια και μουντό πρόσωπο. Μερικές φορές το ένα της μάτι είναι γκρι και το άλλο μαύρο. Η πλάτη της είναι λυγισμένη, η σιλουέτα της είναι πολύ λεπτή, αδυνατισμένη και το στήθος της συνήθως κρύβεται από ένα σκούρο μαντίλι.
Οι μακριές ρόμπες της είναι μαύρες. Μερικές φορές την έβλεπαν με μακριά φτερά που χτυπούσαν βαριά και μερικές φορές πετούσε χαμηλά πάνω από ποτάμια ή γύρω από αρχαία αρχοντικά. Συχνά μπορούσε κανείς να ακούσει το χτύπημα των δερμάτινων φτερών που έμοιαζαν με νυχτερίδας .
Το ουαλικό Gwrah-i-ribin πέταξε στο Βιετνάμ το 1969 ή είναι απλώς παρόμοια είδη πλασμάτων;
Παρεμπιπτόντως, το Gvrah-i-ribin, όπως και το ιρλανδικό Banshee, συνδέεται κυρίως με μια επικείμενη τραγωδία και τον θάνατο. Και στον πόλεμο του Βιετνάμ, ο θάνατος ηταν άφθονος.
Είναι περίεργο ότι πολλά ιπτάμενα ανθρωποειδή συνδέονται με τον θάνατο - ο Mothman είναι γνωστός προάγγελος του θανάτου, εμφανίστηκε στο Point Pleasant λίγο πριν την τραγωδία με την κατάρρευση της γέφυρας, στην οποία πέθαναν αρκετές δεκάδες άνθρωποι και φέρεται να τον είδαν στο Τσερνόμπιλ λίγο πριν το ατύχημα και επίσης και στην ιαπωνική Φουκουσίμα.
Κάποιοι ερευνητές συνδέουν ακόμη και τον Mothman και παρόμοιους ιπτάμενους «ανθρώπους» με τους Αγγέλους του Θανάτου. Όπως, σε περασμένους αιώνες, οι άνθρωποι έβλεπαν τα ίδια πλάσματα, αλλά τα θεωρούσαν όχι ως τέρατα, αλλά ως Άγγελους που συνοδεύουν τους ανθρώπους στον επόμενο κόσμο.
©AETOS NEWS
0 comments
Δημοσίευση σχολίου