Ο ερευνητής John Keel (ερευνητής του Mothman) βρήκε στα αρχεία μια περίεργη περίπτωση πιθανής συντριβής UFO που αφορούσε περίεργα οντά, πιθανώς προδρόμους των Men in Black. Το περιστατικό συνέβη το απόγευμα του Μαΐου 1924 κοντά στη μικρή πόλη Τζαμ της Δυτικής Βιρτζίνια των ΗΠΑ.
Ένας αγρότης έξω από την πόλη, στην κομητεία Braxton, είπε ότι είδε ένα αεροπορικό δυστύχημα στο δάσος. Τα αεροπλάνα ήταν πολύ σπάνια εκείνη την εποχή, ειδικά στη Δυτική Βιρτζίνια, και ένα αεροπορικό δυστύχημα ήταν μεγάλη είδηση.
Σύμφωνα με τον αγρότη, το αεροπλάνο ήταν πολύ περίεργο καθώς δεν φαινόταν να έχει φτερά, δεν έκανε θόρυβο και φαινόταν ασυνήθιστα μεγάλο. «Το μέγεθος ενός θωρηκτού», το περιέγραψε ο αγρότης.
Μια ομάδα ανδρών, συμπεριλαμβανομένου του τοπικού σερίφη και του τοπικού ρεπόρτερ Τζον Κόουλ, έψαξαν το δάσος αφού άκουσαν τα νέα για την εμφάνιση του «αεροπλάνου». Λίγες ώρες αργότερα βρήκαν τα υπολείμματα σε ένα μικρό ξέφωτο, αλλά δεν ήταν οι πρώτοι που το βρήκαν.
"Ωστόσο, δεν ήμασταν οι πρώτοι εκεί. Ήταν ήδη πέντε ή έξι άτομα στο ξέφωτο. Μερικοί από αυτούς ήταν ντυμένοι με μαύρα επαγγελματικά κοστούμια και γραβάτες, και φαίνονταν αρκετά ανόητοι σε αυτή την έρημο", έγραψε ο John Cole.
Άλλοι ήταν ντυμένοι με ολόσωμες φόρμες φτιαγμένες από κάποιο πολύ γυαλιστερό υλικό. Μιλούσαν μεταξύ τους με γρήγορη και ακατανόητη γλώσσα όταν τους βρήκαμε και ενθουσιάστηκαν πολύ όταν είδαν την ομάδα αναζήτησης.
Μετά από αυτό, άνθρωποι με φόρμες έτρεξαν προς σε ό,τι είχε απομείνει από το «αεροπλάνο», σαν να προσπαθούσαν να κρυφτούν. Μερικοί από τους άνδρες στην ομάδα έρευνας είχαν όπλα και ένας από αυτούς είπε στον Κόουλ: «Θεέ μου, είναι κατάσκοποι!». Μετά από αυτό τράβηξε και το όπλο του.
Οι άγνωστοι ήταν όλοι κοντοί και όλοι έμοιαζαν Ασιάτες, με ψηλά ζυγωματικά λοξά μάτια. Ένας από αυτούς μιλούσε αγγλικά. Είπε στους άνδρες ότι κανείς δεν τραυματίστηκε, ότι όλα ήταν καλά. Είπε επίσης ότι θα επισκεφθεί τον σερίφη αργότερα και θα συντάξει μια πλήρη αναφορά.
Ελάχιστα μπορούσε να κάνει η ομάδα έρευνας, γιατί δεν είχε διαπραχθεί κανένα έγκλημα και δεν υπήρξαν θύματα, έτσι κατέληξαν να εγκαταλείψουν το πλήρωμα του «αεροπλάνου» και να φύγουν.
Σύμφωνα με τον Κόουλ, ενώ επιθεωρούσε το σημείο της συντριβής, παρατήρησε ένα περίεργο «μικρό πράγμα» στο έδαφος. Το σήκωσε και αποφάσισε να το κρατήσει για τον εαυτό του. Δεν ξέρει γιατί δεν το έδωσε σε έναν από τους «ξένους» μέλη του πληρώματος και το έβαλε στην τσέπη.
Κοιτάζοντας τα συντρίμμια, ο Κόουλ σκέφτηκε ότι δεν έμοιαζε με κάτι που μπορούσε να πετάξει. Τα συντρίμμια έμοιαζαν με την άτρακτο ενός σύγχρονου (τότε) αεροπλάνου με παράθυρα, αλλά χωρίς φτερά, ουρά ή έλικες. Και το αντικείμενο ήταν πραγματικά πολύ μεγάλο, τουλάχιστον 75 πόδια (23 μέτρα) μήκος και γέμιζε ολόκληρο το ξέφωτο.
Έτσι ο Κόουλ επέστρεψε σπίτι στο Γουέστον και πήγε αμέσως για ύπνο. Ήταν πολύ κουρασμένος. Περίπου στις τρεις τα ξημερώματα, κάποιος άρχισε να του χτυπάει την πόρτα. Ο Κόουλ σηκώθηκε και κοίταξε, ένας αξιωματικός του στρατού στεκόταν εκεί. Φορούσε ένα από αυτά τα φαρδιά καπέλα που φορούσαν παλιά.
Φορούσε στολή του αμερικανικού στρατού, αλλά εκτός από τα ρούχα του, έμοιαζε ακριβώς με εκείνους τους «εξωγήινους» στο «αεροπλάνο». Είχε λοξά μάτια, σκούρο δέρμα, αλλά ήταν ίσως λίγο πιο ψηλός.
«Πήρες κάτι μαζί σου σήμερα». «Πρέπει να μας το επιστρέψεις».
Ο Κόουλ ξύπνησε και δεν μπορούσε να καταλάβει τι εννοούσε, αλλά μετά θυμήθηκε το μεταλλικό «πράγμα» που βρισκόταν ακόμα στην τσέπη του παλτού του. Ο Κόουλ πήγε και έφερε αυτό το πράγμα.
«Αυτό εννοείς;» ρώτησε, αλλά ο «Ασιάτης» δεν είπε τίποτα, παίρνοντας σιωπηλά το σκεύασμα από τα χέρια του Κόουλ και απλώς απομακρύνθηκε. Την ίδια στιγμή, ο Κόουλ δεν παρατήρησε κανένα αυτοκίνητο κοντά στο σπίτι του, ή τουλάχιστον ένα άλογο,με το οποίο θα μπορούσε να φτάσει στο σπίτι του ο «στρατιωτικός».
Ο Κόουλ επέστρεψε στο κρεβάτι και αποκοιμήθηκε, αλλά την επόμενη μέρα άρχισε να αναρωτιέται για τον παράξενο αξιωματικό και πώς τον βρήκε. Μερικές μέρες αργότερα, επέστρεψε σε εκείνο το δάσος και βρήκε αυτό το ξέφωτο. Ήταν άδειο. Χόρτα και θάμνοι ισοπεδώθηκαν εκεί που ήταν τα «συντρίμμια του αεροπλάνου», αλλά δεν υπήρχε άλλο σημάδι .
Μετά από σκέψη, ο Κόουλ αποφάσισε να μην ασχοληθεί περαιτέρω με αυτό το θέμα, αποφασίζοντας ότι ήταν καλύτερο να τα αφήσει όλα ήσυχα και ότι ίσως ήταν κάποιο είδος μυστικής στρατιωτικής δοκιμής σε συνεργασία με τους Ασιάτες.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου