Λαβρόφ: «Ο κίνδυνος για πυρηνικό πόλεμο πάντα υπάρχει αλλά κάποιοι τον διογκώνουν τεχνητά»

Σε νέες δηλώσεις περί πυρηνικού πολέμου προχώρησε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, τονίζοντας ότι «κάποιοι διογκώνουν με τεχνητό τρόπο την απειλή πυρηνικού πολέμου, αν και όντως δεν μπορεί να υποτιμηθεί ο κίνδυνος».

Ο Σ.Λαβρόφ σε συνέντευξη του τη Δευτέρα τόνισε παράλληλα ότι «υπάρχουν πολλοί που είναι πρόθυμοι να διογκώσουν τεχνητά αυτή την απειλή. Δεν θα ήθελα να φτάσω στο σημείο να πω πως ο κίνδυνος είναι πραγματικά πολύ, πολύ σημαντικός και υπάρχουν πολλοί που θέλουν να τον διογκώσουν με τεχνητό τρόπο. Ωστόσο, ο κίνδυνος είναι σοβαρός, είναι πραγματικός, δεν μπορεί να υποτιμηθεί», δήλωσε ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας.

Υπενθύμισε ακόμα ότι «τον Ιανουάριο οι χώρες που συνθέτουν την ισχυρή πυρηνική πεντάδα του κόσμου, επιβεβαίωσαν τη θέση για το απαράδεκτο της χρήσης αυτών των όπλων».

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών εξέφρασε επίσης την ελπίδα ότι οι δυτικές χώρες δεν θα επιτρέψουν την αποστολή στρατευμάτων τους στην Ουκρανία.

«Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιτρέψουμε έναν Γ’ΠΠ, πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται οι συνεχείς προκλήσεις του Ζελένσκι και της ομάδας του, οι οποίοι απαιτούν την εισαγωγή στρατευμάτων του ΝΑΤΟ για την προστασία της ουκρανικής κυβέρνησης.

Και όλοι λένε ότι θα στείλουν όπλα – κάτι που, φυσικά, ρίχνει και αυτό λάδι στη φωτιά – καθώς θέλουν να αναγκάσουν τους Ουκρανούς να πολεμήσουν με τη Ρωσία μέχρι τον τελευταίο στρατιώτη.

Αρκεί αυτή η σύγκρουση να τραβήξει περισσότερο, αρκεί, όπως ελπίζουν, η Ρωσία να υποφέρει από αυτήν όλο και περισσότερο», είπε ο Λαβρόφ, προσθέτοντας πως τα όπλα που στέλνουν οι Δυτικοί, μπορεί να καταλήξουν σε τρομοκράτες.

Παράλληλα, σημείωσε ότι όλοι οι ηγέτες των χωρών του ΝΑΤΟ αποκλείουν την εμπλοκή της συμμαχίας σε μια άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία, εκτός από την ηγεσία της Πολωνίας.

Σχετικά με τις διαπραγματεύσεις Ρωσίας – Ουκρανίας

Σύμφωνα με τον Λαβρόφ, οι δυτικές χώρες πιέζουν το Κίεβο να συνεχίσει τις εχθροπραξίες. «Τονίζω για άλλη μια φορά: έχουμε την αίσθηση ότι η Δύση θέλει η Ουκρανία να συνεχίσει να πολεμά, να συνεχίσει να φθείρει, να εξαντλήσει τον ρωσικό στρατό και το ρωσικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα – αυτό, όμως, είναι μια ψευδαίσθηση», είπε.

Ως παράδειγμα, ο Ρώσος υπουργός ανέφερε τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων στην Τουρκία. «Στην Κωνσταντινούπολη, για πρώτη φορά, λάβαμε προτάσεις από αυτούς σε χαρτί, με τις υπογραφές του επικεφαλής της αντιπροσωπείας τους, και ήμασταν έτοιμοι να πάρουμε αυτές τις προτάσεις ως βάση. Απαιτούσαν αναθεώρηση προκειμένου να είναι συναινετικές, αλλά αξιολογήθηκαν θετικά από εμάς.

Οι προτάσεις αυτές δεν είχαν τη μορφή σύμβασης, αλλά τη μορφή περιγραμμάτων, των κύριων διατάξεων και θέσεων.

Μεταφέραμε αμέσως τις θέσεις αυτές σε σύμβαση και παραδώσαμε το σχέδιο αυτό στους Ουκρανούς συναδέλφους μας. Στη συνέχεια μας παρουσίασαν τις δικές τους ιδέες, οι οποίες ήταν ριζικά διαφορετικές από αυτές που έγιναν στην Κωνσταντινούπολη», δήλωσε ο Λαβρόφ.

Στο μεταξύ, όμως είχαν αποχωρήσει από τις θέσεις που είχαν καταλάβει γύρω από το Κίεβο, ως «ένδειξη καλής θέλησης»

Πρόσθεσε ότι η ουκρανική κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει ένα τέτοιο βήμα μετά από προτάσεις από τις κυβερνήσεις της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου, οι οποίες συνιστούσαν στις ουκρανικές αρχές να σκληρύνει τη στάση της.

Παράλληλα, ο επικεφαλής του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε ότι ο πρόεδρος της Ουκρανίας φάσκει και αντιφάσκει στις δημόσιες ομιλίες του. «Είναι καλός ηθοποιός και υπάρχουν αστεία πράγματα στις εξωτερικές εκδηλώσεις του που δείχνουν πώς είναι μερικές φορές σε μια κατάσταση, αλλά αν κοιτάξετε προσεκτικά και πάρετε μια αντίληψη της ουσίας αυτών που λέει, θα βρείτε χιλιάδες αντιφάσεις εκεί. Αυτό η Δύση το αντιλαμβάνεται ως ταλέντο», δήλωσε ο Λαβρόφ.

Και συνέχισε: «Μόλις σήμερα διάβασα ένα μήνυμα – ο πρόεδρος της ουκρανικής βουλής είπε ότι μετά από αυτή την κρίση, η Ουκρανία δεν θα αφαιρέσει από το σύνταγμά της τις διατάξεις σχετικά με την πρόθεσή της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Πώς γίνεται αυτό; Σε όλες τις διαπραγματεύσεις, συζητείται ένα ουδέτερο καθεστώς της Ουκρανίας, σε συνδυασμό με εγγυήσεις ασφαλείας που θα είναι σε ένα συγκεκριμένο έδαφος».