Μια γυναίκα με το όνομα Katie McDaniel από την Πολιτεία της Ουάσιγκτον των ΗΠΑ, παραλίγο να πεθάνει αφού έπεσε σε κώμα λόγω προβλημάτων στους πνεύμονες και τώρα έχει γράψει ένα βιβλίο για το ταξίδι της στη μετά θάνατον ζωή.
Η Katie υπέφερε από σοβαρή πνευμονική ανεπάρκεια και της τοποθετήθηκε αναπνευστήρας, ενώ προηγουμένως είχε πέσει σε κώμα που προκλήθηκε από φάρμακα. Πιστεύεται ότι πέρασε τρεις εβδομάδες σε μια κατάσταση παρόμοια με βαθύ ύπνο, υπό την επίβλεψη γιατρών, αλλά στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την ίδια, εκείνη βρισκόταν σε κάποιον άλλο κόσμο - όπως συνειδητοποίησε στην Κόλαση.
Σύμφωνα με την Katie, αφού ο γιατρός της είπε ότι θα κοιμηθεί και στη συνέχεια της έκανε ένεση με ναρκωτικά, «ξύπνησε» σε ένα «επικίνδυνο ξένο μέρος». Εκεί είδε τρομερά πλάσματα, τα οποία αποκαλεί δαίμονες, πολλά σώματα αποβληθέντων μωρών και μάλιστα έγινε θύμα βίας από μια ομάδα ανδρών που της είπαν ότι ήταν άρρωστοι με AIDS.
Τότε όμως συνέβη κάτι σαν «έκρηξη» και παρασύρθηκε «στον Παράδεισο», όπου βίωσε κάτι τελείως διαφορετικό, δηλαδή «ευδαιμονία». Και τώρα, 22 χρόνια αργότερα, κυκλοφόρησε ένα βιβλίο , στο οποίο μίλησε για την περίεργη εμπειρία της.
Η Katie, 75 ετών πλέον, έδωσε πρόσφατα μια συνέντευξη στην Daily Star :
«Τα απομνημονεύματά μου και την ιστορία της οικογένειάς μου, κυρίως βρετανικής καταγωγής με λίγη ιρλανδική πινελιά, από τις οδυνηρές μου εμπειρίες κοντά στο θάνατο το 2000 μέχρι σήμερα, καθώς συνεχίζω να μοιράζομαι το ουράνιο μήνυμα ότι κανείς δεν πρέπει να πάει στην κόλαση».
Σύμφωνα με την Katie, αφού βρέθηκε σε κώμα, «ξύπνησε» στο σκοτάδι και σύντομα από κάπου εμφανίστηκε μια κοκκινωπή λάμψη.
«Αλλά μετά έγινε κάτι σαν ομίχλη, θαμπό και ζεστό, και μύριζε κάτι άσχημα, και μετά έγινε πιο φωτεινό και άρχισα να ακούω αυτά τα μουγκρητά και τα ουρλιαχτά. Σκέφτηκα, "Αυτό είναι σίγουρα κάτι κακό" και ξαφνικά ήρθε μια Φωνή από κάπου και ρώτησε: "Ξέρεις πού είσαι;" Οι σκέψεις ηταν μόνο σε ένα πράγμα που μπορούσα να σκεφτώ κα να του πω " στην κόλαση", μετά μετ από αυτό γέλασε φρικτά. Γύρισα και έτρεξα στο σκοτάδι».
Τότε η Katie άρχισε ξαφνικά να πέφτει σε διαφορετικά μέρη, καθένα από τα οποία ήταν χειρότερο από το προηγούμενο. Κάθε ένα από αυτά τα μέρη είχε το δικό του ιδιαίτερο «σενάριο» βασανιστηρίων. Ένα από τα χειρότερα πράγματα για εκείνη ήταν να βρίσκεται στο διάδρομο με έναν τρομερό δαίμονα, ο οποίος της είπε ότι έπρεπε να αρπάξει αυτό που υπήρχε πίσω από τη μια πόρτα και να το μεταφέρει στην επόμενη πόρτα.
"Αυτός (ο δαίμονας) στεκόταν εκεί με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος του και έδειχνε πού να πάω. Μπήκα σε αυτό το δωμάτιο και υπήρχε κατι σαν νοσοκομείο με γυναίκες. Φορούσαν πουκάμισα νοσοκομείου και τα πόδια τους ήταν απλωμένα στα πλάγια. " Μπροστά τους κάθονταν άνθρωποι σε σκαμπό και έψαχναν ανάμεσα στα πόδια αυτών των γυναικών. Ξαφνικά ένας από αυτούς σήκωσε το χέρι του γεμάτος αίματα και βλέννες και είπε: «Έλα εδώ!».
"Έκαναν εκτρώσεις σε αυτές τις γυναίκες και έβαζαν στην αγκαλιά τους ένα κουρελιασμένο παιδί, ή μάλλον ό,τι του είχε απομείνει, και το έβαλαν στην αγκαλιά μου. Ήμουν εντελώς σοκαρισμένη γιατί πάντα ήμουν κατά των αμβλώσεων".
Ο δαίμονας της είπε να πάει αυτό το παιδί σε άλλο δωμάτιο.
"Υπήρχε μια τεράστια αποθήκη και υπήρχαν σωροί αποβληθέντων μωρών, ύψους πολλών μέτρων. Ήταν πολύ τρομερό για μένα και δεν το άντεχα. Έβαλα το μωρό εκεί και γύρισα, αλλά ο δαίμονας μου είπε: Πήγαινε πίσω εκεί. Του είπα ότι δεν ήθελα να πάω ξανά εκεί και δεν θα το έκανα, και απλώς χαμογέλασε και είπε: «Τότε θα πάθεις κάτι χειρότερο», θυμάται ότι έκλεισε τα μάτια της από φόβο, και όταν τα άνοιξε ξανά, βρέθηκε σε άλλο μέρος στην Κόλαση, όπου υπήρχε ένα άλλο «σενάριο» του μαρτυρίου της. "
Συνολικά, σύμφωνα με την ίδια, ο χρόνος της σε αυτή την Κόλαση κράτησε δύο ολόκληρα χρόνια. Κάποια στιγμή δεν άντεξε και άρχισε να τραγουδάει δυνατά τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα και τότε ξαφνικά τελείωσε το ατελείωτο μαρτύριο της και ένιωσε μια «έκρηξη» γύρω της.
"Το μόνο που μπορείς να σκεφτείς ήταν μια υπέροχη αίσθηση . Ήμουν τόσο χαρούμενη που ό,τι κολασμένο είχε συμβεί πριν είχε φύγει. Τώρα ήμουν σε αυτή την ευτυχία."
Και τότε η Katie είδε τον παλιό της φίλο που είχε πεθάνει στο παρελθόν από λευχαιμία. Στεκόταν εκεί. «Σκέφτηκα», Δόξα τω Θεό, πέθανα και τώρα βρίσκομαι στον Παράδεισο μαζί του, κάτι που είναι υπέροχο. "Και γύρισε προς το μέρος μου και μου είπε: "Katie έχεις πάρα πολλά να κάνεις στη γη", μετά από αυτό σκέφτηκα: "Ω, όχι, με διώχνουν!" Του είπα «Όχι» . Είπα ότι ήθελα να μείνω εδώ μαζί του, αλλά μετά με πέταξε έξω και ΜΠΟΥΜ, ξύπνησα. Υπήρχε ένα έντονο φως και άνθρωποι ήταν τριγύρω, σκέφτηκα, «Θεέ μου, είμαι πίσω στην κόλαση».
Ήμουν τόσο μπερδεμένη μέχρι που η κόρη μου ήρθε κοντά μου και μου είπε: «Μαμά, ήσουν πραγματικά πολύ άρρωστη και πιστεύαμε ότι θα σε χάναμε, αλλά επέστρεψες και είσαι καλά». Τότε οι γιατροί είπαν στην Katie ότι ήταν σχεδόν θαύμα που επέζησε από το κώμα. Αλλά η ίδια η Katie ήταν συντετριμμένη που της έβγαλαν την «ευδαιμονία» και την έδιωξαν από τον Παράδεισο». Τώρα ανυπομονεί για την επιστροφή της στον Παράδεισο, αλλά πρώτα θέλει να διαδώσει το μήνυμά της ότι εξαρτάται από εμάς πού θα πάμε μετά τον θάνατο. "Η ουσία είναι ότι εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε τη δική μας Κόλαση. "
0 comments
Δημοσίευση σχολίου