«Έχουμε άγνοια μετά τον διωγμό των ανεμβολίαστων. Έχουν κλείσει οι πόρτες».Τη δραματική κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία της επαρχίας και ιδίως των νομών Σερρών και Δράμας αποτυπώνουν καταγγελίες δικηγόρου σε τοπικά μέσα.
Μετά τον διωγμό χιλιάδων ανεμβολίαστων ατόμων διαφόρων ειδικοτήτων, πληθαίνουν τα παράπονα που εξελίσσονται πολλές φορές σε καταγγελίες και ακόμα και μηνύσεις από οικείους νοσηλευομένων.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μίας ηλικιωμένης γυναίκας, η οποία είναι κατάκοιτη εδώ και 2 χρόνια.Ο δικηγόρος Γιάννης Γιάντσος, μεταφέρει στον “αέρα” τοπικού μέσου την περιπέτεια που έζησε η ηλικιωμένη γυναίκα, που κατά τον ίδιο έπεσε “θύμα” των αναστολών στα νοσοκομεία.
Σύμφωνα με τον η μεταφορά της έγινε με καρότσι, παρά τις διαμαρτυρίες της:
«Βρε παιδιά που με πάτε, εγώ δεν μπορώ να περπατήσω».
Όταν έφτασαν τελικά στο ασθενοφόρο, προσπάθησαν να την βάλουν να καθήσει, γιατί στο φορείο βρισκόταν ήδη για μεταφορά άλλος ασθενής. «Εκεί η ηλικιωμένη τους έπεσε και χτύπησε στο γόνατο».
Επέστρεψαν μάλιστα την ηλικιωμένη στο σπίτι της χωρίς να ειδοποιήσουν εγκαίρως τους οικείους της.
Σα να μην έφτανε αυτό, το χτύπημα στο γόνατο ήταν τόσο άσχημο που κρίθηκε η νέα της μεταφορά στο νοσοκομείο Σερρών!
Τι καταγγέλλει ο δικηγόρος:
«Δεν υπάρχει το κατάλληλο προσωπικό εξαιτίας του ότι βγήκαν σε διαθεσιμότητα άτομα. Έχει περάσει ένας μήνας και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει ούτε μία πρόσληψη έτσι ώστε να ενισχυθούν όλες αυτές οι δομές. Όταν ο οδηγός πληρώματος ασθενοφόρου βγαίνει σε διαθεσιμότητα και αντικαθίσταται από έναν τραυματιοφορέα είναι λογικό να δημιουργηθούν πάρα πολλά προβλήματα»
Ο ίδιος σε άλλο κανάλι παράθεσε ακόμα ένα περιστατικό με μία πλήρως εμβολιασμένη γυναίκα που νοσηλεύτηκε με κορωνοϊό και κατέληξε στο νοσοκομείο, με τους συγγενείς της να καταγγέλλουν παντελή έλλειψη οργάνωσης αλλά και επικοινωνίας μεταξύ των ίδιων και του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού:
«Οι άνθρωποι αυτοί χάσανε έναν δικό τους άνθρωπο δίχως να καταλάβουν γιατί και πως ενώ ήταν και εμβολιασμένος. Κάποτε όσοι πηγαίναμε στα νοσοκομεία ως συνοδοί (ασθενών) είχαμε μία επαφή με το προσωπικό, αν χρειαζόταν κάτι το φέρναμε, πηγαίναμε αποκλειστικές. Θέλω να πω είχαμε μία φροντίδα στους οικείους μας ασθενείς. Δεν είναι δυνατόν σήμερα να έχουν κλείσει οι πόρτες και να μην ξέρουμε τι γίνεται εκεί μέσα»:
0 comments
Δημοσίευση σχολίου