Ο Rupert Sheldrake είναι βιολόγος και παραψυχολόγος που βρήκε τον "μορφικό συντονισμό" - την ιδέα ότι υπάρχουν σχέσεις μεταξύ διαφορετικών οργανισμών. Πιστεύει ότι υπάρχουν πεδία στον ανθρώπινο εγκέφαλο που εκτείνονται πέρα από τα φυσικά του όρια.
Τα απόκοσμα και τρομακτικά προαισθήματα επικειμένου θανάτου που αποδεικνύονται γνήσια μπορεί να είναι κάτι βαθιά ενσωματωμένο στα συναισθήματά μας. Μπορεί όμως η επιστήμη να το εξηγήσει αυτό;
Πριν από περίπου επτά χρόνια, ο Garrett βρισκόταν σε μια τοπική πιτσαρία με τους φίλους του ηταν μια συνηθισμένη μέρα. Ήταν άλλοι πέντε έφηβοι και μόλις είχαν τελειώσει τη συζήτηση, όταν ξαφνικά από το πουθενά το σώμα του Garrett καταλήφθηκε από κάτι που έμοιαζε να ειναι σε κατάσταση σοκ. Ένιωθε κρύος και είχε μια «αίσθηση ότι κάτι είχε συμβεί». Ένιωθε τόσο άσχημα που προσπαθούσε απεγνωσμένα να συγκρατήσει τα δάκρυα μπροστά στους συνομηλίκους του.
«Είναι σαν να μου είπαν κάτι τρομερό. Δεν μπορούσα να πω τι ακριβώς ήταν, αλλά ήξερα ότι κάτι κακο είχε συμβεί».
Επέστρεψε σπίτι και προσπάθησε να αποσπάσει την προσοχή του από αυτό που περιγράφει ως «αίσθημα μεγάλης θλίψης». Και τότε χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν η μαμά του . Αποδείχθηκε ότι λίγες ώρες νωρίτερα - την ίδια περίπου ώρα που βρισκόταν στο εστιατόριο - ο παππούς του είχε πεθάνει από ξαφνική καρδιακή προσβολή ενώ βρισκόταν σε κρουαζιέρα.
Αν και δεν είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πόσοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο «ένιωσαν» τον θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου , το φαινόμενο εμφανίζεται σε πολλούς ανθρώπους.Επιπλέον, για κάθε άτομο που αισθάνεται εξ αποστάσεως «θλίψη» από τον θάνατο ενός αγαπημένου του προσώπου πριν το μάθει, υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι που, σε τέτοιες στιγμές, δεν νιώθουν τίποτα αν ο καλύτερός τους φίλος ή στενός συγγενής τους πέθανε κάπου.
Μερικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ο πολύπλοκος κόσμος της κβαντικής φυσικής μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξηγήσει τη φύση του παραφυσικού (ενώ άλλοι επιστήμονες λένε ότι κάνουν λάθος). Ο Μπράιαν Τζόζεφσον λέει τα εξής: "Η ακαδημαϊκή κοινότητα είναι σαν ένα κλαμπ. Πρέπει μόνο να πιστεύεις ορισμένα πράγματα και αν δεν συμφωνείς με αυτά, θα αντιμετωπίσεις προβλήματα".
Το 1973, ο Τζόζεφσον τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής για το έργο του πάνω στην υπεραγωγιμότητα. Αργότερα, ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, άρχισε να χρησιμοποιεί την κβαντική μηχανική για να διερευνήσει τη συνείδηση και το παραφυσικό.
Ο Garrett δεν ξέρει τι του συνέβη την ημέρα που πέθανε ο παππούς του, αλλά είναι σίγουρος ότι συνέβη. Πιστεύει σε κάποιου είδους «σχέση» μεταξύ των ανθρώπων. «Νομίζω ότι αν αυτό συνέβη σε εσάς, τότε θα το καταλάβετε», λέει. Αυτή την άποψη συμμερίζεται ο Cassius Griesbach , ένα 24χρονο αγόρι από το Wisconsin, του οποίου ο παππούς πέθανε το 2012. Ο Griesbach λέει ότι ξύπνησε ξαφνικά τη νύχτα που πέθανε ο παππούς του και άρχισε να κλαίει ανεξέλεγκτα. «Ένιωσα ότι κάτι με ταρακούνησε σωματικά», λέει. Όταν λίγα λεπτά αργότερα του τηλεφώνησε ο πατέρας του και είπε ότι ο παππούς του πέθανε, και του απάντησε: «Το ξέρω ήδη». «Όσο απομακρύνεσαι από αυτό, τόσο περισσότερο θέλω να το διαγράψω ως σύμπτωση», λέει, «αλλά κάθε φορά που κάθομαι και το σκέφτομαι, νιώθω ότι είναι κάτι άλλο».
Ο Rupert Sheldrake είναι βιολόγος και παραψυχολόγος που βρήκε τον "μορφικό συντονισμό" - την ιδέα ότι υπάρχουν σχέσεις μεταξύ διαφορετικών οργανισμών. Πιστεύει ότι υπάρχουν πεδία στον ανθρώπινο εγκέφαλο που εκτείνονται πέρα από τα φυσικά του όρια όπως τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Αυτό, λέει, εξηγεί γιατί μπορούμε να αισθανόμαστε πότε κάποιος μας κοιτάζει ενω ειναι πίσω απο την πλάτη μας ή γιατί μερικές φορές σκεφτόμαστε κάποιον ακριβώς πριν μας καλέσει. (Παρεμπιπτόντως, αυτό το άρθρο του Sheldrake, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, ονομάστηκε «αιρετικό».)
0 comments
Δημοσίευση σχολίου