Άρνηση εμβολιασμών: Τι αναφέρει ο δικηγόρος του πρώτου εργαζόμενου που απολύθηκε στη χώρα μας επειδή δεν ήθελε να εμβολιασθεί – Τι ισχύει για όλους τους εργαζόμενους.
Νέα δεδομένα στις εργασιακές σχέσεις εν μέσω πανδημίας, καθώς καταγράφηκε στη χώρα μας η πρώτη απόλυση εργαζομένου επειδή αρνήθηκε να εμβολιασθεί κατά του κορονοϊού. Σύμφωνα με δικηγορικό γραφείο του Γιάννη Καρούζου που ανέλαβε την υπόθεση, πρόκειται για έναν φυσιοθεραπευτή, απασχολούμενο με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου στο γηροκομείο Παναγία η Καθολική, Γαστούνης, υπαγόμενο στην Ιερά Μητρόπολης Ηλείας.
Ο συγκεκριμένος εργαζόμενος αρνήθηκε -για δικούς του προσωπικούς λόγους- να εμβολιαστεί. Όπως αναφέρει για το περιστατικό ο κ. Καρούζος: «Eξαναγκάστηκε στη λήψη 15 ημερών άδειας- απουσίας από την εργασία του. Σημειώνω ότι, η άδεια αυτή αφαιρέθηκε από τις ημέρες της άδειας αναψυχής του, και του επιβλήθηκε. Ταυτόχρονα, και ενώ ευρισκόταν στην εν λόγω άδεια, του ανακοινώθηκε η απόλυσή του, η οποία και του κοινοποιήθηκε σήμερα (09/03), όταν και επέστρεψε στην εργασία του.
Η επίμαχη καταγγελία της σύμβασής του είναι πρόδηλα άκυρη και παράνομη. Ανεξαρτήτως της αναγκαιότητας, κυρίως ηθικής, οι εργαζόμενοι, που παρέχουν υπηρεσία έναντι ευπαθών ομάδων (ηλικιωμένοι, ασθενείς κ.τ.λ.) να εμβολιάζονται και να συμμετέχουν θετικά στο υπό εξέλιξη πρόγραμμα εμβολιασμού για τη νόσο covid-19, η διενέργεια του σχετικού εμβολιασμού δεν είναι υποχρεωτική νομοθετικά».
Τι ισχύει για τους εργαζόμενους
Να σημειωθεί ότι το δικηγορικό γραφείο του Γιάννη Καρούζου αναφέρει τι ισχύει στην περίπτωση απόλυσης λόγω άρνησης εμβολιασμού. «Εφόσον δεν έχει νομοθετηθεί ο υποχρεωτικός χαρακτήρας του εμβολιασμού κατά της μετάδοσης του COVID-19, δεν μπορεί η άρνηση του εργαζόμενου, οποιασδήποτε ειδικότητας και κατηγορίας να καταλήγει αυτόματα στην απόλυσή του και μάλιστα, κατόπιν εκδικητικής, προειδοποιητικής, εξαναγκαστικής λήψης άδειας αναψυχής, χωρίς τη συναίνεση του εργαζόμενου. Ο εργαζόμενος που δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα αρνείται τον εμβολιασμό, π.χ. επειδή ανήκει σε μία ευπαθή ομάδα, ή για δικούς ψυχολογικούς ή συνειδησιακούς λόγους, δεν μπορεί να τιμωρείται από τον εργοδότη του με την εσχάτη του μέτρων, δηλαδή την απόλυση.
Αν με αυτό τον τρόπο ξεκινήσει η πρακτική των εργοδοτών, προφανώς θα οδηγηθούμε σε καταστάσεις εργασιακής ζούγκλας. Εν προκειμένω, θα μπορούσε να προταθεί από τον εργοδότη η αλλαγή καθηκόντων του εργαζόμενου, η τοποθέτηση του σε θέση μη επαφής με το κοινό ή ακόμα και η θέση σε αναστολή – διαθεσιμότητα του εργαζόμενου από την εργασιακή του σύμβαση, χωρίς την πλήρη καταβολή του μισθού του. Έστω αυτό».
Και καταλήγει μεταξύ άλλων: «Να επισημανθεί ότι το μέτρο του εμβολιασμού, καθ’ εαυτό, συνιστά σοβαρή μεν παρέμβαση στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και στην ιδιωτική ζωή του ατόμου και δη στη σωματική και ψυχική ακεραιότητα αυτού, πλην όμως συνταγματικώς ανεκτή, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
– Οτι προβλέπεται από ειδική νομοθεσία, υιοθετούσα πλήρως τα έγκυρα και τεκμηριωμένα επιστημονικά, ιατρικά και επιδημιολογικά πορίσματα στον αντίστοιχο τομέα
– Οτι παρέχεται δυνατότητα εξαίρεσης από τον εμβολιασμό σε ειδικές ατομικές περιπτώσεις, για τις οποίες αυτός αντενδείκνυται».
0 comments
Δημοσίευση σχολίου