Πέταξαν με drone μέσα στον πιο πρόσφατο και δημιούργησαν τρισδιάστατο μοντέλο.Το μυστήριο γύρω από 17 τεράστιους κρατήρες που έχουν κάνει την εμφάνισή τους στη σιβηρική τούνδρα από το 2013, με τον τελευταίο να δημιουργείται πέρυσι, προσπαθούν να ξεκλειδώσουν οι επιστήμονες και αυτή τη φορά φαίνεται πως βρίσκονται κοντά στη λύση.
Στο πλαίσιο της έρευνάς τους πραγματοποίησαν φωτογραφήσεις με drone, ενώ προχώρησαν σε τρισδιάστατες μοντελοποιήσεις, αξιοποιώντας και την τεχνητή νοημοσύνη.
Ομάδα Ρώσων επιστημόνων τον Αύγουστο του 2020 επισκέφτηκε τον κρατήρα δημοιεύοντας τα ευρήματα στο περιοδικό Geosciences την περασμένη εβδομάδα.
Έφτασαν με drone 10 έως 15 μέτρα κάτω από το έδαφος
Για πρώτη φορά που οι ερευνητές μπόρεσαν να πετάξουν ένα drone σε έναν κρατήρα – φτάνοντας 10 έως 15 μέτρα κάτω από το έδαφος, κατι που τους επέτρεψε να συλλάβουν το σχήμα της υπόγειας κοιλότητας όπου είχε δημιουργηθεί.
Ο επικεφαλής ερευνητής στο Κέντρο αποκατάστασης υδρογονανθράκων του Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας του Skolkovo στη Μόσχας, Evgeny Chuvilin και μέλος της ομάδας ανέφερε ότι ο νέος κρατήρας που δημιουργήθηκε πέρυσι «είναι εξαιρετικά διατηρημένος, καθώς το νερό στην επιφάνεια δεν είχε ακόμη συγκεντρωθεί στον κρατήρα», κατά την περίοδο της έρευνας. Κάτι τέτοιο τους επέτρεψε να μελετήσουν έναν νέο κρατήρα, ανέγγιχτο από τη βαρύτητα.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν drone, το οποίο τράβηξε 80 φωτογραφίες, επιτρέποντάς τους να δημιουργήσουν ένα τρισδιάστατο μοντέλο του κρατήρα, με βάθος 30 μέτρων.
Ο πιλότος του drone και συγγραφέας της μελέτης Igor Bogoyavlensky, ανέφερε πως η φωτογράφηση δεν ήταν εύκολη επιχείρηση, καθώς τρεις φορές κόντεψαν χάσουν το drone.
Το μοντέλο το οποίο έδειξε ασυνήθιστα σπήλαια στο κάτω μέρος του κρατήρα επιβεβαίωσε σε ένα βαθμό τις υποθέσεις των επιστημόνων, ότι το αέριο από μεθάνιο δημιουργείται σε κοιλότητα στον πάγο, προκαλώντας ανάχωμα να στο επίπεδο του εδάφους.
Το ανάχωμα μεγαλώνει σε μέγεθος, ενώ στη συνέχεια αρχίζει να εκρήγνυται πάγος και άλλα υλικά, που αφήνουν πίσω τους τον τεράστιο κρατήρα.
Άγνωστη παραμένει ακόμη η πηγή του μεθανίου με τους επιστήμονες να μην αποκλείουν αυτό να προέρχεται από τα βαθιά στρώματα της γης ή από τα πιο κοντινά στην επιφάνεια ή και από τα δύο.
Πότε έγινε η έκρηξη
Παράλληλα, οι ερευνητές μπόρεσαν, μέσω δορυφορικών απεικονίσεων, να εντοπίσουν τον χρόνο σχηματισμού του κρατήρα, εκτιμώντας ότι η έκρηξη σημειώθηκε μεταξύ της 15ης Μαΐου και της 9ης Ιουνίου 2020. Ο κρατήρας εντοπίστηκε πρώτη φορά κατά τη διάρκεια μιας πτήσης με ελικόπτερο στις 16 Ιουλίου 2020.
Σύμφωνα με τον Chuvilin, η συγκυρία δεν ήταν τυχαία, αφού τη συγκεκριμένη εποχή του χρόνου, που υπάρχει και μεγάλη εισροή ηλιακής ενέργειας, που λιώνει το χιόνι και θερμαίνει το ανώτερο στρώμα του εδάφους, υπάρχουν αλλαγές στις ιδιότητες και τη συμπεριφορά τους.
«Αυτοί οι κρατήρες αντιπροσωπεύουν μια διαδικασία που ήταν προηγουμένως άγνωστη στους επιστήμονες» δήλωσε η Sue Natali, διευθύντρια προγράμματος της Αρκτικής στο Κέντρο Έρευνας για το Κλίμα Woodwell και συντάκτρια της μελέτης.
«Οι κρατήρες και άλλες απότομες αλλαγές που συμβαίνουν στο τοπίο της Αρκτικής είναι ενδεικτικές της ταχείας θέρμανσης και της απόψυξης της Αρκτικής, η οποία ενδέχεται να έχει σοβαρές συνέπειες για τους κατοίκους της Αρκτικής και παγκοσμίως».
0 comments
Δημοσίευση σχολίου