Τρεις 15χρονοι έφηβοι φοιτητές έπρεπε να πάνε σε ένα χωρίο και ξαφνικά σαν να μεταφέρθηκαν σε άλλο κόσμο ή στον Μεσαίωνα. Όταν έφυγαν από το αυτό χωριό, επέστρεψαν στην εποχή μας.
Ένα δροσερό φθινόπωρινο πρωίνο της Κυριακής το 1957, μια ομάδα τριών νεαρών Βρετανών στρατιωτών του Βασιλικού Ναυτικού έφτασε στο χωριό Suffolk. Αυτό είναι ένα πολύ γραφικό τουριστικό σημείο με όμορφα σπίτια που περιβάλλονται από πράσινο και λουλούδια.
Το να πάνε σε αυτό το χωριό ήταν η εκπαιδευτική τους εργασία κάποιου είδους άσκησης,έπρεπε να πάνε στο χωριό και να σιγουρευτούν ότι έφτασαν στο σωστό μέρος, στη συνέχεια να καλέσουν τον μέντορά τους και αναφέρουν οτι εργασία ειναι ολοκληρωμένη.
Ο William Lang, ο Michael Crowley και ο Ray Baker ήταν μόλις 15 χρονών τότε, μόλις εγγράφηκαν ως στρατιώτες και ήταν πρόθυμοι να λάβουν επαίνους. Όταν έφτασαν στο χωρίο και να πλησιάσουν τα πρώτα σπίτια παρατήρησαν ξαφνικά ότι το φθινοπωρινό φύλλωμα στα δέντρα ξαφνικά άλλαξε χρώμα σε ένα πράσινο, όπως την άνοιξη.
Αυτή ήταν μόνο η αρχή και το πρώτο περίεργο σημάδι . Μετά από αυτό, οι γύρω ήχοι άρχισαν να σιωπούν, όπως το κελάηδισμα των πουλιών στα δέντρα και ακουγόταν μια καμπάνα εκκλησίας . Όταν μπήκαν στο χωριό και άρχισαν να πλησιάζουν την εκκλησία, υπήρχε απόλυτη σιωπή, κοίταξαν γύρω και δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι συνέβαινε. Τα σπίτια γύρω τους φαινόταν πολύ ξεπερασμένα με χοντρούς τοίχους όπως τον μεσαίωνα, δεν υπήρχαν κεραίες τηλεόρασης στις στέγες, και δεν υπήρχαν τηλεφωνικοί στύλοι ή τηλεφωνικοί θάλαμοι πουθενά. Δεν υπήρχαν αυτοκίνητα στους δρόμους, καθώς και άνθρωποι. Δεν υπήρχε πουθενά ούτε ένα άτομο.
Το χωριό Kersey σήμερα: 
Περνώντας την εκκλησία, βρέθηκαν δίπλα σε ένα κτίριο που έμοιαζε με μεσαιωνική ταβέρνα. Τον πλησίασαν και προσπάθησαν να κοιτάξουν μέσα από τα βρώμικα παράθυρα. Έξω από το παράθυρο, είδαν έναν πάγκο στον οποίο βρισκόταν κομμάτια κρέατος και τρία μεγάλα κομμάτια βοείου κρέατος,σάπια και μουχλιασμένα και καλυμμένα με ιστούς αράχνης.
Μόνο τώρα συνειδητοποίησαν ότι βρίσκονταν σε ένα πολύ περίεργο μέρος. Έφυγαν από την ταβέρνα και κοίταξαν σε ένα άλλο σπίτι, το οποίο είχε επίσης πολύ βρώμικα παράθυρα. Αυτό το σπίτι ήταν επίσης άδειο και χωρίς έπιπλα, με απλά δωμάτια με ασβεστωμένους τοίχους.
Τα παιδιά αποφάσισαν να επιστρέψουν για να φύγουν από αυτό το ανατριχιαστικό χωριό. Έφυγαν από το χωριό και ακολούθησαν το μονοπάτι προς στο λόφο από οπού είχαν φτάσει στο χωρίο. Και εδώ άκουσαν ξανά την καμπάνα να χτυπά, και στη συνέχεια επέστρεψαν όλοι οι συνηθισμένοι φυσικοί ήχοι. Γύρισαν να κοιτάξουν το χωρίο, και είδαν πολύ πιο μοντέρνα σπίτια, με κεραίες και καμπινέδες, από τους οποίους έβγαινε λευκός καπνός. Μετά από αυτό, και οι τρεις έτρεξαν να φύγουν από πανικό και φόβο για το τι τους είχε συμβεί. Το μόνο που ήθελαν ήταν να φύγουν το συντομότερο δυνατό.
Πολλά χρόνια αργότερα, ο William Lange ήρθε σε επαφή με έναν ερευνητή τον Andrew Mackenzie και του είπε για το περιστατικό: Ήταν ένα χωριό φάντασμα. Ήταν σχεδόν σαν να ταξιδεύαμε πίσω στο παρελθόν. Είχαμε μια αίσθηση θλίψης και κατάθλιψης σε αυτό το μέρος, αλλά και ένα αίσθημα από αόρατους παρευρισκόμενους. "
Σύμφωνα με τον William Lange, όταν και οι τρεις πήγαν στον μέντορά τους και του είπαν για αυτό που είδαν, αυτός και άλλοι ήταν πολύ σκεπτικοί για την ιστορία τους. Έτσι και τρεις φίλοι αποφάσισαν να μην το ξανα αναφέρουν και θεωρηθούν τρελοί και είπαν ότι ηταν αστείο. Ωστόσο, για αρκετές δεκαετίες, αυτό το περιστατικό συνέχισε να τους ανησυχεί. Τη δεκαετία του 1980, ο Lang και ο Crowley τηλεφώνησαν ο ένας στον άλλο για να συζητήσουν ξανά την υπόθεση στο Kersey.
Αλλά ο Crowley είχε ξεχάσει σχεδόν το περιστατικό είχε κάποια κενά στη μνήμη, θυμόταν κυρίως μόνο ότι δεν υπήρχαν κεραίες στις στέγες και πώς όταν κοίταξε από το παράθυρο της ταβέρνας είδε το σάπιο κρέας .
Μετά τη συνάντησή του με τον ερευνητή Andrew Mackenzie, ο Lange πήγε στο Ηνωμένο Βασίλειο από την Αυστραλία, όπου ζούσε εκείνη την εποχή, και επέστρεψε στο χωριό Kersey για να περπατήσει στους δρόμους με τον ερευνητή και να προσπαθήσει να θυμηθεί λεπτομέρειες. Ο ερευνητής Andrew Mackenzie το περιέγραψε αργότερα σε ένα βιβλίο του με τέτοιες ιστορίες με τίτλο Adventures in Time .
0 comments
Δημοσίευση σχολίου