Ο Λουκιανός, μέσα από τα Αληθή Διηγήματά του μας περιγράφει ένα ταξίδι στο φεγγάρι, τους κατοίκους του Σεληνίτες και Ηλιώτες οι οποίοι μεταξύ τους είχαν συνάψει ειρήνη.
Αυτοί είχαν και επαφή με την Γη. Μας περιγράφει, επίσης, ένα κάτοπτρο μέσα από το οποίο μπορούσε κάποιος να δει τα πάντα στην Γη, και ένα μικρό φρεάτιο από το οποίο μπορούσε να ακούσει τα πάντα.
Ένα κάτοπτρο, που χρησιμοποίησαν οι Τιτάνες, ξεγέλασε τον Διόνυσο Ζαγρέα και τον έκοψαν σε 14 κομμάτια και τον έφαγαν. Η Αθηνά (που γεννήθηκε από την κάρα=κεφάλι του Δία) έσωσε την καρδιά (=κάρ-α Δία) του Διονύσου και ο Δίας την έραψε στον μηρό του για να ξαναγεννηθεί.
Άραγε, να πρόκειται για το κάτοπτρο που αναφέρει ο Λουκιανός; Ίσως. Αν, μάλιστα, υπολογίσουμε πως η Σελήνη χρειάζεται 14 μέρες από την πανσέληνο στην χάση και 14 μέρες από την χάση στην πανσέληνο, τότε το κάτοπτρο ταυτίζεται με την Σελήνη.
Ο Πλούταρχος στο Περί του Σωκράτους Δαιμονίου εξηγεί ότι η ψυχή κατά την αποχώρησή της από το σώμα (μετά θάνατον) ανεβαίνει στην Σελήνη. Επιπλέον:
«ταυτόχρονα όμως και οι ψυχές των κολαζόμενων με οδυρμούς και αλαλαγμούς πλησιάζουν από κάτω εδώ, περνώντας μέσα από την σκιά {αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσότεροι συνήθιζαν να χτυπούν χαλκώματα κατά τις εκλείψεις και να κάνουν θόρυβο και πάταγο ενάντια στις φαύλες ψυχές}. Τις φοβίζει όμως και το αποκαλούμενο πρόσωπο, όταν φτάνουν κοντά, που είναι βλοσυρό και τρομακτικό να το βλέπεις. Ωστόσο στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε, αλλά, όπως ακριβώς η δική μας γη διαθέτει κόλπους βαθείς […], έτσι και τούτα είναι βάθη της Σελήνης και κοιλώματα». (Πλούταρχος, Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης 944B-944C)
Επίσης, μας εξηγεί ότι οι ψυχές παίρνουν τον νου από τον Ήλιο, την άλογη ψυχή από την Σελήνη και το σώμα από την Γη (το σώμα των ανθρώπων που γεννήθηκαν από τις στάχτες των Τιτάνων;). Όταν πεθαίνουν, πάνε στην πλευρά της Σελήνης που βλέπουμε (και αντιστοιχεί στην Άρτεμη), όπου παραμένουν μέχρι την επανενσάρκωσή τους (οπότε γίνονται(;) οι δαίμονες= δαήμονες= γνώστες που, ο Ησίοδος, περιγράφει για το Χρυσό Γένος και επιστρέφουν πίσω στην Γη για να γίνουν φύλακες θνητών ανθρώπων (Έργα και Ημέραι 121-126)). Όταν τελειώσει ο κύκλος των ενσαρκώσεων, οι ψυχές πάνε στην πίσω πλευρά της Σελήνης (που αντιστοιχεί στην Εκάτη). Εκεί, αποβάλλουν την άλογη ψυχή και κατευθύνονται στον Ήλιο.
Ως εδώ, τα πράγματα μοιάζουν απλά: Η Σελήνη είναι ένα όργανο (ως κάτοπτρο) ή ένα άρμα, δηλαδή, ένα όχημα «υποδοχής» και «αναδιανομής» ψυχών.
Οι ψυχές παίρνουν νου από τον Ήλιο και άλογη ψυχή από την Σελήνη.
Ανεβοκατεβαίνουν με ενσαρκώσεις στην Γη και την μπροστινή πλευρά της Σελήνης και όταν βρεθούν στην πίσω πλευρά, αφήνουν την άλογη ψυχή και επιστρέφουν στον Ήλιο. Η μπροστινή πλευρά της Σελήνης, ουσιαστικά, φαίνεται να λειτουργεί, κυρίως, σαν κάτοπτρο: αντανακλά, στέλνει πίσω τις ψυχές στην Γη ωσότου αυτές γίνουν «έτοιμες» να περάσουν στην σκοτεινή πλευρά για το ταξίδι τους στον Ήλιο.
Παράλληλα, στο κάτοπτρο=καθρέπτης μπορούμε να δούμε είδωλα: τον εαυτό μας ή κάποιον άλλον (όπως στην περίπτωση του Περσέα και της Μέδουσας). Ίσως, κάπως έτσι να έβλεπαν λεπτομέρειες στην Γη, οι Σεληνίτες και οι Ηλιώτες στην ιστορία του Λουκιανού (αν και μας φυτεύει την αμφιβολία ότι όλα αυτά είναι φανταστικά). Μήπως, λοιπόν, κατά ένα τρόπο, η Σελήνη γίνεται ένα εργαλείο μέσα από το οποίο βλέπουμε και παρακολουθούμε; Ένας «οφθαλμός»;
Αλλά, ως «βλοσυρό» και «τρομακτικό» μας περιγράφει ο Πλούταρχος το πρόσωπο της Σελήνης (αν και δεν είναι παρά μόνο οι σκιές από κόλπους βαθύς και μεγάλους που το κάνουν να φαίνεται ως τέτοιο και, άρα, κακώς εμπνέει τον οποιονδήποτε φόβο), μας φέρνει συνειρμικά στο μυαλό το Γοργόνειο ως Πανόπτη Οφθαλμό με το άγριο βλέμμα που, όποιος το κοιτάζει, πετρώνει.
Σε συνδυασμό, μάλιστα, με τον χαρακτηρισμό των Ορφικών για την Σελήνη ως «Γοργόνος Κεφαλή» και διάφορα ραδιοσήματα που έχουν εκπεμφθεί κατά το παρελθόν και σχετίζονται με την μογγολική ή/και την εβραϊκή γλώσσα, επίσης, τις ενδείξεις που σχεδόν ολοφάνερα αποδεικνύουν πως η Σελήνη είναι κούφια και πιθανότατα ένα διαστημόπλοιο παροπλισμένο(;), τότε, τα δεδομένα αλλάζουν ή διαφοροποιούνται.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου