Μια περίεργη ιστορία εμφανίστηκε στο διαδίκτυο από 2011 με τον ισχυρισμό ότι είναι αλήθεια. Δεν υπήρχε καμία απτή απόδειξη για την πραγματικότητα αυτού περιστατικού, και όλη η ιστορία θυμίζει ιστορια τρόμου. Αλλά ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτήν.
Υπάρχουν πολλές ιστορίες στον κόσμο για «Δαιμονισμένες» κούκλες, οι ιστορίες για καταραμένες κούκλες συχνά φαίνονται φανταστικές, επειδή σχετίζονται με φρικτές δολοφονίες σαν να ειναι από ταινίες τρόμου. Οι ταινίες τρόμου ειναι εμπνευσμένες από τέτοιες ιστορίες η αυτές οι ιστορίες προέρχονται από ταινίες και μονο?
Η ακόλουθη ιστορία για τους ερευνητές δεν είναι μυθοπλασία . Το 2011, ο 45χρονος κάτοικος του Τέξας Byron Robertson σκότωσε την κόρη του, την 5χρονη Nancy . Συνελήφθη και πέρασε από πολλές ψυχολογικές εξετάσεις που έδειξαν ότι πάσχει από παρανοϊκή σχιζοφρένεια,αλλα αυτο δεν τον βοήθησε καθόλου, κρίθηκε ένοχος για δολοφονία και καταδικάστηκε σε θάνατο. Εν αναμονή της εκτέλεσης του, μίλησε για κάποια υπερφυσική δύναμη πίσω από το έγκλημά του. Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια μιας από τις επισκέψεις του ψυχίατρου Τζακ Ράντολφ, σε μια προσπάθεια να αποδείξει την παραφροσύνη του Robertson για να ακυρώσει την θανατική ποινή.
Σύμφωνα με τον Robertson, όλα ξεκίνησαν όταν πήγε σε ένα κατάστημα παιχνιδιών για να αγοράσει ένα δώρο για τα γενέθλια της Nancy. Εκείνη την εποχή, αυτός και η σύζυγός του αντιμετώπιζαν οικονομικές δυσκολίες, αλλά δανείστηκαν λίγο χρήματα από συγγενείς και φίλους και με αυτά τα χρήματα αποφάσισαν να αγοράσουν ένα δώρο στη Nancy και να οργανώσουν ένα παιδικό πάρτι.
Στο κατάστημα, ο Robertson είδε μια μεγάλη κούκλα, σχεδόν στο μέγεθος της κόρη του. Του φαινόταν λίγο ανατριχιαστική αλλά σκέφτηκε ότι τέτοιες κούκλες σίγουρα απευθύνονταν σε μικρά κορίτσια. Και την αγόρασε, μόλις η Νάνσυ είδε την κούκλα, δεν την αποχωρίστηκε ποτέ. Η κούκλα και η κόρη του ηταν παντα μαζί, το κορίτσι κουβαλούσε μαζί της την κούκλα παντού και κοιμόταν μαζί της.
Τα γενέθλια ήταν υπέροχα και όλοι ηταν χαρούμενοι. Σύμφωνα με τον Robertson, ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα στην οικογένειά τους. Αλλά σύντομα ήρθαν άσχημες μέρες. Η Nancy άρχισε να περνά όλο τον χρόνο της με την κούκλα που δεν έπαιζε πια με τις πραγματικές της φίλες. Σταμάτησε να παίζει, και άρχισε να αγνοεί τους συμμαθητές της, όλο τον ελεύθερο χρόνο της καθόταν στο δωμάτιό της με την κούκλα της και της μιλούσε. Αυτό επηρέασε επίσης τη σχολική συμπεριφορά του παιδιού, επειδή η Nancy συχνά μεταφέρει την κούκλα στο σχολείο, και ο δάσκαλος είπε στους γονείς της ότι το κορίτσι είχε πολύ ασυνήθιστη συμπεριφορά και μεγάλη προσκόλληση στην κούκλα.
"Όλη η ζωή μας στο σπίτι περιστρέφεται γύρω από αυτήν την κούκλα, η Nancy άρχισε να της κάνει περίεργα πράγματα. Άρχισε να ντύνει την κούκλα με τα ρούχα της, έβαψε τα μαύρα μαλλιά της κούκλας στο ίδιο ανοιχτό ξανθό χρώμα με τα δικά της, και άρχισε να κάνει μπάνιο και στην κούκλα. Αλλά το χειρότερο ήταν ότι κάθε μέρα και κάθε βράδυ μιλούσε σε αυτήν την κούκλα σαν να είχε διάλογο. Σαν να της απαντούσε αυτό το καταραμένο πράγμα, "- είπε ο Robertson.
Η Nancy ονόμασε την κούκλα της "Little Nancy" και την σύγκρινε με τον εαυτό της. Αυτό έχει ήδη ξεπεράσει όλες τις πτυχές του κανονικού παιχνιδιού μιας κούκλας. Ο Robertson και η σύζυγός του κουράστηκαν απο όλη αυτη την αφύσικη συμπεριφορά της κόρη τους και προσπάθησαν να πάρουν την κούκλα από τη Νάνσυ. Κλείδωσαν την κούκλα σε ένα δωμάτιο, αλλά το κορίτσι έγινε αμέσως υστερικό, άρχισε να φωνάζει, και μετά άρχισε να σπάει πράγματα στο σπίτι. Φώναξε να της επιστραφεί η κούκλα. Όλα αυτά ήταν τόσο ασυνήθιστα, η κόρη τους στο παρελθόν ήταν ένα πολύ ήσυχο και ήρεμο παιδί που ποτέ δεν φώναζε.
Δεν θα επαναλάβω τα λόγια της, αλλά η κόρη μας φώναζε και έλεγε τα χειρότερα σαν είχε γίνει άλλος άνθρωπος. Δεν μπορούσαμε πλέον να την αντέξουμε και την πήγαμε στο δωμάτιό της για τιμωρία. Και όταν ανοίξαμε την πόρτα, μείναμε έκπληκτοι που είδαμε την κούκλα ξαπλώνει στο κρεβάτι της. Η σύζυγός μου και εγώ τρομάξαμε, επειδή είχαμε κλειδώσει την κούκλα σε άλλο δωμάτιο. Η Nancy, από την πλευρά της, ηρέμησε αμέσως που ήταν και πάλι με την κούκλα, πήγε στο κρεβάτι και είπε ότι δεν θα την άφηνε ποτέ να φύγει ξανα . Η σύζυγός μου και εγώ ήμαστε τρομοκρατημένοι για αυτό που συνέβη. Αλλά δεν ήταν η τελευταία φορά που προσπαθήσαμε να απαλλαγούμε από την κούκλα, ξέραμε ότι υπήρχε κάτι κακό στην κούκλα. Μας παίρνει τη Nancy και αυτό έχει ήδη επηρεάσει τη ζωή της και στο σχολείο και στο σπίτι. Έπρεπε να κάνουμε κάτι γι 'αυτό. Έπρεπε να ξεφορτωθώ την κούκλα για πάντα.
Σύμφωνα με τον Robertson, προσπάθησε πολλές φορές να κλειδώσουν την κούκλα σε διαφορετικά δωμάτια, αλλά στη συνέχεια η Nancy φώναζε και η κούκλα κατά κάποιο σατανικό τρόπο κατέληγε και πάλι στο υπνοδωμάτιό της. Στη συνέχεια αποφάσισαν ότι η κούκλα πρέπει να καταστραφεί. Μια μέρα, ο Robertson όχι μόνο πήρε την κούκλα από τα χέρια της Nancy, αλλά έσπασε τα πλαστικά πόδια της,έσπασε το κεφάλι της και την πέταξε στον κάδο απορριμμάτων.
"Συνέβη τη νύχτα όταν η Νάνσυ κοιμόταν. Καταφέραμε να πάρουμε αυτήν την κούκλα από το κρεβάτι της και μετά την πετάξαμε στα σκουπίδια . Ήταν η καλύτερη επιλογή για εμάς. Πριν από αυτό, έσκισα τα ρούχα της κούκλας, έσπασα τα πλαστικά χέρια και τα πόδια της, έσπασα το κεφάλι της και την έκανα κομμάτια. Σκεφτήκαμε με την σύζυγο ότι δεν θα την ξαναδούμε ποτέ. "
Το επόμενο πρωί, η αστυνομία πήγε στο σπίτι του Robertsons και τους είπε τα τρομερά νέα. Τους δηλώσαν ότι τα λείψανα της κόρης τους Nancy βρέθηκαν στα σκουπίδια.
" Μας είπαν ότι το κεφάλι της κόρης μας ηταν παραμορφωμένο, η αστυνομία είπε ότι τα σκισμένα ρούχα έδειχναν ότι υπήρχε σ@ξουαλική επίθεση. Αλλά δεν θα μπορούσε να είναι η Nancy μας, κοιμόταν ακόμα στην κρεβατοκάμαρά της. Η αστυνομία πρέπει να είχε κάνει καποιο λάθος. Ωστόσο, όταν πήγαμε στην κρεβατοκάμαρα, δεν βρήκαμε εκεί τον αγαπημένο μας άγγελο, αντί για τη Nancy, υπήρχε η καταραμένη κούκλα της στο κρεβάτι. Ήμασταν εντελώς σοκαρισμένοι. Δεν είχε νόημα, η γυναίκα μου και εγώ ξέρουμε τι κάναμε τη νύχτα, ήταν μια κούκλα και τα υπολείμματα τα ρίξαμε στα σκουπίδια. Πώς ειναι δυνατόν η κούκλα να έμεινε στο κρεβάτι και όχι η Nancy;"
Ο Robertson συνελήφθη για τον βιασμό και τη δολοφονία της κόρης του, και αρνήθηκε κατηγορηματικά την ενοχή του καθ 'όλη τη διάρκεια της έρευνας. Αλλά κανείς δεν τον πίστεψε. Ήθελε να πει σε όλους ότι η καταραμένη κούκλα φταίει για όλα, αλλά συνειδητοποίησε ότι θα θεωρεί τρελός.
Ενώ ο Robertson ήταν υπό εξέταση, η γυναίκα του αυτοκτόνησε. Δεν μπορούσε να αντέξει τον θάνατο της κόρης της. Στη δίκη, ο Robertson αποφάσισε να πει για την καταραμένη κούκλα, αλλά οι ιστορίες του έπεισαν ακόμη περισσότερο τους δικαστές ότι είναι επικίνδυνος ψυχοπαθής και πρέπει να πεθάνει με θανατική ποινή.
"Δεν έπρεπε να αγοράσω στην κόρη μου Nancy αυτήν τη δαιμονική κούκλα. Και τώρα ακούω από εσάς, και την αστυνομία ότι σκότωσα την κόρη μου. Όλοι με θεωρείται τρελό, αλλά το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι δεν έχω βλάψει ποτέ την οικογένειά μου στη ζωή μου ούτε προσπάθησα να σκοτώσω κανέναν. Μπορείτε να με βάλετε στην ηλεκτρική καρέκλα, να μου κάνετε μια ένεση ή να με κρεμάσετε, δεν με νοιάζει τώρα, είμαι το τρίτο θύμα της κούκλας. Αλλά σας παρακαλώ, ακούστε με, βρείτε και καταστρέψτε αυτήν την κούκλα"...
Δεν υπάρχει καμία πραγματική επιβεβαίωση ότι κάποιος Byron Robertson σκότωσε την κόρη του Nancy το 2011. Άλλα τα μέσα ενημέρωσης του Τέξας συνήθως δεν δημοσιεύουν λεπτομέρειες τέτοιων περιπτώσεων, ούτε ονόματα των θυμάτων και των κατηγορουμένων, και όλες αυτές οι δίκες είναι συνήθως κλειστές. Τι γίνεται αν υπάρχει τουλάχιστον κάποια αλήθεια σε αυτή ιστορία;
0 comments
Δημοσίευση σχολίου