Δυσοίωνες προβλέψεις κάνει σε μία μακροσκελή του ανάρτηση ο Ευάγγελος Αντώναρος, στηλιτεύοντας το γεγονός ότι από το δημόσιο διαλογο απουσιάζει το κυριότερο θέμα που αυτή τη στιγμή είναι η οικονομία, η ανεργία που καλπάζει και η φτώχια που απλώνεται όπως λέει δραματικά γύρω μας.
Σχολιάζει μάλιστα δηκτικά τις “μέχρι πρό τινος ενθουσιώδεις συζητήσεις για τα δισεκατομμύρια επι δισεκατομμύριων που αναμένονται” ενώ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι αγνοεί επιδεικτικά τις στρατιές ανέργων που θα προκαλέσει το κλείσιμο χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων.
Η λύση όπως λέει είναι να “σκεφτόμαστε πια έξω από το κουτί. Δυναμικά. Ανατρεπτικά” αλλά πάντα με “αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης και ανυποχώρητης αλληλεγγύης στον άνθρωπο” και απώτερο στόχο “να μη μείνει κανείς πίσω”.
Ολόκληρη η ανάρτηση του Ευάγγελου Αντώναρου:
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΣΩ
Δεν λέω. Ζωντανός ο δημόσιος διάλογος. Αρχίζει απο ψευδογιατρούς και φθανει μεχρι αχρείαστους περιπάτους με υπερογκο κόστος σε εποχή που αδειάζουν οι τσέπες. Περνάει απο τους προγραμματιζόμενους με παπαδοπουλικές προδιαγραφές περιορισμούς στις διαδηλώσεις και αγγίζει ε αντε λίγο και τη Νοβάρτις.
Ορισμένοι σχολιογράφοι δε αναφέρουν οτι υπάρχει ΚΑΙ το θέμα της οικονομίας. Προφανώς μας δουλεύουν. Το θέμα — που πρέπει να απασχολεί πρωί μεσημέρι και νύχτα όλους — είναι ένα και μοναδικό:
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΟΥ ΑΣΘΜΑΙΝΕΙ
Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΠΛΩΝΤΑΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ
Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΚΑΛΠΑΖΕΙ
Οι μέχρι πρό τινος ενθουσιώδεις συζητήσεις για τα δισεκατομμύρια επι δισεκατομμύριων που αναμένονται (;) ως πακτωλός πέρασαν στο περιθώριο. Ελάχιστοι μιλούν για την ουσία του προβλήματος: Αναφέρονται σε ( αλήθεια πόσο αποτελεσματικούς;) ελέγχους σε αεροδρόμια και σύνορα και αποκρύπτουν δια της σιωπής οτι ο δήθεν υπαρκτος τουρισμός θα αφήσει στο αναιμικό πέρασμα του εκατοντάδες χιλιάδες ανεργους Ελληνες κι Ελληνίδες και χωρις ίχνος εισοδήματος για το 2020 (και μάλλον ΚΑΙ για το 2021).
Πάμε παρακάτω. Οπου γυρίσεις θα αντικρύσεις κλειστά μαγαζια η καταστήματα με ασήμαντη προς ανύπαρκτη πελατεία. Οχι μόνο στον “πολλά υποσχόμενο” χώρο της εστίασης. Παντού. Μπορούν όλες αυτες οι μικρές επιχειρήσεις — το βιός εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που χτίσθηκαν με αίμα — να επιβιώσουν και μάλιστα εν όψει χειμωνα που όλοι θα έχουν λιγότερα χρήματα στη τσέπη τους; Ασφαλώς όχι. Αρα κι άλλες στρατιες ανέργων που επιδεικτικά αγνοεί η κυβέρνηση.
Πάμε και παρακάτω. Θα κάνω δυσοίωνη πρόβλεψη. Ενω τη στιγμή αυτη η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τον κόσμο ότι μπορει να τα βγάλει με 530 ευρω το μήνα, σε πολύ λίγο καιρό οι μισθοί θα έχουν πέσει στα 300-350. Ναι ξέρω! Θα μου πείτε αδύνατον. Κι όμως. Ετσι λέγαμε κι στα 900 και στα 700 ευρώ. Μπορεί να ζήσει κανείς με τριακόσια; Εγώ λέω πως όχι. Αλλά η ζωή επιφυλάσσει εκπλήξεις
Τι προτείνω;
1. Αμεση μείωση του ΦΠΑ για ένα εξάμηνο αν όχι για ένα χρόνο με ισχύ για ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ του υψηλού συντελεστή απο τα 24 στα 19%. Μόλις σήμερα η γερμανική Βουλή πήρε απόφαση για μείωση του κεντρικού ΦΠΑ απο 19 σε 16% για όλα τα προιόντα, όχι μόνο για τα εισιτήρια και τα ανθρακούχα ποτά όπως αποφάσισαν εδώ οι δικοί μας τσιγκούνηδες. Ετσι μόνον θα τονωθεί η κατανάλωση.
2. Απόλυτο δημόσιο έλεγχο με αυστηρή επιστασία στη διάθεση πιστωσεων, δανείων και ενισχύσεων που θα κληθούν να δώσουν οι τράπεζες — τέρμα οι αυθαιρεσίες που έκαναν όλα τα τελευταία χρόνια. Τα χρήματα πρέπει να φθάσουν στις επιχειρήσεις που απασχολούν και πέντε και δεκα και είκοσι και πένήντα υπαλλήλους. Χωρίς επαχθείς όρους και ατέλειωτη χαρτούρα όπως αυτούς που επιβάλλουν.Εκεί να πάνε κι όχι στους πενηντα-εκατό -πεντακόσιους υπερχρεωμένους ηδη μεγάλους. Αν οι τράπεζες δεν μπορούν να το κάνουν ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ. Χωρίς δεύτερη κούβεντα. Το κάνανε όλες οι μεγάλες και μεσαίες ευρωπαικές χώρες στη διαρκεια της προηγούμενης οικονομικής κρίσης
3. Σε παράλληλο στάδιο ενεργοποίηση εξωτερικόυ δανεισμού μεγάλης εκτασης με έκδοση 7ετών η 10ετών ομόλογών αξιοποιώντας τα χαμηλά επιτόκια στις διεθνείς αγορές και την αφθονία ρευστού. Στόχος: Μαζική και άμεση ενίσχυση όσων έχουν ανάγκη. Κυριως — αλλά όχι μόνον — των οικονομικά (και κοινωνικά ασθενέστερων) με επιδόματα για όλες τις οικογένειες με παιδιά κι αύξηση των συνταξεων των λιμοκτονούντων γονιών και παππούδων μας.
Ξέρω το σαθρό και κοινωνικά ηλίθιο αντεπιχείρημα: Θα αυξηθεί το δημόσιο χρέος. Ε και; αντιτείνω εγώ.Σε όλη την Ευρώπη (αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο γίνεται αποδεκτή η (έστω και σιωπηρή) χαλάρωση.Σημασία έχει παντού η εξασφάλιση της κοινωνικής ισορροπίας. Αλλωστε όλοι (ακόμη και το υπερσυντηρητικό σε αντίστοιχες περιπτώσεις ΔΝΤ!) αυτήν επικαλούνται και καλούν τις κυβερνήσεις να δράσουν συνάπτοντας δάνεια κι ενισχύοντας όσους έχουν ανάγκη.
Ξαχνάμε άλλωστε ότι μας λέει η κυβέρνηση ότι σε 1-2 χρόνια θα έχουμε ανάπτυξη, και μάλιστα εντυπωσιακή; Τι σημαίνει αυτό; Οτι η αναπτυσσόμενη οικονομία εύκολα θα αποπληρώσει τα δανεια που θα έχουν συναφθει μέχρι τότε.
Τέρμα με τις συμβατικές, χιλιοειπωμένες και αναποτελεσματικές προσεγγίσεις.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΠΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΥΤΙ.
ΔΥΝΑΜΙΚΑ.
ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΑ.
Αυτό σημαίνει άσκηση πολιτικής με αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης και ανυποχώρητης αλληλεγγύης στον άνθρωπο.
ΑΣ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΜΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΜΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΜΕ ΑΠΛΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.
ΧΩΡΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΟΠΙΔΕΣ
ΧΩΡΙΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΑΚΑΜΨΙΑ
ΧΩΡΙΣ ΑΝΟΗΤΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ
ΜΕ ΕΝΑ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΤΟΧΟ
ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΣΩ.
ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΝΕΙΣ
0 comments
Δημοσίευση σχολίου