Στις 11.40 μ.μ. στις 14 Απριλίου του 1912, το πολυτελές και μεγαλύτερο πλοίο ο Τιτανικός συγκρούστηκε με παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό και βυθίστηκε στις 2.20 π.μ. στις 15 Απριλίου. Σκοτώθηκαν περισσότεροι από 1.500 επιβάτες και πλήρωμα και οι σωσίβιες λέμβοι (lifeboats) ήταν μόνο για 705 άτομα.
Ο Τιτανικός ονομάστηκε αβύθιστος λόγω του αρχικού σχεδιασμού του,με υδατοστεγή χωρίσματα. Σε περίπτωση που έμπαιναν νερά σε κάποιο κατεστραμμένο τμήμα απλά έκλεινε με στεγανά χωρίσματα από τους άλλους χώρους και το πλοίο θα έμενε στη επιφάνεια χωρίς να βυθιστεί.
Και κανείς δεν έλαβε υπόψιν τι θα γινόταν σε μια εκτεταμένη ζημιά που ακόμη και τα χωρίσματα δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν. Κάποιοι άνθρωποι είχαν κακό προαίσθημα με τον Τιτανικό, θεώρησαν ότι κάτι πολύ κακό θα του συνέβαινε.
Morgan Robertson
Ο ελάχιστα γνωστός συγγραφέας Morgan Robertson εκείνη την εποχή,14 χρόνια πριν από την βύθιση του Τιτανικού, δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο «η πτώση του Τιτάν», το οποίο περιγράφει το πρώτο και το τελευταίο ταξίδι του πολυτελούς τεράστιου πλοίου Τιτάν, το οποίο βυθίστηκε από μια σύγκρουση με ένα παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό.
Esther Hart
Η οικογένεια Hart - Benjamin, Esther και η κόρη τους Eve, ήταν μετανάστες από την Αγγλία και ταξίδευαν στη δεύτερη θέση, σκοπεύοντας να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στο Γουίνιπεγκ του Καναδά. Η νεαρή Eve Hart ήταν τότε μόνο 7 ετών, αλλά θυμόταν όλα όσα είχαν συμβεί με κάθε λεπτομέρεια ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία.
Η ίδια η Eva πίστευε ότι ο Τιτανικός ήταν αβύθιστος, αλλά η μητέρα της ήταν επιφυλακτική και σκεπτική. Δεν συμφωνούσε να κάνουν το ταξίδι με το Τιτανικό, τελικά δέχθηκε και κάθε βράδυ άκουγε για μεγάλο χρονικό διάστημα ύποπτους ήχους στην καμπίνα, σαν να περίμενε κάτι. Και όταν άκουσε το ισχυρό χτύπημα αργά το βράδυ της 14ης Απριλίου, διέταξε αμέσως τον σύζυγό της και την κόρη της Eva να ντυθούν και να βγουν στο κατάστρωμα το συντομότερο δυνατό.
Ήταν από τους πρώτους επιβάτες που μπήκαν σε βάρκα, όταν κατέστη σαφές ότι το πλοίο βυθιστεί. Ταυτόχρονα, η ίδια έμεινε στον Τιτανικό, αφήνοντας τη θέση της σε μια άλλη γυναίκα με παιδί. Πριν από αυτό, έδωσε ένα παλτό και ένα κασκόλ στη γυναίκα με την κόρη της, συνειδητοποιώντας ότι ίσως θα πεθάνουν και ότι αυτά τα θα βοηθούσαν να ζεσταίνουν.
Jonotan Shepherd
Υπηρετούσε στον Τιτανικό ως βοηθός του δεύτερου καπετάνιου και από την αρχή είχε πολύ κακές προφητείες για το πρώτο ταξίδι του Τιτανικού. Το 1911, ο Shepherd υπηρέτησε στο πλοίο Olympique και είδε ένα όνειρο ότι συγκρούστηκε με το βρετανικό πολεμικό πλοίο HMS Hawke. Λίγες εβδομάδες μετά την βύθιση του Τιτανικού, ο πατέρας είπε ότι ο γιος του ήταν πολύ νευρικός πριν από το μοιραίο ταξίδι. "Τον ρώτησα τι φοβόταν; ". Και μου απάντησε ότι δεν φοβόταν τον θάνατο, αλλά πραγματικά δεν ήθελε να πάει σε αυτό το πλοίο. "Δεν ήθελε να πάει στον Τιτανικό από την αρχή, ήθελε να μείνει στο Olympique ".
Εκείνο το μοιραίο βράδυ, ο Shepherd βοήθησε τους μηχανικούς με αντλίες που αντλούσαν νερό από τα πλημμυρισμένα τμήματα και ένα κομμάτι από σφυρήλατο σίδερο έσπασε το πόδι του.Δυο μηχανικοί βοήθησαν τον Shepherd να φτάσει σε μη πλημμυρισμένο τμήμα του πλοίου, αλλά από την πίεση του το νερού έσπασε και πλημμύρισε, και οι τρεις πνίγηκαν.
Henry Wilde
Όπως ο Shepherd, ο Henry Wilde βρέθηκε στο Τιτανικό κατά τύχη, πριν ηταν στο Olympique, τον μικρότερο αδελφό του Τιτανικού. Έπρεπε να πάει στον Τιτανικό στο Σαουθάμπτον και στη συνέχεια να επιβιβαστεί στο πλοίο. Αλλά όταν το είδε στο λιμάνι άρχισε να έχει πολύ ενοχλητικά συναισθήματα, τα οποία περιέγραψε στην τελευταία του επιστολή προς την αδερφή του. Έστειλε την επιστολή κατά τη διάρκεια μιας στάσης του Τιτανικού στην Ιρλανδία: "Ακόμα δεν μου αρέσει αυτό το πλοίο. Έχω ένα περίεργο αίσθημα αγωνίας όταν είμαι εν πλω."
Όταν ο Τιτανικός συγκρούστηκε με το παγόβουνο, ο Wilde βοηθούσε να μπει κόσμος σε σωσίβιες λέμβους, και να κατεβεί μια μια. Ήταν αυτός ο άνθρωπος με το όπλο, ο οποίος απαγόρευε στους πανικόβλητους άντρες να μπουν σε βάρκες και φώναζε να μπουν μόνο γυναίκες και παιδιά. Αυτό μπορεί να θυμίζει την ταινία του James Cameron, αλλά ήταν ένα πραγματικό γεγονός, το οποίο το περιέγραψαν όσοι σώθηκαν.Ο Wilde προσπάθησε αργότερα ανεπιτυχώς να κατεβάσει τα πτυσσόμενα σκάφη Α και Β και πέθανε όταν την πρύμνη του πλοίου βυθίστηκε. Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ.
Alex Mackenzie
Ο 23χρονος Σκωτσέζος Alex Mackenzie περιμένει τον Τιτανικό στο λιμάνι του Σαουθάμπτον. Και όταν ανέβηκε στη σκάλα του πλοίου, άκουσε ξαφνικά μια παράξενη φωνή από το πουθενά. Αυτή η φωνή είπε ότι θα έχανε τη ζωή του αν επιβιβαζόταν στον Τιτανικό.
Ο Mackenzie σκέφτηκε ότι κάποιος του κάνει πλάκα, αλλά δίπλα του δεν είδε κανέναν που θα μπορούσε να το πει. Στη συνέχεια, αποφάσισε να αγνοήσει την προειδοποίηση,και συνέχισε, η ίδια φωνή επανήλθε με τα ίδια λόγια.
Και πάλι, ο Mackenzie αγνόησε την προειδοποίηση, αλλά όταν έφτασε σχεδόν στην είσοδο του πλοίου, μια πιο παράξενη φωνή τον προειδοποίησε και πάλι. Αυτή τη φορά, ο Mackenzie δεν την αγνόησε. Αρνήθηκε επιβιβαστεί και επέστρεψε στην πατρίδα του στη Γλασκόβη.
Οι συγγενείς του ήταν πολύ προβληματισμένοι από την πράξη του. Όλοι ήθελαν το εισιτήριο του για τη δεύτερη ή την τρίτη θέση και δεν το έδωσε σε κανέναν. Ωστόσο, όταν εξαπλώθηκαν τα νέα σε όλο τον κόσμο ότι ο Τιτανικός βυθίστηκε και ότι τα περισσότερα από τα θύματα ήταν από τη δεύτερη και την τρίτη θέση, η πράξη του Mackenzie θεωρήθηκε ως θεία πρόνοια.
John Coffey
Ο φτωχός ιρλανδός τεχνίτης John Coffey μπήκε στην ομάδα του Τιτανικού ως πυροσβέστης ή εργάτης λέβητα επειδή πρόσφερε έναν κάλο μισθό. Ωστόσο, αφού επιβιβάστηκε στο Σαουθάμπτον, ο Coffey έφυγε από τον Τιτανικό κατά τη διάρκεια της στάσης στην Ιρλανδία, παραιτήθηκε, είχε ένα παράξενο καταθλιπτικό συναίσθημα και κάθε ώρα στο πλοίο γινόταν όλο και πιο χειρότερο. Ο Coffey περιμένει την στάση στην Ιρλανδία σαν μάννα εξ ουρανού. Ο John Coffey, λίγους μήνες μετά την καταστροφή του Τιτανικού μπήκε στο πλοίο "Μαυριτανία". Σε αυτό το πλοίο εργάστηκε στη συνέχεια όλη του τη ζωή, δεν είχε πλέον παράξενες και τρομακτικά αισθήματα.
Edith Rosenbaum
Η Edith Rosenbaum, γνωστή ως Edith Russell, ήταν 33χρονη πλούσια κυρία πρώτης κατηγορίας με πολυτελή φορέματα και καπέλο με φτερά. Επιβιβάστηκε στον Τιτανικό, επιστρέφοντας από μια εκδήλωση μόδας στο Παρίσι, όταν είδε το πλοίο είπε "το πιο όμορφο πλοίο που μπορείτε να φανταστείτε".Η Edith επιβιβάστηκε στο Τιτανικό με θαυμασμό, περιμένοντας ένα θαυμάσιο ταξίδι, αλλά σύντομα άρχισε να νιώθει άσχημα και θλίψη.
Στη στάση του Τιτανικού στην Ιρλανδία, έστειλε μια επιστολή στο γραμματέα της στο Queenstown, όπου έγραψε ότι δεν μπορούσε να απαλλαγεί από ένα ακατανόητο καταθλιπτικό αίσθημα κατάθλιψης και αίσθημα μιας επικείμενης καταστροφής και ολοκλήρωσε την επιστολή της γράφοντας :"Αυτό το ταξίδι σύντομα θα τελειώσει".
Ως επιβάτης πρώτης θέσης, μετά την σύγκρουση με το παγόβουνο, η Edith πήρε γρήγορα μια θέση στη βάρκα 11 και κατάφερε ακόμη και να πάρει και ένα μουσικό κουτί μαζί της. Η μουσική αυτή αργότερα ηρεμούσε τους επιβάτες της βάρκας για τέσσερις ώρες, μέσα στην νύχτα ανάμεσα σε ένα σωρούς πτωμάτων . Η περαιτέρω τύχη της Edith ήταν πολύ πιο περίεργη. Αυτή η γυναίκα κατάφερε να σωθεί από πολλά ατυχήματα, να επιβιώσει από το ναυάγιο του Τιτάνα, από πολλά τροχαία ατυχήματα τρένων και ακόμη ένα ναυάγιο και πάντα την γλίτωνε.
©AETOS NEWS
0 comments
Δημοσίευση σχολίου