Eίναι από τα πολύ περίεργα που μπορεί να βρει κανείς στην ανθρώπινη ιστορία. Ανεξήγητο όσο δεν πάει. Εκατοντάδες σκελετοί βρέθηκαν χαμένοι μέσα στο χιόνι των 5.000 μέτρων στα Ιμαλάια και αποδεικνύεται πως δεν ήταν ντόπιοι που ζούσαν στα παρακείμενα χωριά.
Ήταν πριν από μια δεκαετία όταν ένας Ινδός επιστήμονας, ο γενετιστής Κουμαρασάμι Τανγκαράζ που αποφάσισε μαζί με την ομάδα του να πάρουν 76 δείγματα από τους σκελετούς που βρήκαν στη λίμνη Ρούπκουντ (4 από δόντια και 72 από τα κόκαλα) και να αναλύσουν την προέλευση τους. Για να το πετύχουν αυτό εξήγαγαν ισότοπα από τα κόκαλα.
Τα ισότοπα βρίσκονται στον ανθρώπινο οργανισμό με τη μορφή κολλαγόνου και προέρχονται από καρπούς της γης που έχουν διαφορετική χημική σύσταση ανάλογα το σημείο του εδάφους που αναπτύσσονται. Άρα μπορούν να αποκαλύψουν το μέρος που κατάγεται ή έζησε για μεγάλο μέρος κάποιος, αφού διατηρούνται στον οργανισμό για 10 με 20 έτη.
Το πιθανότερο σενάριο έκανε λόγο για κάποια κατολίσθηση ή χιονοστιβάδα που σκότωσε αυτούς τους ανθρώπους. Η υπόθεση μάλιστα τοποθετούσε το συμβάν σε έναν χρονικό ορίζοντα το πολύ 50 χρόνια πίσω, αφήνοντας ένα πολύ μικρό παράθυρο μήπως είναι από κάποια αρχαία εποχή.
Μέχρι που τα ευρήματα των ερευνών ήρθαν να ανατρέψουν κάθε λογική. Ο Τανγκαράζ και η ομάδα του συνέκριναν το γονιδίωμα 38 δείγματα από τους σκελετούς που είχαν συλλέξει με περίπου 1500 δείγματα ανθρώπων της αρχαίας εποχής και γύρω στα 7300 από ανθρώπους του 20ου και 21ου αιώνα.
Το αποτέλεσμα καταχώρισε τους σκελετούς σε τρεις διαφορετικές περιόδους και με τρεις διαφορετικές καταγωγές. Τρεις διαφορετικές εθνοτικές ομάδες. Οι 23 προέρχονται από ανθρώπους της σημερινής επικράτειας της Ινδίας αφού η συγκεκριμένη λίμνη βρίσκεται στην πλευρά των Ιμαλαΐων που ανήκουν στην Ινδία, αλλά η γενετική ταύτιση δεν είναι τόσο απόλυτη. Ίσως και να προέρχονται από τον 10ο αιώνα μετά Χριστόν.
Εικάζεται μάλιστα ότι ο θάνατος τους έγινε κατά τη διάρκεια μιας τελετής προσκυνήματος ή μιας θρησκευτικής εορτής στο ιερό της ινδικής θεότητας Νάντα Ντέβι. Η στάση τους αυτό υποδηλώνει. Εξάλλου, το μονοπάτι αυτό που οδηγεί στη λίμνη Ρούπκουντ αποτελούσε πέρασμα προσκυνητών. Το πρόβλημα εδώ είναι πως αυτό απαντάται πρώτη φορά τον 19ο αιώνα, άρα διακρίνεται μια σύγκρουση των δύο timelines.
Ένας από τους 38 σκελετούς ανάγεται στην ίδια χρονική περίοδο, αλλά από τη νοτιοανατολική Ασία, με την πιο πιθανή εξήγηση να είναι για Κινέζο και δη από τη Δυναστεία των Χαν.
Το πιο παράξενο εύρημα απ΄όλα προέρχεται από τους υπόλοιπους 13. Κι αυτό γιατί ο δικός τους θάνατος τοποθετείται κάπου στα 1800 και η καταγωγή τους στην ανατολική Μεσόγειο και πιο συγκεκριμένα από την Κρήτη. Αν αυτό ισχύει, σημαίνει πως η πρώτη προσπάθεια ανάβασης των υψηλών κορυφών της οροσειράς ανάγονται πολύ πιο πριν απ΄ό,τι νομίζαμε.
Η πρώτη σκέψη των ερευνητών σε σχέση με τους Έλληνες είναι ότι πρόκειται για μακρινούς απόγονους της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτή η θεωρία όμως προσκρούει στη γενετική τους απόκλιση με την περιοχή της Μέσης Ανατολής.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου