Ένας Βρετανός ερευνητής πιστεύει ότι η επεξεργασία πληροφοριών από τον εγκέφαλο κατά τον ύπνο παράγει εικόνες για το μέλλον.
Η καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Sue Llewellyn προτείνει να αφήσει τον μυστικισμό και να αναλύσει τα όνειρα από μια πιο ορθολογική άποψη.
Η ερευνήτρια, ωστόσο, φθάνει σε αρκετά σπάνια συμπεράσματα για τον επιστημονικό κόσμο και λέει ότι το μέλλον μπορεί να προβλεφθεί μέσω των ονείρων.
Η επιστήμονας διερωτάται γιατί ο εγκέφαλος χτίζει στα όνειρά μας πολύ συγκεκριμένες καταστάσεις με διαδοχή γεγονότων και συγκεκριμένων συμμετεχόντων.
Πολύ συχνά τα όνειρα φαίνονται παράλογα που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τις καταστάσεις που συμβαίνουν σε αυτά.
Ίσως η πιο διάσημη ονειρική πρόβλεψη όλων να εντοπίζεται στη Βίβλο, όπου ο Φαραώ ονειρεύεται να βρεθεί στις όχθες του Νείλου και να δει επτά παχιές και όμορφες αγελάδες, ακολουθούμενες από επτά πολύ λεπτές και οστεώδεις αγελάδες που έτρωγαν τις πρώτες.
Ανησυχώντας για το όραμά του, ο Φαραώ αναζητά κάποιον που μπορεί να ερμηνεύσει το όνειρό του, καθώς θα μπορούσε να είναι ένα μήνυμα από τους θεούς. Όμως, ο μόνος στο βασίλειο που καταφέρνει να ερμηνεύσει με ακρίβεια το όνειρο είναι ένας νέος Εβραίος που ονομάζεται Ιωσήφ.
Η έννοια: επτά χρόνια αφθονίας ακολουθούμενα από επτά χρόνια πείνας. Αυτή η απλή ερμηνεία του ονείρου επέτρεψε στον Φαραώ να προβλέψει τα γεγονότα και να λάβει μεγάλες επιφυλάξεις κατά τη διάρκεια των πολλών ετών για το τι θα ακολουθούσε.
Αλλά αν ο Φαραώ μπορούσε να προβλέψει το μέλλον στα όνειρά του, γιατί δεν ονειρευόταν άμεσα επτά χρόνια αφθονίας και επτά πείνας αντί να φανταστεί ισχνές αγελάδες που έτρωγαν τις άλλες;
«Τα πάντα έχουν να κάνουν με τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλος», γράφει η Llewellyn. «Δεν λαμβάνει παθητικά πληροφορίες από τον έξω κόσμο, αλλά μάλλον τον ερμηνεύει ενεργά και αναζητά μοτίβα σε αυτόν. Αν ήταν τυχαία, δεν θα υπήρχαν πρότυπα και η πρόβλεψη θα ήταν αδύνατη.
Η φάση του γρήγορου ύπνου (κατά τη διάρκεια της οποίας εμφανίζονται όνειρα) μπορεί να ρίξει φως στο θέμα. Ακριβώς εκείνη την περίοδο ο εγκέφαλος είναι σε θέση να προσελκύσει ελάχιστες προφανείς παραλληλισμούς μεταξύ διαφορετικών γεγονότων της ζωής. Η Llewellyn κατέληξε σε τέτοιο συμπέρασμα μετά από χρόνια σπουδών.
Το 1999 επιστήμονες του Χάρβαρντ, στις ΗΠΑ, διαπίστωσαν ότι τα αποτελέσματα των συμμετεχόντων σε μια δοκιμή απομακρυσμένων ενώσεων μετά τη φάση του ταχέως ύπνου ήταν καλύτερα από αυτά των άλλων ανθρώπων που υποβλήθηκαν σε δοκιμασία.
«Η αντίληψη κατά τη διάρκεια της φάσης ταχέως ύπνου διακρίνεται ποιοτικά από την αντίληψη στη φάση αργού ύπνου. Ακριβώς αυτές οι διαφορές εξηγούν την πολύ συνειρμική και εκπληκτική φύση των ονείρων που έχουμε στην ταχεία φάση», εξήγησαν οι επιστήμονες.
Σύμφωνα με την Llewellyn, οι περισσότερες εμπειρίες αποθηκεύονται στο υποσυνείδητο και δεν αντιλαμβανόμαστε το 98% των εγκεφαλικών δραστηριοτήτων.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του ύπνου ο εγκέφαλος λαμβάνει αυτές τις πληροφορίες και τις επεξεργάζεται αναπτύσσοντας ενώσεις και πρότυπα εξέλιξης των γεγονότων.
Αυτά τα σχέδια εμφανίζονται στις εικόνες των ονείρων μας, δηλαδή ότι τα όνειρά μας δείχνουν μια ιδέα για το πώς, διαφορετικά γεγονότα στο μέλλον, μπορούν να εξελιχθούν, από την ανάλυση της προηγούμενης εμπειρίας.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου