Ο πολιτιστικός μαρξισμός κυριαρχεί στα ΜΜΕ της χώρας μας. Αυτό γίνεται φανερό σε κάθε νοήμονα πολίτη όπου θα διαβάσει ένα κείμενο από τις καθεστωτικές σελίδες στο διαδίκτυο, θα ακούσει μια συζήτηση σε ένα πανελλαδικό ραδιόφωνο ή θα ανοίξει ένα κεντρικό δελτίο ειδήσεων.
γράφει ο Δ. Μπουγιώτης
Σήμερα, Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019, πριν φτάσω στη δουλειά μου, άκουγα Α’ πρόγραμμα της κρατικής ραδιοφωνίας, στο οποίο οι δημοσιογράφοι που παρουσιάζουν την πρωινή εκπομπή στέκονταν αλληλέγγυοι με την κίνηση και τις μπουρδ@λογίες που ανέφεραν στην ανακοίνωσή τους, οι μεγαλοκοπέλες της παρέλασης της Ν. Φιλαδέλφειας.
Ανοίγοντας τον υπολογιστή είδα τις δηλώσεις του κ. Πετρόπουλου, διευθυντή της ΑΥΓΗΣ του ΣΥΡΙΖΑ, διάβασα την ανάλυση της εφημερίδας ΠΟΝΤΙΚΙ και της ΕΦ.ΣΥΝ. Κρατώντας την ίδια στάση, ακολουθούν τα μέσα του κ. Κούλογλου, του κ. Βαξεβάνη και ενός ολόκληρου συστήματος που προσπαθούν να μας βγάλουν καθυστερημένους, αμόρφωτους και ανίκανους να κατανοήσουμε τα βαθιά νοήματα της σάτυρας.
Φανταχτεροί τίτλοι όπως «δέκα στρατιωτάκια έκαναν την υποκριτική κοινωνία να τρέμει», “To Ministry of silly walks δεν ειναι απλώς ένα αστείο» βομβάρδιζαν τη νοημοσύνη μας που έπρεπε ντε και καλά να αποδεχτεί την ηλιθιότητα του “τί κοινό μπορεί να έχει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία;
Τι σχέση μπορεί να έχει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού» όπως γράφτηκε στην ανακοίνωση των γυναικών που σκύλευσαν τη μνήμη του παππού μου, του παππού σου και ενός ολόκληρου έθνους.
Δεν θα σταθώ στον συμβολισμό της παρέλασης και στην ανικανότητα του κράτους και της κυβέρνησης να αποδώσει δικαιοσύνη. Δεν θα σταθώ στην μηδενική πολιτική σκέψη, στην έλλειψη λογικής και ήθους όσων συμφωνούν και υπερασπίζονται τέτοιες ενέργειες με μόνο σκοπό να βλάψουν οτιδήποτε εθνικό.
Καλό θα ήταν βέβαια να σκεφτείτε την επόμενη μέρα μιας ανάλογης ενέργειας, στην πορεία της 17ης Νοεμβρίου, μια ομάδα αντρών με αμερικάνικες σημαίες μπροστά από τα μπλοκ των αριστερών να χόρευαν και να τραγουδούσαν το Born in the USA του Bruce Springsteen.Θα σταθώ όμως στο πραγματικό μήνυμα, στο πολιτικό μήνυμα του τεράστιου John Cleese και στους Monty Pythons, στους γίγαντες του Βρετανικού χιούμορ. Στο μήνυμα ενάντια στον πολυπολιτισμό και υπέρ της εξόδου της Μ. Βρετανίας από την Ε.Ε.
“Πριν από λίγα χρόνια συνειδητοποίησα πως το Λονδίνο δεν ήταν πια μια Αγγλική πόλη. Έκτοτε, όλοι οι φίλοι μου από το εξωτερικό επιβεβαίωσαν αυτή την παρατήρηση. Άρα υπάρχει μια αλήθεια σε αυτό που συμπέρανα. Να σημειώσω επίσης ότι το Λονδίνο είναι η πόλη που ψήφισε πιο σκληρά απ όλους την παραμονή της Βρετανίας στην Ε.Ε.»
Πολιτικός Επιστήμων και
Συντονιστής του Ε.Σ.Ο. (Εθνικό Συντονιστικό Όργανο)
πηγή
0 comments
Δημοσίευση σχολίου