Γνωρίζατε ότι ορισμένα ψάρια χρησιμοποιούν «δίχτυα» για να πιάσουν το φαγητό τους;
Ένα καλό παράδειγμα είναι οι φάλαινες Φυσητήρες των οποίων το μέγεθος μπορεί να φτάσει τα 16 μέτρα. Οι φάλαινες κολυμπούν σε κύκλους γύρω από το θήραμά τους, φυσώντας αέρα και δημιουργούν φυσαλίδες.
Σχηματίζοντας μια στήλη από φυσαλίδες που αναδύεται και γίνεται παγίδα για τα ψάρια, η φάλαινα ανεβαίνει με το στόμα τους ανοιχτό μέσα από τον κύλινδρο φυσαλίδων για να πιάσει τα μικρά ψάρια .
Εκτός από την εναέρια λήψη από ένα αεροσκάφος, όπου φαίνεται μία από αυτές τις φάλαινες, που δημιουργεί την παγίδα των φυσαλίδων, οι θαλάσσιοι βιολόγοι στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης στο Mānoa εγκατέστησαν κάμερες και αισθητήρες στα ζώα χρησιμοποιώντας βεντούζες για τη συλλογή δεδομένων σχετικά με αυτή τη συναρπαστική συμπεριφορά.
"Η θέα του από ψηλά μας δείχνει τα δίκτυα φυσαλίδων και το πώς εμφανίζονται στην επιφάνεια, ενώ οι κάμερες στις φάλαινες μας δείχνουν από την σκοπιά τους" εξηγεί ο θαλάσσιος βιολόγος Lars Bejder.
Ένα από τα μέρη που γεννιούνται οι φυσητήρες βρίσκεται 200 περίπου μίλια δυτικά του Μεξικού στον Τροπικό του Καρκίνου. Εδώ γεννιέται ένα μικρό φαλαινάκι. Μόνο δυο άλλα θηλαστικά στον κόσμο γεννιούνται με τον ίδιο τρόπο, η θαλάσσια αγελάδα και ο ιπποπόταμος, καθότι γεννιούνται κάτω από το νερό. Μπαίνει με την πλάτη στον κόσμο, διότι κατά τη γέννηση βγαίνει η ουρά πρώτα. Κατά τη γέννηση έχει μήκος δεκατέσσερα περίπου πόδια (4,50 μ) και ζυγίζει ένα τόνο!
Ένα από τα ασυνήθιστα πράγματα για τις φάλαινες είναι η μεταξύ τους μεγάλη φροντίδα. Όταν μια φάλαινα βρίσκεται σε δυσκολία, βγάζει μια άγρια κραυγή και οι σύντροφοι της σπεύδουν προς τα εκεί. Βάζουν τους ώμους των κάτω από την σύντροφό τους που τραυματίσθηκε ή που πονάει και τη βοηθούν ν’ ανεβεί στην επιφάνεια. Οι εμπορευόμενοι κυνηγοί φαλαινών έχουν εκμεταλλευθεί αυτό το στοργικό χαρακτηριστικό για κέρδος. Πληγώνουν σκληρά ένα φαλαινάκι, γνωρίζοντας ότι η μητέρα θα έρθει να το σώσει, και τότε φονεύουν και τη μητέρα και το μικρό.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου