Οι Δρυίδες ήταν οι πρώην ιερείς της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας και τροφοδότησαν τη φαντασία του λαού για αιώνες. Περιγράφονται ως σοφοί που φορούσαν λευκά μακριά ρούχα με χρυσά δρεπάνια και καλάμια. Υπάρχουν πολύ λίγες στερεές ενδείξεις γι ‘αυτές τις ισχυρές αλλά αόριστες φιγούρες, πόσο μάλλον όταν δεν πρόκειται για άντρες, αλλά για γυναίκες Δρυίδες.
Ένα άρθρο του Digitalmedievalist που αναλύει τις «Druid women», δηλαδή, τις γυναίκες Δρυίδες, παρέχει ένα πακέτο δεδομένων που συνοψίζει τα σπάνια στοιχεία τους μέσα από μύθους αλλά και κλασικά κείμενα. Μια αναφορά στο bandrui εμφανίζει τις Δρυίδες και ως «θηλυκούς ποιητές», ενώ στο βιβλίο HD Rankin Celts φαίνεται πως οι «Ρωμαίοι αυτοκράτορες συμβουλεύονται τους Δρυίδες».
Οι Δρυΐδες αποτελούσαν την ιερατική τάξη στη Βρετανία, στην Ιρλανδία και στη Γαλατία και πιθανόν σε άλλα μέρη της κελτικής δυτικής Ευρώπης κατά την Εποχή του Σιδήρου. Πήραν το όνομά τους από το ιερό δέντρο των Κελτών, που ήταν η βελανιδιά (δρυς). Και κάπου εδώ, οι μυστηριώδεις Δρυίδες αφήνουν σε μας ένα μεγάλο κενό που πρέπει να συμπληρωθεί.
Ανάμεσα σε πολλά άλλα που έχουν ειπωθεί για τους Δρυίδες είναι και ότι είχαν ελληνική καταγωγή. Σύμφωνα με αυτό τον ισχυρισμό υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο που υπερασπίζεται ότι οι Πελασγοί της βυθισμένης Αιγηίδος έγιναν οι γνωστοί Δρυίδες, ενώ ετυμολογικά έχει να κάνει και με τους Δωριείς, τον λαό των δασών. Επιπλέον οι Δρυίδες είχαν Ελληνική Παιδεία, βάσει άλλων αξιώσεων.
Καθώς φαίνεται, όπως δείχνουν κάποια λείψανα, Δρυίδες ιερείς δεν ήταν μόνο άντρες αλλά υπήρχαν και γυναίκες ιέρειες. Πιστεύεται ότι μία ηλικιωμένη γυναίκα, γνωστή ως «Hilda», που ζούσε στο Σκωτσέζικο νησί Stornoway, στη δυτική ακτή, ενώ πιθανότατα ξεπέρασε τα 60 χρόνια όταν πέθανε, ήταν μία Δρυίδα.
Η «Χίλντα» έζησε στην Εποχή του Σιδήρου όπως εξηγεί ότι η Karen Flemming, φοιτήτρια στο Τμήμα Ιατροδικαστικής και Προσδιορισμού Προσώπου στο Πανεπιστήμιο του Dundee.
Η γηραιά Δρυίδα «Χίλντα» περιγράφεται ως μία από τις έξι «Δρυίδες των Εβρίδων που είχαν παραδοθεί στην Φρενολογική Εταιρεία του Εδιμβούργου το 1833. Οι Εβρίδες είναι ένα νησιωτικό σύμπλεγμα από περίπου 500 νησιά κοντά στις δυτικές ακτές της Σκωτίας, ένα εκτεταμένο και ποικιλόμορφο αρχιπέλαγος.
Η Κάρεν Φλέμινγκ είχε την ευκαιρία να αναδημιουργήσει το κεφάλι και το πρόσωπο της Δρυίδας σε ένα τρισδιάστατο μοντέλο από κερί, όπου η αποκατάσταση έγινε σύμφωνα με μετρήσεις ενός αρχαίου κρανίου που είχε φυλαχθεί στο Ανατομικό Μουσείο του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.
Η Karen είπε ότι η Hilda «ήταν ένας συναρπαστικός χαρακτήρας για να αναδημιουργήσει. Είναι σαφές από το κρανίο ότι δεν είχε δόντια πριν πεθάνει, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη λαμβάνοντας υπόψη τη διατροφή των ανθρώπων τον καιρό εκείνο».
Ίσως η πιο αξιοσημείωτη πτυχή της γυναίκας ήταν το πόσο καιρό έζησε, δεδομένου ότι η μέση γυναίκα πέθαινε στην ηλικία των 30 ετών, ενώ η Hilda ήταν τουλάχιστον 60 ετών.
Σε όλους σχεδόν τους αρχαίους πολιτισμούς του κόσμου, οι άνθρωποι της κοινωνικής ελίτ έκαναν καλύτερη διατροφή και, ως εκ τούτου, ζούσαν περισσότερο.
Οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τον άνθρακα 14 με το κρανίο της Hilda για να μάθουν την χρονολόγησή της, αλλά η Karen είπε στο scotsman.com: «Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε με βεβαιότητα πότε πέθανε». Ωστόσο, η εφημερίδα του 1833 έκρινε ότι η γυναίκα είχε πεθάνει μεταξύ 55 π.Χ. και 400 μ.Χ. και επίσης ότι ήταν Κέλτικης προέλευσης.
Όπως και να έχει, σύμφωνα με την ανάπλαση από κερί που δημιούργησε η Κάρεν Φλέμινγκ, μία Δρυίδα «ζωντανεύει» μέσα από τον τάφο της και το αποτέλεσμα μπορείτε να δείτε στην παρακάτω φωτογραφία:
0 comments
Δημοσίευση σχολίου