Αυτή η ιστορία έλαβε χώρα στο Λονδίνο τη δεκαετία του 1990. Ο Ιατροδικαστής Michael Silverman την είπε το 2014 σε συνέντευξη στην Πολεμική Αεροπορία στον τύπο, αυτή η υπόθεση ονομάστηκε "μια παράξενη περίπτωση ενός χρονοταξιδιώτη δολοφόνου ".
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, μια γυναίκα δολοφονήθηκε άγρια στο Λονδίνο και κατά τη διάρκεια της έρευνας βρέθηκαν μικροσκοπικά ξένα κύτταρα κάτω από τα νύχια της, τα οποία όταν ελέγχθηκαν βάση DNA, έδειξαν ότι προέρχονται από μια άλλη νεκρή γυναίκα, η οποία βρέθηκε τρεις εβδομάδες νωρίτερα νεκρή.
Πώς είναι δυνατόν να γίνει αυτό;
Αυτό το αίνιγμα μπερδεύει τους ντετέκτιβς και τους γιατρούς. Ίσως οι αναλύσεις ήταν λάθος;
Ίσως κύτταρα ήταν παλιά και κατά λάθος βρέθηκαν στο σώμα της;
Όχι, όλα ήταν σωστά και όλα έδειχναν ότι η νεκρή γυναίκα είχε γδάρει την δολοφόνο της λίγο πριν τον θάνατό της.
Αυτές οι δύο δολοφονίες έγιναν σε διαφορετικά μέρη του Λονδίνου και τα δυο θύματα δεν ήταν εξοικειωμένα μεταξύ τους. Τότε προέκυψε το ερώτημα ότι κάτι ασυνήθιστο είχε συμβεί.
"Το 1997, εργάστηκα στην ιατροδικαστική υπηρεσία και έπρεπε να μάθω αν υπήρξε κάποιο λάθος στο εργαστήριο.Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι υπήρχε σύγχυση κατά τη σήμανση των βιολογικών υλικών των θυμάτων.Αλλά όταν άρχισα προσωπικά να εξετάσω τα δείγματα, αποδείχτηκε ότι δεν υπήρχε σύγχυση", λέει ο Silverman.
"Στη συνέχεια, εξετάστηκε κατά πόσο τα δείγματα δεν μπερδεύτηκαν όταν εισήλθαν στο εργαστήριο, αλλά αποδείχθηκε επίσης ότι δεν υπήρχαν λάθη,τα δείγματα νυχιών από αυτές τις δύο γυναίκες παραλήφθηκαν σε διαφορετικές μέρες.Και έπειτα αποφάσισα να ελέγξω πού συνέβη η αυτοψία. Και οι δύο ηταν στο ίδιο νεκροτομείο, αν και με διαφορά 3 εβδομάδων".
Οι δικαστικές αυτοψίες εκτελούνται συνήθως σε σώματα ανθρώπων που πέθαναν βίαια ή ο θάνατός τους φαινόταν πολύ ύποπτος. Τέτοιες αυτοψίες είναι πολύ πιο λεπτομερείς και πολύπλοκες από τις συνηθισμένες. Λαμβάνονται δείγματα υγρών, ιστών, οργάνων για το τοξικολογικό εργαστήριο, λαμβάνονται τα περιεχόμενα του στομάχου, και τα νύχια κόβονται για εξέταση.
"Ανακάλυψα ότι το σώμα του πρώτου θύματος ήταν για τρεις εβδομάδες στο ίδιο νεκροτομείο. Και το σώμα της δεύτερης φονευμένης γυναίκας την πήγαν εκεί και χρησιμοποιούσαν τα ίδια ψαλίδια για να κόψουν νυχιά, δεν γνωρίζω αν το βιολογικό υλικό έμεινε στο ψαλίδι, καθώς τα καθάριζαν καθημερινά, ακόμα και μετά τον καθαρισμό, το DNA έδειχνε ότι η πρώτη γυναίκα σκότωσε την δεύτερη. "
Σύμφωνα με τον Silverman,που άρχισε να εργάζεται ως εγκληματολόγος στη δεκαετία του '70 " Όλα τα στοιχειά έδειχναν ότι η δολοφονίες ηταν σαν επιστημονικής φαντασίας. Εκείνη την εποχή, σπάνια φορούσαμε προστατευτικό ρουχισμό στο τόπο της δολοφονίας και δεν ανησυχούσαμε ότι θα μπορούσαμε να μολύνουμε το νεκρό σώμα με το DNA μας. Επειδή εκείνη την εποχή κανείς δεν ερευνούσε το DNA"
Μετά από αυτό, ο Silverman ανακοίνωσε την ανακάλυψή του σε ερευνητές και στελέχη. Από την ημέρα αυτή, όλα τα δείγματα των νυχιών που λαμβάνονται θα πρέπει να κόβονται με ψαλίδι μίας χρήσεως και πρέπει να επισυνάπτονται τα ίδια ψαλίδια μίας χρήσης με τα οποία ελήφθησαν τα δείγματα. Το σύστημα αυτό λειτουργεί στο Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι σήμερα.
Η σύγχρονη ανάλυση DNA είναι τόσο ευαίσθητη που μια μόλυνση από DNA κάποιου άλλου είναι ένα μεγάλο πρόβλημα και μπορεί να κατευθύνει την έρευνα σε λάθος δρόμο. Το 2007, στη Γερμανία, στον σημείο μιας δολοφονίας βρήκαν DNA από μια κοπέλα που κατά την αναζήτηση στη βάση δεδομένων DNA, έδειξε να είχε κάνει πέντε δολοφονίες στη Γαλλία και στη Γερμανία, καθώς και αρκετές κλοπές.
Αυτή γυναικά συμμετείχε σε τουλάχιστον 40 διαφορετικά εγκλήματα! Για δύο χρόνια, οι αρχές αναζητούσαν αυτή τη γυναίκα, που φαινόταν ως σκληρή μανιακή δολοφόνος, αλλά τελικά διαπιστώθηκε ότι όλα αυτά τα ίχνη ανήκαν στην γυναίκα που εργαζόταν στην ανάλυση DNA και έκανε συλλογή δειγμάτων απο μέρη που ειχαν γίνει εγκλήματα . H γυναίκα έπιανε τα βάζα με τα χέρια της χωρίς γάντια και άφησε ίχνη από το DNA της πάνω τους. Όταν έστελναν αυτά τα βάζα για ανάλυση έβλεπαν το DNA αυτής της γυναίκας .
0 comments
Δημοσίευση σχολίου