Η περιοχή μεταξύ των Αφράτων και της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης εξετάζεται από την ΕΛΑΣ ως πιθανή για το «σκοτεινό» τετ-α-τετ της Αμερικανίδας βιολόγου Σούζαν Ίτον με τον δολοφόνο (ή τους δολοφόνους) της.
Πρόκειται για μία απόσταση περίπου 4,5 χιλιομέτρων, μία διαδρομή που περνά μέσα από αμπέλια και ελαιόδεντρα, χαρουπιές και συχνά κοπάδια κατσικιών που βόσκουν στις πλαγιές του δρόμου.
Για την άτυχη Σούζαν η απόσταση αυτή θα μπορούσε να καλυφθεί σε ικανοποιητικό χρόνο δεδομένου ότι το περπάτημα και το τρέξιμο ήταν τρόπος ζωής, είχε εξαιρετική φυσική κατάσταση (άλλωστε όπως είναι γνωστό κατείχε μαύρη ζώνη στο ταε κβο ντο) και η περιοχή δεν της ήταν εντελώς άγνωστη.
Τα Αφράτα βρίσκονται βορειοδυτικά της Ορθόδοξης Ακαδημίας ενώ η σορός της εντοπίστηκε στην αντίθεση ακριβώς κατεύθυνση, νοτιοανατολικά της ΟΑΚ, κοντά στο Ξαμουδοχώρι, αρκετά χιλιόμετρα μακριά από την περιοχή όπου εκτιμάται ότι συνέβη η δολοφονία. Είναι και αυτό ένα στοιχείο που διερευνάται επισταμένως από τα κλιμάκια της ΕΛΑΣ που χειρίζονται τις έρευνες. Ποιος άραγε είναι ο κοινός σύνδεσμος ανάμεσα στους δύο αυτούς γεωγραφικούς πόλους; Οι Αρχές προσπαθούν να συνεκτιμήσουν διάφορα στοιχεία δεδομένου ότι οι κάμερες ασφαλείας εξωτερικά της Ακαδημίας δεν έχουν «πιάσει» την 60χρονη κατά την αναχώρηση της.
Η κατάθεση και το γάβγισμα των σκυλιών
Υπάρχει μία κατάθεση κατοίκου των Αφράτων που αναφέρει ότι την ημέρα της εξαφάνισης αντιλήφθηκε την παρουσία μιας γυναίκας, η οποία κινούνταν στην περιοχή, ο σωματότυπος της οποίας αλλά και τα ρούχα της ταίριαζαν πολύ με αυτά της Ίτον. Ωστόσο η κάτοικος την είδε από απόσταση. Χρειάστηκε να κοιτάξει προς το μέρος της γιατί άρχισαν να γαυγίζουν τα σκυλιά. Η κατάθεση αυτή αξιολογείται όμως οι Αρχές διατηρούν κάποιες επιφυλάξεις επειδή ακριβώς δεν υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα στην αναγνώριση.
Αστυνομικοί προσπαθούν επίμονα να εντοπίσουν και άλλες μαρτυρίες περίοικων που μπορεί να είδαν την Suzanne να κινείται στην προαναφερόμενη περιοχή, όμως έως και αργά χθες δεν είχε προκύψει κάτι με σαφήνεια, όπως υποστηρίζουν αστυνομικές πηγές.
Οι έρευνες σε αυτήν την φάση κινούνται προς δύο βασικές κατευθύνσεις:
η 1η αφορά στις προσαγωγές, στην συλλογή πληροφοριών για άτομα που διαμένουν, απασχολούνται ή δραστηριοποιούνται στην περιοχή, ελέγχονται οι πάντες και τα πάντα, το παρόν και το παρελθόν τους. Αγρότες, μελισσοκόμοι, κτηνοτρόφοι, αλλοδαποί εργάτες… Καθημερινά οι αστυνομικοί συλλέγουν και νέα αντικείμενα στο πλαίσιο των ερευνών που διεξάγονται σε διάφορους χώρους, τα οποία όλα αποστέλλονται στα εγκληματολογικά εργαστήρια.
Μιλάμε πλέον για πλήθος πιθανών πειστηρίων, η εργαστηριακή ανάλυση των οποίων προβλέπεται χρονοβόρα.
η 2η αφορά στην διαδικασία σάρωσης των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, οι οποίες καλύπτουν τις «ζώνες» της μυστηριώδους υπόθεσης. Μιλάμε καταρχήν για την περιοχή όπου βρέθηκε πεταμένη η σορός της 60χρονης, στο Ξαμουδοχώρι. Είναι μία ζώνη-κλειδί και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι την «πιάνουν» δύο κεραίες. Ήδη έχουν ζητηθεί από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας να στείλουν επίσημες απαντήσεις για όσα σήματα τηλεφώνων εντοπίζονται στην περιοχή συγκεκριμένη ημέρα (ημέρα εξαφάνισης) και συγκεκριμένες ώρες.
Η ανάλυση των απαντήσεων θα είναι εκείνη που θα υποδείξει στους αρμόδιους αστυνομικούς τις επόμενες κινήσεις τους. Επίσης μια διαδικασία χρονοβόρα και πολυεπίπεδη που απαιτεί επεξεργασία δεδομένων, διασταυρώσεις, ταυτοποιήσεις, αντιστοιχίες, ειδικές προανακριτικές πράξεις αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις λειτουργεί καταλυτικά καθώς «δείχνει» τον …δρόμο. Ένα τηλεφωνικό «αποτύπωμα» σε ύποπτο τόπο και χρόνο μπορεί να «εγκλωβίσει» έναν δράστη. Το έχουμε δει να συμβαίνει κατ’ επανάληψη, όμως όλα αυτά δεν γίνονται με «μαγικό ραβδί».
Απαιτείται χρόνος και πολύ δουλειά. Ο τρόπος με τον οποίο ακινητοποιήθηκε και δολοφονήθηκε η Αμερικανίδα βιολόγος «αποκαλύπτει» στοιχεία της προσωπικότητας και της ψυχοσύνθεσης του δράστη, άλλα τόσα όμως «αποκαλύπτει» και ο τρόπος με τον οποίο επιχείρησε (ή επιχείρησαν) να εξαφανίσουν το πτώμα.
Η περιοχή μεταξύ των Αφράτων και της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης εξετάζεται από την ΕΛΑΣ ως πιθανή για το «σκοτεινό» τετ-α-τετ της Αμερικανίδας βιολόγου Σούζαν Ίτον με τον δολοφόνο (ή τους δολοφόνους) της.
Πρόκειται για μία απόσταση περίπου 4,5 χιλιομέτρων, μία διαδρομή που περνά μέσα από αμπέλια και ελαιόδεντρα, χαρουπιές και συχνά κοπάδια κατσικιών που βόσκουν στις πλαγιές του δρόμου.
Για την άτυχη Σούζαν η απόσταση αυτή θα μπορούσε να καλυφθεί σε ικανοποιητικό χρόνο δεδομένου ότι το περπάτημα και το τρέξιμο ήταν τρόπος ζωής, είχε εξαιρετική φυσική κατάσταση (άλλωστε όπως είναι γνωστό κατείχε μαύρη ζώνη στο ταε κβο ντο) και η περιοχή δεν της ήταν εντελώς άγνωστη.
Τα Αφράτα βρίσκονται βορειοδυτικά της Ορθόδοξης Ακαδημίας ενώ η σορός της εντοπίστηκε στην αντίθεση ακριβώς κατεύθυνση, νοτιοανατολικά της ΟΑΚ, κοντά στο Ξαμουδοχώρι, αρκετά χιλιόμετρα μακριά από την περιοχή όπου εκτιμάται ότι συνέβη η δολοφονία. Είναι και αυτό ένα στοιχείο που διερευνάται επισταμένως από τα κλιμάκια της ΕΛΑΣ που χειρίζονται τις έρευνες. Ποιος άραγε είναι ο κοινός σύνδεσμος ανάμεσα στους δύο αυτούς γεωγραφικούς πόλους; Οι Αρχές προσπαθούν να συνεκτιμήσουν διάφορα στοιχεία δεδομένου ότι οι κάμερες ασφαλείας εξωτερικά της Ακαδημίας δεν έχουν «πιάσει» την 60χρονη κατά την αναχώρηση της.
Η κατάθεση και το γάβγισμα των σκυλιών
Υπάρχει μία κατάθεση κατοίκου των Αφράτων που αναφέρει ότι την ημέρα της εξαφάνισης αντιλήφθηκε την παρουσία μιας γυναίκας, η οποία κινούνταν στην περιοχή, ο σωματότυπος της οποίας αλλά και τα ρούχα της ταίριαζαν πολύ με αυτά της Ίτον. Ωστόσο η κάτοικος την είδε από απόσταση. Χρειάστηκε να κοιτάξει προς το μέρος της γιατί άρχισαν να γαυγίζουν τα σκυλιά. Η κατάθεση αυτή αξιολογείται όμως οι Αρχές διατηρούν κάποιες επιφυλάξεις επειδή ακριβώς δεν υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα στην αναγνώριση.
Αστυνομικοί προσπαθούν επίμονα να εντοπίσουν και άλλες μαρτυρίες περίοικων που μπορεί να είδαν την Suzanne να κινείται στην προαναφερόμενη περιοχή, όμως έως και αργά χθες δεν είχε προκύψει κάτι με σαφήνεια, όπως υποστηρίζουν αστυνομικές πηγές.
Οι έρευνες σε αυτήν την φάση κινούνται προς δύο βασικές κατευθύνσεις:
η 1η αφορά στις προσαγωγές, στην συλλογή πληροφοριών για άτομα που διαμένουν, απασχολούνται ή δραστηριοποιούνται στην περιοχή, ελέγχονται οι πάντες και τα πάντα, το παρόν και το παρελθόν τους. Αγρότες, μελισσοκόμοι, κτηνοτρόφοι, αλλοδαποί εργάτες… Καθημερινά οι αστυνομικοί συλλέγουν και νέα αντικείμενα στο πλαίσιο των ερευνών που διεξάγονται σε διάφορους χώρους, τα οποία όλα αποστέλλονται στα εγκληματολογικά εργαστήρια.
Μιλάμε πλέον για πλήθος πιθανών πειστηρίων, η εργαστηριακή ανάλυση των οποίων προβλέπεται χρονοβόρα.
η 2η αφορά στην διαδικασία σάρωσης των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, οι οποίες καλύπτουν τις «ζώνες» της μυστηριώδους υπόθεσης. Μιλάμε καταρχήν για την περιοχή όπου βρέθηκε πεταμένη η σορός της 60χρονης, στο Ξαμουδοχώρι. Είναι μία ζώνη-κλειδί και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι την «πιάνουν» δύο κεραίες. Ήδη έχουν ζητηθεί από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας να στείλουν επίσημες απαντήσεις για όσα σήματα τηλεφώνων εντοπίζονται στην περιοχή συγκεκριμένη ημέρα (ημέρα εξαφάνισης) και συγκεκριμένες ώρες.
Η ανάλυση των απαντήσεων θα είναι εκείνη που θα υποδείξει στους αρμόδιους αστυνομικούς τις επόμενες κινήσεις τους. Επίσης μια διαδικασία χρονοβόρα και πολυεπίπεδη που απαιτεί επεξεργασία δεδομένων, διασταυρώσεις, ταυτοποιήσεις, αντιστοιχίες, ειδικές προανακριτικές πράξεις αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις λειτουργεί καταλυτικά καθώς «δείχνει» τον …δρόμο. Ένα τηλεφωνικό «αποτύπωμα» σε ύποπτο τόπο και χρόνο μπορεί να «εγκλωβίσει» έναν δράστη. Το έχουμε δει να συμβαίνει κατ’ επανάληψη, όμως όλα αυτά δεν γίνονται με «μαγικό ραβδί».
Απαιτείται χρόνος και πολύ δουλειά. Ο τρόπος με τον οποίο ακινητοποιήθηκε και δολοφονήθηκε η Αμερικανίδα βιολόγος «αποκαλύπτει» στοιχεία της προσωπικότητας και της ψυχοσύνθεσης του δράστη, άλλα τόσα όμως «αποκαλύπτει» και ο τρόπος με τον οποίο επιχείρησε (ή επιχείρησαν) να εξαφανίσουν το πτώμα.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου