Δεκαετία του '80: Παιδικές αναμνήσεις και νοσταλγία μιας άλλης εποχής

Για να θυμηθούμε τα χρόνια όταν ήταν όλοι ξέγνοιαστοι...Και δεν βιάζονταν να μεγαλώσουν..

Ήταν η τελευταία δεκαετία που προλάβαμε κρυφτό, κυνηγητό, κλέφτες και Αστυνόμους κ.α. Όταν παίζαμε ποδόσφαιρο στην αλάνα και όχι σε περιφραγμένα γήπεδα 5χ5. Τρώγαμε καραμελάκια ΡΕΖ, γαριδάκια Extra και Φοφίκο...

Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και όχι τυποποιημένες τυρόπιτες κουρού. Τρώγαμε Κουκουρουκου και σοκοφρέτες... Κάναμε ψεύτικα τατουάζ από τις τσίχλες... Διαβάζαμε Μπλεκ, Αγόρι. Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό και τα κορίτσια διάβαζαν Σούπερ Κατερίνα...

Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε να μας πατήσουν. Παίζαμε Μήλα - Σχοινάκι - Μακριά γαϊδούρα.

Μας έδιναν ένα πεντοχίλιαρο οι γιαγιάδες και οι παππούδες και νιώθαμε ευτυχισμένοι... Δεν ήμασταν μουρτζούφληδες, όπως τώρα που αν πάρουν 20 ευρώ κοιτάζουν με μισό μάτι... Ακόμα και το Game Boy δεν μας έκλεινε σπίτι... το παίρναμε και τρέχαμε έξω να το μοιραστούμε με τους φίλους μας...

Συνωστιζόμασταν στα Βίντεο Κλαμπ, για να πάρουμε κασέτες με τον Μουστάκα και τους νέους τότε Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, Ψάλτη και Στίβ Ντούζο... Παίζαμε ακόμα με μπίλιες...

Είδαμε να ξεφυτρώνουν καρτοτηλέφωνα σε όλη την Ελλάδα και κάναμε συλλογή από τηλεκάρτες... Βάζαμε τα σπορτεξάκια με τα φώτα και είχαμε κολλήσει με τις τσάντες PAXOS...και ξερός...

Βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι... Οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν αν θα γυρίσουμε σώοι, όπως τώρα... Ματώναμε τα γόνατα μας και συνεχίζαμε το παιχνίδι...

Οι γιαγιάδες μας φορούσαν μαντίλες και έφτιαχναν πίττες με φύλλο σπιτικό.Τα πανηγύρια στο χωριό που πηγαίναμε μια φορά το χρόνο και τρώγαμε ότι παραδοσιακό υπήρχε και χορεύαμε νησιώτικα με την ψυχή μας...

Πηγαίναμε στα 'Ηλεκτρονικά' και παίζαμε Super Mario, Sonic, Streetfighter, Bubble Bubble, Tetris, Arcanoid, Top Gun και στα πλοία τρέχαμε να βρούμε που τα έχουν κρυμμένα....