Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Northwestern έχουν σχεδιάσει ένα αόρατο μανδύα που μπορεί να κρύψει προσωρινά αντικείμενα για αόριστο χρονικό διάστημα.
Αντικείμενα που καλύπτονται από αυτό το αόρατο μανδύα δεν θα εξαφανιστούν από το οπτικό πεδίο, αλλά μάλλον θα φαίνεται ότι ο χρόνος έχει σταματήσει τελείως για το καλλυμένο αντικείμενο. Ένα ρολόι, για παράδειγμα, θα συνεχίζει να λειτουργεί - αλλά για τον ανθρώπινο παρατηρητή, οι δείκτες ποτέ δεν θα κινούνται.
Μια χρήση για μια τέτοια συσκευή απόκρυψης είναι η ασφάλεια, όπου ένας κλέφτης θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν χρονικό μανδύα μπροστά από ένα αντικείμενο που σκοπεύει να κλέψει - έτσι ώστε οι τυχόν εξωτερικοί παρατηρητές ή οι κάμερες ασφαλείας, η κλοπή – το φαινόμενο, στην ορολογία της φυσικής - δεν έχει ακόμη συμβεί. Υπάρχουν, βέβαια, καθώς και πολλές στρατιωτικές χρήσεις, γι αυτή την εφεύρεση.
Ο μανδύας αορατότητας Northwestern είναι κατασκευασμένος από έναν απλό παλιό καθρέφτη, πράγμα που σημαίνει ότι η συσκευή θα πρέπει να καλύψει ολόκληρο το ορατό φάσμα φωτός. Οι περισσότερες από τις πρόσφατες έρευνες σε μανδύες αορατότητας (τόσο χωρικές όσο και χρονικές) έχουν επικεντρωθεί στη χρήση μετα-υλικών- τεχνητά υλικά που μπορούν να κάμψουν το φως με παράξενους και θαυμαστούς τρόπους. Μέχρι στιγμής, όμως, έχουμε καταφέρει μόνο να κατασκευάσουμε μεταϋλικά που λειτουργούν σε στενές ηλεκτρομαγνητικές ζώνες, όπως το υπέρυθρο φως ή τα μικροκύματα - το οποία δεν είναι και πολύ χρήσιμα εάν προσπαθεί κάποιος να κρύψει κάπου, κάτι ,από τον άνθρωπο.
Ο χρονικός μανδύας, σχεδιασμένος από τον μαθηματικό Miguel Lerma, χρησιμοποιεί τέσσερεις κανονικούς καθρέφτες (B, C, F, G) και τέσσερεις ηλεκτρικά ρυθμιζόμενους καθρέφτες (A, D, E, H), που μπορούν να εναλλάσσονται μεταξύ τους απόλυτα αντανακλαστικά, με απόλυτη διαφάνεια, ή οπουδήποτε μεταξύ τους. Βασικά, για μας για να αντιληφθούμε ένα γεγονός - όπως ένας κινούμενος δείκτης ρολογιού - το φως πρέπει να αναπηδήσει από το ρολόι και να χτυπήσει στο πίσω μέρος του ματιού μας. Αυτό συμβαίνει με την ταχύτητα του φωτός, η οποία για μια μικρή απόσταση είναι ουσιαστικά στιγμιαία.
Εάν επιβραδύνει το φως πριν φτάσει το αντικείμενο, όμως, δημιουργεί μια περίοδο κατά την οποία το αντικείμενο δεν είναι φωτισμένο - και ως εκ τούτου δεν μπορείτε να δείτε το γεγονός.
Η διαδικασία είναι μάλλον πολύπλοκη, αλλά αλλάζοντας την ανακλαστικότητα των τεσσάρων ηλεκτρικά ενεργοποιημένων καθρεπτών, τα γεγονότα που συμβαίνουν στο αντικείμενο (Ο) μπορεί να κρύβονται από τον παρατηρητή.
Η διάρκεια του χρονικού μανδύα είναι διπλάσια από το χρόνο που χρειάζεται το φως για να ταξιδέψει μεταξύ του Α και Β - και έτσι αν τοποθετήσετε το B πολύ, πολύ πολύ μακριά - όπως σε ένα άλλο πλανήτη - θα μπορούσε θεωρητικά να κρύψετε ένα αντικείμενο για λεπτά, ή ώρες ... ή έτη φωτός.
Υποθέτω ότι θα μπορούσατε να το κάνετε ακόμη και εδώ στη Γη, αν έχετε δημιουργήσει ένα τεράστιο (και εννοώ εκατομμύρια μίλια τεράστιο) δίκτυο από καθρέφτες ικανό να αναπηδήσει το φως γύρω, για μερικά δευτερόλεπτα ή λεπτά.
Προς το παρόν, αυτό ακούγεται σαν ο Miguel Lerma να μην έχει κατασκευάσει ακόμη τη συσκευή - αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος ο σχεδιασμός του να μην μπορεί να εφαρμοστεί σήμερα, χρησιμοποιώντας τα υπάρχοντα και άμεσα διαθέσιμα υλικά. Στην πραγματικότητα, δεδομένης της φύσης της μηχανής του χρόνου αυτής της συσκευής, είναι πιθανό ότι κάποιος - ίσως ο στρατός – να έχει κατασκευάσει ήδη. Εμείς απλά δεν μπορούμε να το δούμε ακόμα ...
0 comments
Δημοσίευση σχολίου