Κάποιος με το ψευδώνυμο "draygon231" παραθέτει την περίεργη ιστορία του στο Reddit :

Το περασμένο καλοκαίρι έζησα ένα από τα πιο ενοχλητικά γεγονότα της ζωής μου, δεν μου αρέσει να το θυμάμαι, και σίγουρα είναι δύσκολο να το πιστέψουν οι άνθρωποι.

Είμαι φοιτητής από το Κεντάκι. Το περασμένο καλοκαίρι έπρεπε να κάνω μια πρακτική άσκηση, αλλά σε δύο ημέρες ένας άλλος φοιτητής πήρε τη θέση μου και έπρεπε να εργαστώ σε μια πανεπιστημιούπολη στο Τενεσί το καλοκαίρι. Έτσι έκανα μια διαδρομή για να πάω εκεί και μετά ξανά πίσω .

Ο δρόμος από την πόλη μας στην πανεπιστημιούπολη είναι πραγματικά πολύ εύκολος, υπάρχει εθνική οδό που διασχίζει τα βουνά, και οδηγεί στην πόλη του Knoxville(Νόξβιλ), και στη συνέχεια μια άλλη εθνική οδό προς το πανεπιστήμιο. Έχω πάντα ένα GPS στο αυτοκίνητό μου, επειδή μερικές φορές ξεχνάω τους δρόμους.

Μια μέρα έφυγα από την πανεπιστημιούπολη πολύ αργά, ήταν 11 το βράδυ. Ωστόσο, όλα ήταν ομαλά πέρασα την πολύ Knoxville και μπήκα στην εθνική οδό. Οδηγούσα ακούγοντας μουσική, όταν συνειδητοποίησα ξαφνικά ότι κάτι δεν πάει καλά.

Έκλεισα τη μουσική και κοίταξα την οθόνη του GPS. Έδειχνε κάποια περίεργη στροφή, αλλά στην πραγματικότητα δεν έβλεπα καθόλου τον δρόμο και ο αυτοκινητόδρομος οδηγούσε σε αδιέξοδο. Ήταν κάτι ακατανόητο, διότι γνώριζα πολύ καλά ότι αυτή η εθνική οδός πηγαίνει στην πόλη Λέξινγκτον στο Κεντάκι.

Αποφάσισα να γυρίσω πίσω στο Knoxville με προσοχή ήταν ήδη 3 την νύχτα ,και δεν υπήρχε ψυχή γύρω μου.

Τελικά, πλησίαζα σε μια διασταύρωση και ξαφνικά το ραδιόφωνο σταμάτησε χάθηκε ο σταθμός, μου έκανε εντύπωση και προσπάθησα να πιάσω έναν άλλο σταθμό, αλλά υπήρχε σιωπή δεν έπιανε κανένα σταθμό.

Τελικά, βρήκε έναν σταθμό με πολύ παλιά μουσική. Από την ποιότητα της ηχογράφησης, θα έλεγα ότι ήταν μουσική του 30 η του 40. Ο ήχος αυτής της μουσικής ηταν ανατριχιαστικός και έκλεισα το ραδιόφωνο εντελώς.

Φτάνοντας στην διασταύρωση και πριν στρίψω, κοίταξα την πόλη του Κνόξβιλ και συνειδητοποίησα ξαφνικά ότι φαινόταν περίεργη. Όλα ήταν σαν από τη δεκαετία του '60, τα κτίρια που είδα, ένα βενζινάδικο. Και δεν είδα ούτε ένα άτομο. Ένιωσα σαν να ήμουν σε μια πόλη-φάντασμα.

Την ίδια στιγμή η πόλη δεν φαινόταν εγκαταλελειμμένη, οι δρόμοι ήταν καθαροί. Τότε είδα ένα πυροσβεστικό όχημα και φαινόταν ότι ήρθε από τη δεκαετία του '60. Τελικά έστριψα στο σωστό δρόμο. Τα πάντα γύρω ήταν επίσης από τη δεκαετία του '50 η του '60 και σταδιακά μου δημιούργησε άγχος.

Μέτα φοβήθηκα ακόμα περισσότερο, ο δρόμος ξαφνικά άρχισε να μικραίνει τόσο πολύ που το αυτοκίνητό μου είχε σχεδόν όλο το πλάτος του, και τα δέντρα γύρω ήταν επίσης τελείως διαφορετικά από πριν που ήταν ψηλά και φαρδιά. Δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου γραμμές στο δρόμο, και ήταν πολύ σκοτεινός.

Και ξαφνικά είδα μια στροφή που διπλά είχε ένα μικροσκοπικό παρεκκλήσι. Το παρεκκλήσι φαινόταν παλαιό και είπα "Τι διάολο" συμβαίνει, η μόνη σκέψη μου ήταν να φτάσω σπίτι το συντομότερο δυνατό..

Σε αυτόν τον δρόμο, τα φώτα είχαν εξαφανιστεί εντελώς η μόνη πηγή φώτος ηταν του αυτοκινήτου μου, και ο ίδιος ο δρόμος φαινόταν παλαιός και σχεδόν εγκαταλελειμμένος.

Μετά την επόμενη στροφή, είδα ένα κάρο με ένα άλογο μπροστά μου, για μένα αυτό δεν ήταν κάτι ξένο τέτοια οχήματα υπάρχουν ακόμα στα μέρη μου. Είναι αλήθεια ότι ήταν διαφορετικό, και δεν είχε κανένα αντανακλαστικό, οπως καθορίζεται από τους νόμους. Όταν πήγα να το προσπεράσω είδα έναν άνδρα και μια γυναίκα και με κοίταζαν φοβισμένοι, δεν έχω ιδέα τι έκαναν και που πηγαίναν τέτοια ώρα σε αυτό το δρόμο.

Τελικά έφτασα στο σπίτι μου και έπεσα στο κρεβάτι και κοιμήθηκα. Τις επόμενες μέρες ένιωθα σαν ένας ξένος. Το μυαλό μου συνέχισε να επιστρέφει σε εκείνη την νύχτα, και οι σκοτεινές σκέψεις άρχισαν να επικρατούν και ήταν τόσο δυνατές που μια μέρα συνειδητοποίησα ότι κρατούσα ένα μαχαίρι κοντά στον λαιμό μου. Ο φίλος μου ανησύχησε για μένα και είπε να πάω σε μια εκκλησία, συμφώνησα και πήγα. Ίσως η κατάσταση του νου μου ήταν τόσο εξαντλημένη και κάποιο κακό πνεύμα ή δαίμονας το εκμεταλλεύτηκε. Αλλά και πάλι δεν καταλαβαίνω τι συνέβη σε εκείνο το δρόμο εκείνη την νύχτα. Ήταν κάτι μιας κακής οντότητας ή αν κατά κάποιον τρόπο πέρασα σε μια άλλη διάσταση ή χρόνο.

Follow Share:

Post A Comment: 0

Blog

Disqus

O ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie,για να διασφαλίσουμε ότι έχετε την καλύτερη δυνατή εμπειρία,με τη χρήση αυτού του ιστότοπου αποδέχεστε τη χρήση των cookie.Περισσότερα

_ Εγγραφείτε στις ενημερώσεις Notifications