Όπως τα τεράστια Βιμάνας που πετούσαν στον ουρανό και στο διάστημα, τα Sabha ήταν οι κατοικίες των θεών.
Μήπως τελικά οι 12 θεοί του Ολύμπου δεν κατοικούσαν στο βουνό Όλυμπος, αλλά Όλυμπος ήταν το όνομα του τεράστιου σκάφους που έμεναν στη Γη; Μήπως η Αργώ ήταν κάτι παραπάνω από ένα καράβι; Μερικοί μπορεί να πάρουν την απάντηση από τα ινδικά κείμενα και τις αναφορές τους στα Sabha ή Saubha που αν τα συσχετίσουμε με την Ελληνική μυθολογία ίσως μας οδηγήσουν σε κάτι εκπληκτικό.
Να πούμε πως δεν θα κάνουμε μια εκτενή ανάλυση των Sabha, αλλά μια σχετικά γρήγορη αναφορά σε αυτά.
Αν οι Ινδικές θεότητες είναι βαθιά συνδεδεμένες με τον πλανήτη μας και με «άλλους κατοικημένους κόσμους» είναι εξίσου ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε πως οι κατοικίες τους κατά την παραμονή τους τη Γη ήταν πραγματικά ιπτάμενες πόλεις.
Αυτά τα παλάτια, που ονομάζονταν Sabha ή Saubha, είχαν τεράστιες διαστάσεις και φαίνεται να αποτελούν ένα είδος «μεγαλύτερης έκδοσης» των προαναφερθέντων Βιμάνας (Vimanas). Μάλιστα τα μικρότερα βιμάνας συχνά αναφέρονται ως αναπόσπαστα κομμάτια των ίδιων των Sabha που μπαινόβγαιναν σε αυτά για άσχετους λόγους. Τα κείμενα μιλάνε για πόλεις που έμεναν οι θεότητες όπως ο Ίντρα, ο Μπράχμα, ο Ρούντρα, ο Γιαμά, ο
Βαρούνα και πολλοί άλλοι.
Αυτές οι πόλεις μετακινούνταν στον ουρανό και σύμφωνα με τις περιγραφές των κειμένων έλαμπαν σαν ασήμι, ήταν γεμάτες φαγητό, νέκταρ και νερό… Αλλά και όπλα και πυρομαχικά για την προστασία τους. Μερικά από αυτά τα Sabha περιγράφονται λεπτομερώς, διευκρινίζοντας ότι ήταν σε θέση να κινηθούν όχι μόνο στον ουρανό αλλά και στο διάστημα.
Από τον πλανήτη Talatala ήρθε ο Maya Danava, ο δημιουργός αυτών των ιπτάμενων πόλεων.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιστορία του Maya Danava, άρχοντα των παραισθήσεων, εφευρέτη και θεότητας που ηγείται του βασιλείου Danava που βρίσκεται στη σφαίρα – πιθανότερο τον πλανήτη – που ονομάζεται Talatala και δημιουργός του Βιμάνα που ανήκε στο Θεό Salva .
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Γη, ο Μαγια περιγράφεται ως ένας μεγάλος βασιλιάς που κυβέρνησε τους λαούς των Ασύρων, των Νταϊταίων και των Ρακασά.
Η απίστευτη σοφία του τον οδήγησε να χτίσει τρεις απαράμιλλες ιπτάμενς πόλεις με το όνομα Tripura, από χρυσό, ασήμι και σίδηρο.
Στην Sabha Parva (είναι το δεύτερο από δεκαοκτώ βιβλία της Μαχαμπαράτα) βρίσκουμε μια περιγραφή της Tripura στην οποία λέγεται σαφώς ότι δεν μπορεί μόνο να κινηθεί στον ουρανό αλλά και να κρατηθει σε αυτό που μπορούσαμε να ορίσουμε σήμερα ως μια γεωστατική τροχιά γύρω από τη Γη, ενώ διαθέτει επίσης «πύλες» που μπορούν να εισέλθουν μικρά «ιπτάμενα οχήματα».
Με το μεγαλείο και τη δύναμή τους, οι τρεις πόλεις επέτρεψαν στον Maya να κυριαρχήσει τον κόσμο για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά λόγω της ασεβής φύσης του, ο Shiva, ο καταστροφέας των κόσμων, τις κατέστρεψε κάνοντάς τις να πέσουν στις δυτικές θάλασσες σαν τεράστιες πύρινες δάδες κάνοντας έναν «εκκωφαντικό θόρυβο».
Hyraniapura, η απόρθητη ιπτάμενη πόλη από χρυσό
Όμως οι αναφορές για ιπτάμενες πόλεις στα ινδικά έπη και θρησκευτικά κείμενα δεν σταματάνε στην Tripura . Συχνά αναφέρεται και η Hyraniapura, η χρυσή πόλη, που χτίστηκε από τον Brahma για τους δαίμονες Puloma και Kalaka. Αυτή η πόλη ήταν απόρθητη και ανίκητη, όπως και πολλές όμοιές της, σε σημείο που οι δαίμονες που την κυβερνούσαν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν κάθε επίθεση από τις άλλες θεότητες.
Προσπαθώντας να βάλουν ένα τέλος στην κυριαρχία των δαίμων και να καταστρέψουν το φρούριο τους, ο Matali, ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές της Μαχαμπαράτα, ζήτησε γενναία να καταστρέψει το ουράνιο φρούριο.
Ο γενναίος ηγέτης πήγε στην πόλη πετώντας με το άρμα του, προκαλώντας την οργή των δαιμόνων την οποία ακολούθησε μια φοβερή μάχη που οδήγησε στην καταστροφή της Hyraniapura.
Στο τρίτο βιβλίο της Μαχαμπαράτα , που ονομάζεται Vana Parva, βρίσκουμε και άλλες περιγραφές πόλεων που μπορούν να κινούνται στον ουρανό και στο διάστημα.
Συγκεκριμένες αναφορές στην τεχνολογία
Είναι φυσικό να αντιλαμβανόμαστε τις παραδόσεις αυτές με μια σύγχρονη αντίληψη όπως επιβάλει η εποχής μας, αλλά είναι εξίσου αναμφισβήτητη η μοναδικότητά τους πέρα από κάθε έννοια, μύθου ή παράδοσης που ήταν προηγουμένως γνωστή και πάνω από όλα φανταστική.
Σε αυτές τις παραδόσεις η κλασσική έννοια του «μύθου» συγκρούεται με μια σαφή ανωμαλία που υπαγορεύεται κυρίως από την παρουσία συγκεκριμένων τεχνολογικών και επιστημονικών αναφορών, όχι από την καθαρή ποιητική εφεύρεση αλλά από την προσκόλληση σε μια αντικειμενική πραγματικότητα.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου