Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, και πρώην ΥΠΟΙΚ, μιλώντας στη 12th Insurance Conference, είπε στους Ασφαλιστές τι πρέπει να γίνει για να “σωθεί” το ασφαλιστικό
Με ένα νέο αεράκι νεοφιλελευθερισμού να πνέει ξανά στην Ελλάδα, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας προτείνει οι παροχές υπηρεσιών υγείας, επενδύσεις, εκπαίδευση, χρηματοδότηση, συντάξεις να πάνε σε χέρια ιδιωτών.
Όσο για τα όρια συνταξιοδότησης ο κ. Στουρνάρας λέει το θέμα είναι απλό: δουλειά μέχρι να βγει η ψυχή σας, είναι η μετάφραση της φράσης «παράταση του εργασιακού βίου» και «αύξηση της απασχολησιμότητας των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας».
Οι ασφαλιστικές εισφορές να αυξηθούν και να πάνε στους ιδιώτες, το αυτό επιθυμεί και για το σύστημα Υγείας. Κι επειδή όοολο αυτό το πακέτο “έπαιξε” στας Αμερικάς με πλήρη αποτυχία σε βάρος των Αμερικάνων πολιτικών, απλά ενημερώνουμε τους θυμωμένους πολίτες να ξέρουν τι τους περιμένει με τον Μητσοτάκη, τον γιο εκείνου που το 1992 αποφάσισε ότι αν έχεις παράλληλη ασφάλιση μετράει μόνο η μια και όλες οι άλλες πάνε “στο κράτος”. Αφού μετά τις έφαγε τις εισφορές “το κράτος”, τώρα θέλει στην επόμενη γενιά οι εισφορές να πηγαίνουν στις ασφαλιστικές των τραπεζών και του κάθε Λάτση.
Μετά ανοίξτε την τιβούλα να παρακολουθήστε το Vampire Diaries και όλες τις μοδάτες ταινίες της ελίτ που αρέσκεται να πίνει το αίμα των κοινών θνητών.
Με απλά λόγια, προσφέρει μια συνεχή και αδιάκοπη εισροή κεφαλαίων στο Ιδιωτικό κεφάλαιο, έναν διαρκή πλουτισμό… Και βέβαια μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε ότι οι άνεργοι και οι ανασφάλιστοι δεν θα έχουν και καμία δυνατότητα στο νέο όραμα της Νέας Δημοκρατίας και του Γιάννη Στουρνάρα, αφού «τα δημόσια συστήματα υγείας δεν θα έχουν εσαεί τη δυνατότητα να παρέχουν πλήρεις υπηρεσίες προς όλους».
Διαβάστε άρθρο των ΝΥΤ, από αυτούς που έπαθαν και έμαθαν: Why Working Till Whenever Is a Risky Retirement Strategy. Αναλυτικά, τι μας ξεφούρνισε ο διοικητής της ΤτΕ: «Τα περιθώρια χρηματοδότησης των συντάξεων μόνο μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι πλέον στενά. Η γήρανση του πληθυσμού αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία μακροπρόθεσμα. Να αναφέρω ενδεικτικά ότι, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην Ελλάδα ο λόγος ηλικιακής εξάρτησης, ο οποίος εκφράζει τον αριθμό των ατόμων ηλικίας 65 ετών ως προς τον αριθμό των ατόμων σε παραγωγική ηλικία είναι σήμερα, 2 προς 6, ενώ η ίδια αναλογία αναμένεται να επιδεινωθεί σε 2 προς 5 το 2070.
Η συμβολή της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας του ασφαλιστικού συστήματος στη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών υπήρξε καθοριστική και επιβεβαιώνεται στην πιο πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη γήρανση του πληθυσμού στην Ευρώπη, σύμφωνα με την οποία η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα ως ποσοστό του ΑΕΠ, μετά την κορύφωσή της το 2016 (17,3%), προβλέπεται να αποκλιμακωθεί ραγδαία και να διαμορφωθεί σε 10,6% του ΑΕΠ το 2070, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη πτώση μεταξύ όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (-6,6 ποσ. μον. του ΑΕΠ έναντι μέσου όρου ΕΕ-28 -0,2 ποσ. μον. του ΑΕΠ).
Εντούτοις, ελλοχεύουν κίνδυνοι για τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών. Αφενός, η πλημμελής εφαρμογή ή και ανατροπή των μεταρρυθμίσεων αυξάνει τις απαιτήσεις από τα δημόσια ταμεία και συνεπάγεται υψηλότερη συνταξιοδοτική δαπάνη. Αφετέρου, η εφαρμογή των αποφάσεων της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι οποίες έκριναν αντισυνταγματικές προγενέστερες περικοπές στις συντάξεις, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο περαιτέρω αύξησης της συνταξιοδοτικής δαπάνης, και μάλιστα πιθανόν με αναδρομική ισχύ.
Η Τράπεζα της Ελλάδος εκτιμά ότι οι εξελίξεις αυτές συνδυαστικά αποτελούν τον σημαντικότερο δημοσιονομικό κίνδυνο μεσοπρόθεσμα και δρουν επιβαρυντικά στην ανάλυση βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους. Επιπλέον, τα αποτελέσματα σχετικής εμπειρικής διερεύνησης της Τράπεζας της Ελλάδος καταδεικνύουν ότι τόσο η ταχεία αύξηση του πληθυσμού 65 ετών και άνω όσο και η ενίσχυση της αβεβαιότητας για ενέργειες πολιτικής που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος επιδρούν δυσμενώς και στον ρυθμό αύξησης του κατά κεφαλήν ΑΕΠ.
Το συνταξιοδοτικό όμως μπορεί να μετατραπεί από πρόβλημα σε μοχλό ανάπτυξης και κοινωνικής ευημερίας. Για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος αλλά και της επάρκειας των συντάξεων για την αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών, τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που συσσωρεύονται στο πλαίσιο του πρώτου, δημόσιου, πυλώνα πρέπει να συμπληρωθούν με συστήματα επαγγελματικής ασφάλισης του δεύτερου πυλώνα και με προσωπικά συνταξιοδοτικά προϊόντα του τρίτου πυλώνα.
Σε συνδυασμό με άλλες πολιτικές, όπως η παράταση του εργασιακού βίου, η αύξηση της απασχολησιμότητας των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας και η ενθάρρυνση της ιδιωτικής αποταμίευσης, αυξάνεται το εισόδημα των συνταξιούχων και δημιουργείται ένα κατάλληλο κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας, ενώ παράλληλα μετριάζονται οι κοινωνικοπολιτικές αντιδράσεις ή και ο κίνδυνος αντιστροφής των μεταρρυθμίσεων. Με τον τρόπο αυτό μπορούν να αμβλυνθούν και οι στρεβλώσεις του σημερινού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης (π.χ. οι υψηλές εισφορές)που δρουν ως αντικίνητρα στην αύξηση της απασχόλησης, είτε από την πλευρά της ζήτησης είτε από την πλευρά της προσφοράς εργασίας».
0 comments
Δημοσίευση σχολίου