Πως ο Πάσσαρης σκότωσε τους δυο αστυνομικούς – Αποκαλυπτικές μαρτυρίες

Ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, αναβίωσαν μέσα από τις μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων τα γεγονότα της ημέρας της δολοφονίας των δυο αστυνομικών από τον Πάσσαρη 18 χρόνια πρίν.

Όπως κατέθεσε εξωτερικός φρουρός των φυλακών που ήταν παρών στην αιματηρή απόδραση, όλα έγιναν σε κλάσματα δευτερολέπτου.

«Είμαι πρώτος και ακολουθεί ο Αλεβιζόπουλος που κρατάει αγκαζέ τον Πάσσαρη. Ακούω από πίσω ένα μπαμ και τον Αλεβιζόπουλο να λέει κάτι σαν «με έφαγε». Έπιασε την κοιλιά του και έπεσε κάτω. Ήταν σχεδόν εξ επαφής. Γυρνάω και βλέπω τον κρατούμενο με τεντωμένα μπροστά τα χέρια του.

Με πυροβόλησε δύο φορές.
Πριν καν πέσω κάτω στο έδαφος, χτύπησε το δεύτερο, τον Δρακόπουλο. Ούτε κιχ δεν έβγαλε. Ο Πάσσαρης πήδηξε τις σκάλες και έφυγε.
Όλα έγιναν σε κλάσματα δευτερολέπτου. Τα χέρια του ήταν δεμένα όταν πυροβόλησε και όταν πήδηξε τις σκάλες. Λύθηκε μετά».

Ωστόσο, κανείς μέχρι σήμερα δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πού βρήκε το φονικό όπλο ο επικίνδυνος κακοποιός ή πώς κατάφερε να βγάλει τις χειροπέδες.

Πολιτική αγωγή: πού μπορεί να βρήκε το όπλο;
Μάρτυρας: Δεν ήμουν στην παραλαβή της μεταγωγής και δεν ξέρω πού βρήκε το όπλο.
Πολ. Αγωγή: Ποιος του έδωσε τα χέρια μπροστά;
Γιατί κανονικά έπρεπε να ήταν πίσω.

Μάρτυρας: Δεν ξέρω.
Πολ. Αγωγή: Πώς λύθηκαν οι χειροπέδες του;
Μάρτυρας: Μόνο ο ίδιος μπορεί να σας τα πει αυτά… Πολλά μπορεί να έγιναν. Πάντως εμάς δεν μας πλησίασε κάποιος στο νοσοκομείο. Ο Κώστας Πάσσαρης, όμως, δεν μπορεί να ρίξει φως στις σκοτεινές πτυχές της υπόθεσης καθώς εξακολουθεί να κρατείται σε φυλακές της Ρουμανίας δηλώνοντας από το κελί του, μεταμελημένος.

Δεν είχαν ζητηθεί ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας
Αίσθηση προκάλεσε το γεγονός πως την ημέρα της εν ψυχρώ δολοφονίας και της απόδρασης του Κώστα Πάσσαρη, το Φεβρουάριο του 2001, δεν είχαν ζητηθεί ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας. «Το χαρτί του έγραφε μόνο κλοπές, για τα υπόλοιπα ήταν υπόδικος και δεν ήταν καταγεγραμμένα» ανέφερε χαρακτηριστικά μάρτυρας.

Έτσι, χωρίς καν επιπλέον σωματικό έλεγχο που ούτως ή άλλως θεωρείτο «ρουτίνας», πλην αυτού που έγινε στη φυλακή, και κυρίως χωρίς να δοθεί η δέουσα σημασία στη διαβάθμιση του «επικίνδυνου απόδρασης» που τον συνόδευε, γιατί ήταν κάτι…συνηθισμένο, οι αστυνομικές αρχές αποφάσισαν και οργάνωσαν τη μεταγωγή του Κώστα Πάσσαρη.