Η εποχή που ο κόσμος «κατέβαζε» προγράμματα υπολογιστών από το ραδιόφωνο

Πλέον με την τεχνολογία να κάνει τεράστια βήματα, όχι από χρόνο σε χρόνο, αλλά από μήνα σε μήνα, η σκέψη και μόνο ότι πριν από περίπου 35 χρόνια, οι χρήστες υπολογιστών κατέβαζαν προγράμματα και παιχνίδια από το ραδιόφωνο μοιάζει απίστευτη και ταυτόχρονα παράξενη. Μας φαίνεται μεν απίστευτο, αλλά δεν φανταζόμαστε και τον τρόπο.

Υπήρξε μια πολύ δημοφιλής πρακτική, με τον τρόπο να είναι απλός. Ο πρώτος προσωπικός υπολογιστής κυκλοφόρησε το 1977. Από τότε και για αρκετά χρόνια, οι υπολογιστές χρησιμοποιούσαν για αποθήκευση της κασέτες στις οποίες ακούγαμε μουσική, γιατί οι σκληρό δίσκοι ήταν αρκετά ακριβοί.

Κι όμως. Οι κασέτες στις οποίες ακούγαμε μουσική, είχαν την θέση των λήρων δίσκων και βοήθησαν πολύ ώστε οι προσωπικοί υπολογιστές να γίνουν επιτυχημένοι και να έχουν την μετέπειτα πορεία τους. Έτσι οι πρώτη χρήστες υπολογιστών, όπως αντάλλασσαν μουσική, έτσι αντάλλαζαν και παιχνίδια η προγράμματα υπολογιστών.

Οι μηχανικοί του ολλανδικού ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού είχαν μια πολύ καλή ιδέα. Να διανέμουν στους ακροατές προγράμματα μέσω του ραδιοφώνου. Και επειδή τα προγράμματα αποθηκεύονταν σε κασέτες ήχου, τότε μπορούσε να γίνει και η αναπαραγωγή τους.

Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί λοιπόν, εξέπεμπαν ένα ήχο που έμοιαζε με παράσιτα, ο οποίος όμως ήταν ένα παιχνίδι ή ένα πρόγραμμα για τον υπολογιστή. Τα παράσιτα αυτά, οι ακροατές τα κατέγραφαν στις κασέτες και αργότερα φόρτωναν τα προγράμματα στους υπολογιστές.

Αυτό ξαφνικά έγινε μόδα. Διάφοροι σταθμοί της Ευρώπης ακολούθησαν την τακτική. Μια εκπομπή στην Φινλανδία μετέδωσε ένα πρόγραμμα το. οποίο το κατέβασαν επιτυχημένα μέχρι και 600 χιλιόμετρα μακριά. Από την άλλη ένας ραδιοφωνικός σταθμός του Βελιγραδίου, έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής από το 1983 μέχρι το 1986, διάστημα στο οποίο μετέδωσε περίπου 150 προγράμματα. Το ίδιο έγινε σχεδόν ταυτόχρονα και στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η δημοφιλής πρακτική δεν κράτησε ούτε δέκα χρόνια. Οι 8-bit επεξεργαστές έγιναν 16-bit και ταυτόχρονα πιο «λαίμαργοι», αφού κατανάλωναν 250 φορές περισσότερα δεδομένα από τους προκατόχους τους. Οι κασέτες δεν μπορούσαν να «κρατήσουν» τόσα δεδομένα. κι έτσι αντικαταστάθηκαν από τις δισκέτες και τους σκληρούς δίσκους.