Ο Βρετανός Carl Edon ηταν η μετενσάρκωση πιλότου της Luftwaffe που συμμετείχε στις μάχες του Β Παγκοσμίου Πολέμου.
Η ιστορία του στη δεκαετία του '90 μελετήθηκε προσεκτικά από Βρετανούς ερευνητές και μυστικές υπηρεσίες και δεν παύει ποτέ να εκπλήσσει μέχρι σήμερα. Όταν ο Carl ήταν πέντε ετών του άρεσε να ζωγραφίζει.
Μπορούσε να σχεδιάσει καλές εικόνες ακόμα και σε αυτή την ηλικία, και μόλις ζωγράφισε κάτι με ενθουσιασμό και το έδειξε την μητέρα του. Όταν η μητέρα του κοίταξε το σχέδιο έμεινε έκπληκτη, είδε ότι το αεροπλάνο ήταν πολύ καλά σχεδιασμένο και με μερικά σύμβολα. Η μητέρα ρώτησε τον Carl για το αεροπλάνο και το αγόρι άρχισε να λέει ότι ήταν "το αεροπλάνο του" και είχε διακριτικά, συμπεριλαμβανομένων του αετού.
Σε ένα από αυτά τα "διακριτικά", η μητέρα του κατάλαβε ότι ήταν μια σβάστικα. Και νόμιζε οτι κάπου την είχε δει από την τηλεόραση και δεν έδωσε σημασία. Λίγους μήνες αργότερα,στα γενέθλιά του όταν έγινε έξι ετών, ο Karl ζωγράφισε πάλι ένα αεροπλάνο, και τώρα ήταν από το πιλοτήριο με πολύ λεπτομερείς διατάξεις ελέγχου.
Όταν έδειξε την εικόνα στον πατέρα του, του έδειξε ένα μεγάλο κόκκινο κουμπί και του είπε ότι ήταν ένα κουμπί βόμβας.Και τότε το αγόρι είπε το όνομα του βομβαρδιστικού αεροπλάνου Messerschmitt .
Μέχρι το 1945, αυτά τα βομβαρδιστικά χρησιμοποιήθηκαν από τη γερμανική Πολεμική Αεροπορία. Μετά από αυτό, οι γονείς του Karl άρχισαν να θυμούνται ότι, στην ηλικία των 2 ετών, ο γιος τους ξύπνησε από εφιάλτες κλαίγοντας και φώναζε ότι το αεροπλάνο του είχε κτυπηθεί, ότι το πόδι του ήταν κομμένο, ότι αιμορραγούσε και ότι θα πέθαινε. Οι γονείς ήταν σίγουροι ότι ήταν μόνο εφιάλτες.
Αλλά ο Carl κούνησε το κεφάλι του να τους πει οχι ,επέμεινε ότι ήταν πραγματικά νεκρός, έδειξε μάλιστα στο πόδι του το σημείο όπου το πόδι του είχε κοπεί.
Ένας από τους κινητήρες είχε κτυπηθεί και άνοιξα την καταπακτή και ήθελα να πηδήσω έξω, αλλά τότε το δεξί μου πόδι εξαφανίστηκε, είπε το αγόρι.
Στο μέρος όπου σύμφωνα με το παιδί είχε κοπεί το πόδι του, είχε ένα μεγάλο κόκκινο σημάδι από τη γέννηση του, αλλά οι γονείς του ήταν ακόμα σκεπτικοί σχετικά με αυτές τις περίεργες ιστορίες του γιου τους. Ωστόσο, όταν άρχισε να σχεδιάζει ξανά, οι γονείς του φοβήθηκαν πραγματικά.
Την ίδια ημέρα, όταν έφτιαξε μια φωτογραφία με κόκπιτ και ένα κουμπί για βόμβες, η μητέρα του άρχισε να τον ρωτάει τι φορούσε. Και χωρίς δισταγμό, το αγόρι άρχισε να απαντά ότι φορούσε "μαύρο δερμάτινο σακάκι γκρι παντελόνι".
Και την επόμενη μέρα, ο Jim, ο πατέρας του Karl, πήγε με τα σχέδιά του γιου του στην τοπική βιβλιοθήκη στο Middlesbrough, North Yorkshire.Και ζήτησε να του δώσουν βιβλίο για την Luftwaffe του Β Παγκοσμίου Πολέμου και έπαθε σοκ όταν είδε οτι τα πάντα ηταν οπως τα είχε απεικονίσει ο γιος του στις εικόνες.
Η εικόνα των οργάνων στο πιλοτήριο, τα διακριτικά στο αεροπλάνο, τα ρούχα των πιλότων συνέπεσαν. Και στη συνέχεια ο γιος του αναφέρθηκε στη συντριβή του Messerschmitt-110(ειναι αυτο στην κεντρική εικόνα) στην περιοχή Middlesbrough στις 15 Ιανουαρίου του 1942.
Ένα Γερμανικό μαχητικό-βομβαρδιστικό αεροσκάφος που καταρρίφθηκε από τους Βρετανούς προσπάθησε να προσγειωθεί, αλλά εξερράγη όταν ακούμπησε στο έδαφος. Αργότερα, τρία σώματα πιλότων βρέθηκαν και θάφτηκαν στο νεκροταφείο. Υπήρχαν φήμες για το τέταρτο νεκρό, αλλά δεν βρέθηκε ποτέ, και το αεροπλάνο που είχε καεί θάφτηκε σε λάκκο κατευθείαν .
Ο Carl Edon γεννήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου του 1972, 30 χρόνια μετά από αυτό το συμβάν, και σύμφωνα με τη μητέρα του, αισθάνθηκε αμέσως ότι ο γιος της είχε κάτι ασυνήθιστο. Οι γονείς του Karl, η αδερφή και ο αδελφός του ειναι όλοι με μελαχρινά μαλλιά και καστανά μάτια. Ο Καρλ είχε γαλανά μάτια και ελαφρώς κόκκινα-ξανθά μαλλιά. Επίσης, το δέρμα του ήταν πιο λευκό από τα αδέλφια και καιγόταν εύκολα στον ήλιο.
Hταν επίσης περίεργος στη συμπεριφορά του δεν ηταν σαν τα άλλα συνηθισμένα παιδιά και μεγαλύτερο από την ηλικία του και πολύ προσεκτικός .Πάντα ήθελε να σιγουρευτεί ότι το κολάρο του πουκάμισου του ήταν κουμπωμένο στο επάνω κουμπί και ηταν όλα τακτοποιημένα.Όταν ο Karl ήταν 7 ετών, ένας φίλος του πήγε να τον επισκεφτεί και ο Karl άρχισε να του λέει λεπτομερώς την ιστορία του πώς πέθανε και αιμορραγούσε .
Τότε του είπε ότι όταν πέθανε, δεν ήταν ούτε 25 χρονών. Η μητέρα του που το άκουσε ένιωσε πολύ άβολα με αυτό. Αλλά αυτό δεν ηταν τίποτα, ο Καρλ άρχισε να μιλάει για έναν άνδρα που της θύμισε την περιγραφή του Αδόλφου Χίτλερ .
Όταν ο Karl πήγε στο σχολείο, άρχισε να του εφιστά την προσοχή μονο στο σχολείο και σε τίποτε άλλο. Μια φορά στον δάσκαλο του είπε πώς ήταν το Middlesbrough την εποχή του 30, ποιοι δρόμοι είχε εκείνη την εποχή και τι είδους βιομηχανία υπήρχε εκεί. Ξεκίνησε επίσης να αναφέρει τον (προηγούμενο) πατέρα του με το όνομα Fritz, που του δίδαξε τη βοτανική και τη μητέρα του, το όνομα της δεν θυμόταν, αλλά σύμφωνα με αυτόν ήταν μεγάλη και φορούσε γυαλιά. Περιέγραψε πώς έκανε δουλειές του σπιτιού,και ότι η μητέρα του ήταν πολύ αυστηρή και κάκια.
Θυμήθηκε ότι είχε αδέρφια και ότι ένας από αυτούς πέθανε επίσης στον πόλεμο. Όλες οι αναμνήσεις, σύμφωνα με τους γονείς του, ήρθαν σ 'αυτόν ξαφνικά. Ενώ φαινόταν ένα συνηθισμένο παιδί μετά μιλούσε σαν ηταν 19χρονο αγόρι. Οι συμμαθητές του στο σχολείου τον χλεύαζαν, τον κορόιδευαν και τον αποκαλούσαν Χίτλερ, σύντομα σταμάτησε να μιλάει γιαυτό το θέμα και να λέει ιστορίες από την προηγουμένη ζωή του.
Το 1983, ένας ψυχίατρος o Ian Stevenson από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια έδειξε ενδιαφέρον για αυτόν και για τα επόμενα 25 χρόνια αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη του φαινομένου της μετενσάρκωσης.
Ο Stevenson επικρίθηκε από τους συναδέλφους του, αλλά πολλοί τον τον άκουγαν. Συνάντησε τον Carl αλλά τίποτα καινούργιο, εκτός από αυτό που είχε πει νωρίτερα,δεν μπορούσε να μάθει άλλες λεπτομέρειες διότι Carl έχανε πολύ γρήγορα τη μνήμη της προηγούμενης ζωής του. Μέχρι την ηλικία των 13 ετών, σχεδόν δεν θυμόταν τίποτα, αυτό το "δώρο" εξαφανίστηκε από αυτόν.
Το 1997, εργάτες έσκαβαν σε ένα από τα τμήματα του αποχετευτικού αγωγού και και βρήκαν υπολείμματα στρατιωτικού αλεξίπτωτου.Ο χώρος εκκενώθηκε και οι εργασίες σταμάτησαν από το φόβο μήπως υπήρχαν βόμβες από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο μέρος, βρέθηκαν τα υπολείμματα του βομβαρδιστικού Messerschmitt-110 και επιβεβαιώθηκε ότι έπεσε στην Βρετανία το 1942.
Και όταν έσκαψαν λίγο πιο βαθιά, βρήκαν έναν ανθρώπινο σκελετό. Ήταν το τέταρτο μέλος του πληρώματος που δεν βρέθηκε το 1942 και επομένως δεν είχε ταφεί με τα τρία πρώτα.Σύμφωνα με αυτά που βρέθηκαν το όνομά του ηταν Heinrich Richter . Το ένα σκέλος ήταν κομμένο στο σημείο που είχε δείξει ο Carl Edon. Και ήταν θαμμένο στο ίδιο μέρος όπου είχαν θαφτεί οι τρεις άλλοι πιλότοι.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο ιστορικός Bill Norman από το Middlesbrough κατάφερε να βρει τη φωτογραφία του νεκρού πιλότου από συγγενείς του Heinrich Richter και ήταν συγκλονισμένος από το πόσο πολύ ο Heinrich Richter μοιάζει με τον Carl Edon. Όταν έδειξε αυτή τη φωτογραφία στους γονείς του είδαν αμέσως την ασυνήθιστη ομοιότητα. Και όταν είδαν τη μορφή του Heinrich με τον αετό, θυμήθηκαν αμέσως τα σχέδια και τα λόγια του γιου τους..
©AETOS NEWS
0 comments
Δημοσίευση σχολίου