Γέμισε η χώρα από ραγιάδες που για την καρέκλα της εξουσίας προσκυνούν τον ξένο παράγοντα

Κωνσταντίνος Ζιαζιάς...γέμισε η χώρα μας από ραγιάδες που για την καρέκλα της εξουσίας προσκυνούν τον " ξένο παράγοντα"

ΣΚΥΛΙΑ, ΟΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΘΕΛΗΜΑΤΑ…

Λίγο πριν συλλάβει η βαυαρική αντιβασιλεία τον «προδότη» του Έθνους, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ο Άρμανσπεργκ, θέλοντας να τον δοκιμάσει, του είπε:

-Έχεις πολλούς εχθρούς, στρατηγέ.


-Έχω παραδέχτηκε ο Κολοκοτρώνης, μα δύο απ’ αυτούς, στέκονται οι χειρότεροι απ’ όλους.


-Και ποιοι είναι οι δύο αυτοί εχθροί σου; ρώτησε περίεργα ο προϊστάμενος των αντιβασιλιάδων.


Ο Γέρος του αποκρίθηκε:


-Ο ένας τ ’όνομά μου κι ο άλλος οι δούλεψές μου για την πατρίδα.

Αυτά γίνονται τον Σεπτέμβρη του 1833. Για να συλλάβουν τον Κολοκοτρώνη έστειλαν ένα «τσούρμο», σαράντα «χωροφύλακες» για να αλυσοδέσουν, ποιον; το αθάνατο Εικοσιένα.

Αρχηγός τους κάποιος ευτελής και γλοιώδης μοίραρχος, ονόματι Κλεώπας. Μόλις τον είδε ο Γέρος του Μοριά, είπε:


-Τι χρειαζόταν, ωρέ Κλεώπα, τόσο ασκέρι;
Έφτανε να μου στείλουν ένα σκυλί μαλλιαρό, από εκείνα όπου κάνουν θελήματα, μ’ ένα γράμμα στο στόμα να πάω στ’ Ανάπλι και μ’ ένα φαναράκι να φέγγει και των δυονών μας…

(Πού να καταλάβει ο Κλεώπας ότι «το μαλλιαρό σκυλί για θελήματα» ήταν ο ίδιος.

Δυστυχως γέμισε ο τόπος σήμερα από τέτοια μαλλιαρά σκυλιά και κουτάβια, όπου κάνουν τα θελήματα των αφεντάδων τους…) , δυστυχώς γέμισε η χώρα μας από ραγιάδες που για την καρέκλα της εξουσίας προσκυνούν τον " ξένο παράγοντα" , χωρίς να σκέφτονται το εθνικό συμφέρον ................

Να επιστρέψω πάλι στην Επανάσταση του '21 και να υπενθυμίσω αυτό που έγραψε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος στον Κολοκοτρώνη, όταν στην αρχή της Εθνικής Επανάστασης ερίζουν οι καπεταναίοι για τα πρωτεία και η δολερή διχόνοια χαμογελούσε «καθενός» με το σκήπτρο της. «Σας στέλνω τον Δράμαλη με 30.000 ασκέρι για να μονοιάσετε».

Εύχομαι μην μας έλθουν πάλι ασκέρια από της Ανατολής τα μέρη , γιατί τώρα δεν έχουμε Κολοκοτρωναίους και Παπαφλέσσηδες που ήταν «ικανοί να αποβάλουν την σουλτανική δουλεία με σκέτο σαπουνόνερο», όπως γράφει ο Ελύτης.