«Θέλω να γίνω αστυνομικός και να βάζω εγκληματίες στη φυλακή.
Η υπερτρίχωση ή αλλιώς «σύνδρομο λυκάνθρωπου» αποτελεί μια γενετική διαταραχή που εκδηλώνεται με υπερβολική τριχοφυϊα σε όλο το σώμα. Ανάλογα δε με την έκταση αυτής διακρίνεται σε ολική και τοπική υπερτρίχωση.
Οι αναφορές για ανθρώπους που παρουσιάζουν αυτό το σύμπτωμα, εντοπίζονται πολλούς αιώνες πίσω ενώ η ζωγράφος Λαβίνια Φοντάνα είχε ζωγραφίσει το πορτρέτο της Αντονιέτα Γκονζάλες, μέλος της οικογένειας Γκονζάλες τα περισσότερα μέλη της οποίας παρουσίαζαν αυτή τη γενετική διαταραχή.
Πολύ αργότερα, τον 19ο αιώνα και τις αρχές του 20ου άτομα που παρουσίαζαν αυτό το σύμπτωμα εμφανίζονταν στα γνωστά Freak Shows, που ήταν κάτι σαν τα σημερινά τσίρκο. Συνήθως έπεφταν θύματα κακομεταχείρισης και βίαιων πράξεων ενώ, δεδομένου ότι αντιμετωπίζονταν σαν να ήταν ζώα, κατηγορούνταν και καταδιώκονταν για τη διάπραξη βίαιων εγκλημάτων.
Σήμερα, μπορεί η τύχη αυτών των ανθρώπων να μην είναι ίδια με αυτή πριν από έναν αιώνα, σίγουρα όμως τα πράγματα για αυτούς δεν είναι πολύ καλύτερα όπως αφηγείται ένα 13χρονο αγόρι που ζει στην Ινδία και παρουσιάζει την ίδια γενετική διαταραχή.
Όπως λέει ο Lalit Patidar, προσπαθεί πολύ να αποδεχθεί την κατάστασή του αλλά ο περίγυρος του συχνά δεν βοηθάει. «Κάποιες φορές, όταν πάω σε μια μεγάλη πόλη, οι άνθρωποι με κοιτούν. Κάποιοι με αποκαλούν ‘‘πίθηκο’’. Έχουν υπάρξει φορές που τα άλλα παιδιά μου έχουν πετάξει πέτρες».
«Γεννήθηκα με πάρα πολλές τρίχες στο πρόσωπο κι αυτό με κάνει διαφορετικό...κάποιες φορές εύχομαι να ήμουν σαν τα άλλα παιδιά, αλλά δεν μπορώ να κάνω και πολλά γι’ αυτό. Συνήθισα το ποιος είμαι και συνήθως νιώθω άνετα με τον εαυτό μου».
Σύμφωνα δε με έναν συμμαθητή του, ο 13χρονος έπεφτε συχνά θύμα bullying αλλά πλέον έχει κάνει πολλούς φίλους και είναι πολύ δημοφιλής στο σχολείο. Είναι καλός μαθητής και εξαιρετικός αθλητής και φυσικά όπως όλα τα παιδιά κάνει όνειρα. «Θέλω να γίνω αστυνομικός και να βάζω κλέφτες και εγκληματίες στη φυλακή όταν μεγαλώσω. Θέλω να κερδίζω λεφτά ως έντιμος αστυνομικός και με αυτά να φροντίζω τη μαμά και τον μπαμπά μου».
Η μητέρα του, η οποία έχει άλλα 13 παιδιά, πρόσεξε το πόσο διαφορετικός ήταν ο Lalit από την πρώτη στιγμή της γέννησής του. «Στο πρώτο μισάωρο μετά τη γέννηση του Lalit, κοιτούσα έκπληκτη το σώμα του που ήταν καλυμμένο από τρίχες. Απευθυνθήκαμε στον τοπικό παιδίατρο για να τον εξετάσει, ενώ έκοψε και κάποιες από τις τρίχες που ήταν πολύ μακριές και μας είπε πως δεν υπήρχε θεραπεία γι’ αυτό».
Βέβαια η οικογένειά του προσπάθησε να βρει γιατρούς που ίσως να μπορούσαν να το βοηθήσουν, αλλά μέχρι στιγμής κανένας δεν τους έχει προτείνει κάποια θεραπεία.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου