Η ιστορία του σπασμένου καθρέφτη και τα 7 χρόνια κακοτυχίας

Ανάμεσα στις προλήψεις που επικρατούν πιστεύεται ότι το σπάσιμο του καθρέφτη φέρνει επτάχρονη γρουσουζιά.

Εικάζεται ότι η πρόληψη προήλθε από το γεγονός ότι όταν έσπαζε ένας καθρέφτης, χρειαζόταν εργασία επτά ετών για την αντικατάστασή του, επειδή ήταν πολύ ακριβό αντικείμενο.

Σύμφωνα με άλλη ερμηνεία, μαζί με τον καθρέφτη έσπαζε και παραμορφωνόταν και η ψυχή, η οποία χρειαζόταν επτά χρόνια για να αναγεννηθεί.

Υπήρχαν όμως και ειδικά ξόρκια που εξασφάλιζαν τη διάλυση της γρουσουζιάς. Ίσως όμως να έπαιζε ρόλο και ο επικίνδυνος για την υγεία υδράργυρος, που χυνόταν κατά το σπάσιμο του καθρέφτη.

Μαγικό εργαλείο.
Στον μεσαίωνα ο καθρέφτης αντιμετώπισε τις χειρότερες κατηγορίες, αφού θεωρούνταν αναπόσπαστο εργαλείο της μάγισσας, μέσω του οποίου προσέλκυε και εγκλώβιζε τους δαίμονες.

Σε δεκάδες παραμύθια η μάγισσα τον χρησιμοποιεί για να ρίχνει ματιές στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον και να κάνει τις μαγικές της τελετουργίες.

Στις μυθολογίες διαφόρων χωρών οι μάγοι χάραζαν επάνω του σύμβολα ή γράμματα επιδιώκοντας επικοινωνία με τον «αντεστραμμένο κόσμο».

Οι παλιές μυθολογίες ανέφεραν πως ο καθρέφτης μπορεί να αιχμαλωτίσει την ψυχή, γι’ αυτό και κάλυπταν τους καθρέφτες μετά τον θάνατο μέλους της οικογένειας.

Σε πολλούς τόπους απέφευγαν να δουν το είδωλό τους στον καθρέφτη φοβούμενοι ότι η δύναμή τους θα απορροφηθεί από το είδωλό τους.

Στις ιστορίες του Χάρι Πότερ ο μαγικός καθρέφτης δεν αντανακλά την εικόνα αλλά τις βαθιές επιθυμίες όποιου τον κοιτάζει. Στην «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» συμβολίζει την πύλη για έναν άλλο κόσμο.

Στοιχεία για τη μαγική δύναμη του καθρέφτη βρίσκουμε και στην ελληνική παράδοση, όπως στο δίστιχο: «Αν ήταν η θάλασσα γυαλί και το γυαλί καθρέφτης, θα ΄βλεπα το πουλάκι μου σε τι κρεβάτι πέφτει». Στην αρχαία Κίνα (2ος αιώνας π.κ.ε. – 2ος αιώνας μ.κ.ε.) οι ονομαζόμενοι μαγικοί καθρέφτες έδιωχναν τα κακά πνεύματα και την άσχημη ενέργεια γύρω από το σπίτι ή, κατ’ άλλους, τα παγίδευαν μέσα στον καθρέφτη. Γι’ αυτό τους τοποθετούσαν επάνω από την πόρτα ή από ένα παράθυρο της εισόδου του σπιτιού.

Σύμφωνα με έναν θρύλο των Μάγιας, αν κάποιος κοιταζόταν στον καθρέφτη, μπορούσε να επικοινωνήσει με τους κατοίκους του Άλλου Κόσμου ή του Κόσμου του Δέους (εννοώντας τον Κάτω Κόσμο). Θεωρούσαν και αυτοί τον καθρέφτη πύλη, μέσω της οποίας τα τέρατα του Κάτω Κόσμου άρπαζαν αυτόν που τον κοιτούσε.

Γι’ αυτό και χαρακτήριζαν το καθρέφτισμα ως πράξη ιδιαίτερου θάρρους, ενώ το απαγόρευαν ρητά στις γυναίκες. Στην ίδια ήπειρο οι ιερείς των Αζτέκων χρησιμοποιούσαν τον καθρέφτη για μαντεία και θεραπείες.

Αν ένα παιδί υπέφερε από την ασθένεια της «απώλειας της ψυχής», ο θεραπευτής παρατηρούσε το καθρέφτισμα της εικόνας του. Αν η εικόνα ήταν καθαρή, το παιδί θα θεραπευόταν, αν όμως ήταν σκοτεινή, η ψυχή του είχε χαθεί.

Άλλη δοξασία θεωρεί επικίνδυνο να κοιτάζεσαι στον καθρέφτη μετά τα μεσάνυχτα, ιδιαίτερα με σβηστά φώτα, γιατί εμφανίζονται μέσα του οι ψυχές των νεκρών ή παράξενα πλάσματα, ανόργανα όντα που μοιράζονται τον πλανήτη μαζί μας.

Από την άλλη, πιστευόταν ότι οι βρικόλακες δεν είχαν είδωλο στον καθρέφτη γιατί ήταν ήδη νεκροί και δεν είχαν ψυχή.

Στην ελληνική λαϊκή παράδοση ο καθρέφτης χρησιμοποιείται από τις ανύπαντρες κοπέλες συγκεκριμένες ημέρες του χρόνου για να δουν μέσα του ποιον και πότε θα παντρευτούν.