Μοντέλο αμερικανικού αεροπλανοφόρου κλάσης Nimitz βύθισαν κατα την διάρκεια της άσκησης Great Prophet 9 οι Ναυτικές Δυνάμεις των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν σε περιοχή πλησίον των στενών του Ορμούζ από όπου διακινείται το 1/5 της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου.
Το μοντέλο μήκους εκατοντάδων μέτρων είχε κατασκευαστεί αρκετό χρονικό διάστημα νωρίτερα από την διεξαγωγή της άσκησης και είχε μάλιστα φωτογραφηθεί από αμερικανικό κατασκοπευτικό δορυφόρο στην ναυπηγική κλίνη.
Η άσκηση περιελάμβανε την επίθεση δεκάδων ταχύπλοων μικρών πυραυλοφόρων σκαφών σε συνδυασμό με την εκτόξευση πυραύλων εδάφους-επιφανείας και βαλλιστικούς αντιπλοικους πυραύλους από τις ιρανικές ακτές.
Επιπλέον οι ιρανικές δυνάμεις ασκήθηκαν στην πόντιση ναρκών και στην εξουδετέρωση εναερίων στόχων.Πιο αναλυτικά κατα την διάρκεια της άσκησης εκτοξεύτηκαν κατα του ομοιώματος του αμερικανικού αεροπλανοφόρου 24 συνολικά πύραυλοι διαφορετικών τύπων και πάνω από 400 ρουκέτες από μικρά ταχύπλοα σκάφη.
Μεταξύ των 24 πυραύλων που έπληξαν το πλοίο ήταν και δύο βαλλιστικοί πύραυλοι τύπου Khalij Far οι οποίοι εκτοξεύτηκαν από την ξηρά, ακολούθησαν βαλλιστική τροχιά και έπληξαν κάθετα το πλοίο με μεγάλη ταχύτητα.
Το συγκεκριμένο οπλικό σύστημα εντάχτηκε σε υπηρεσία το 2011 βασίζεται στον βαλλιστικό πύραυλο Fateh-110, διαθέτει μία ισχυρότατη πολεμική κεφαλή 650 κιλών και μπορεί να αποφύγει τα μέσα αεράμυνας του αντιπάλου πραγματοποιώντας ελιγμούς στο τελικό στάδιο της τροχιάς του.
Ο πύραυλος μπορεί να επιτύχει ταχύτητα 3 Mach ενώ η εμβέλεια του φτάνει τα 300 χλμ.
Σύμφωνα με Ισραηλινούς αναλυτές ο πύραυλος Khalij Far αποτελεί καίρια απειλεί για τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα τα οποία πλησιάζουν την περιοχή των Στενών του Ορμούζ και χάρις στην μεγάλη εμβέλεια τους την ισχυρή κεφαλή τους και την δυνατότητα να αποφεύγουν τα συστήματα αυτοάμυνας του αντιπάλου αποτελούν το συγκριτικό πλεονέκτημα του Ιράν απέναντι στην Ναυτική υπεροπλία των ΗΠΑ.
Στην άσκηση χρησιμοποιήθηκαν πύραυλοι εδάφους-επιφανείας C-802 Noor, Nasr-1, πύραυλοι επιφανείας-επιφανείας μικρής εμβέλειας τύπου Kowsar εγκατεστημένοι σε μικρά ταχύπλοα σκάφη τύπου IPS-16 Modified Peykaap II και Zolfaqhar καθώς και δεκάδες μικρότερα σκάφη εξοπλισμένα με μη κατευθυνόμενες ρουκέτες τα οποία εξορμούσαν κατα του αμερικανικού πλοίου από διαφορετικές κατευθύνσεις σε σμήνη.
Στην επίθεση συμμετείχαν επίσης εξοπλισμένα ελικόπτερα Bel 206 και Mil Mi-17, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι το σχέδιο περιελάμβανε την κατάληψη του πλοίου μετά την επίθεση από τις ιρανικές ειδικές δυνάμεις.
Η παρουσία αμερικανικών αεροπλανοφόρων και του 5ου Στόλου στον Περσικό Κόλπο είναι ιδιαίτερα συχνή και ανέκαθεν αποτέλεσε σημείο τριβής μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ.
Από την δεκαετία του 1980 στόχος των Αμερικανών είναι να αποδείξουν με την παρουσία του στην περιοχή ότι οι ΗΠΑ είναι ο εγγυητής της ασφάλειας και της σταθερότητας στον Περσικό Κόλπο, η δύναμη που εγγυάται την ελεύθερη ναυσιπλοΐα και την αδιατάρακτη μεταφορά του πετρελαίου από τις χώρες παραγωγούς στον υπόλοιπο κόσμο.
Αυτό τον ρόλο προσπάθησε και προσπαθεί μέχρι σήμερα να αμφισβητήσει το Ιράν το οποίο ήρθε σε σύγκρουση με το Αμερικανικό Ναυτικό στα τέλη της δεκαετίας του 1980 (Επιχείρηση Praying Mantis, 18/4/1988) για αυτό το στρατηγικό στόχο.
Την εποχή εκείνη το Ιράν επεδίωκε να διακόψει την ασφαλή μεταφορά πετρελαίου στον Περσικό Κόλπο ναρκοθετώντας περιοχές αυτού. Αποτέλεσμα αυτών των ιρανικών επιχειρήσεων ήταν η πρόσκρουση της αμερικανικής φρεγάτας USS Samuel B. Roberts (FFG-58) στις 14 Απριλίου του 1988 σε ιρανική νάρκη γεγονός που προκάλεσε τα αντίποινα των ΗΠΑ.
Από την ναυμαχία που ακολούθησε στις 18 Απριλίου του 1988 το Ιρανικό Ναυτικό που δεν διέθετε τα κατάλληλα μέσα πλήρωσε βαρύ τίμημα χάνοντας μία φρεγάτα, μία κανονιοφόρο και τρία ταχύπλοα σκάφη ενώ ακόμη μια φρεγάτα υπέστη ζημιές
Έχοντας αποκτήσει σημαντική εμπειρία από τα μαθήματα αυτών των επιχειρήσεων το ιρανικό Ναυτικό έχει προσαρμόσει το επιχειρησιακό του δόγμα σε νέες βάσεις όπου η ταχύτητα των μικρών σκαφών που διαθέτει, η πληθώρα των μέσων και η υπερβολική χρήση μεγάλου αριθμού πυραυλικών μέσων φιλοδοξεί να εξουδετερώσει την τεχνολογική υπεροχή των Αμερικανών πριν καν αυτοί καταφέρουν να εισέλθουν στον Κόλπο.
Επιπλέον η χρήση βαλλιστικών αντιπλοικών πυραύλων με μεγάλη εμβέλεια αυξάνει τον κίνδυνο για τα μεγάλου εκτοπίσματος και μήκους πολεμικά πλοία των ΗΠΑ αφού η πιθανότητα μαζικής επίθεσης με πυραύλους Khalij Far κατα του Αμερικανικού Στόλου αποτελεί την πλέον υπολογίσιμη απειλή.
Κρατώντας με τα μέσα αυτά τον Αμερικανικό Στόλο έξω από τον Περσικό Κόλπο το Ιράν φιλοδοξεί να κερδίσει το σεβασμό και να σπείρει τον φόβο στις υπόλοιπες χώρες της περιοχές, στοχεύοντας στην αναβάθμιση του σε βασικό παράγοντα διατήρησης της σταθερότητας και της ασφάλειας στον Κόλπο, προστατεύοντας παράλληλα και την μεγάλη ακτογραμμή του από μια ισχυρή ναυτική δύναμη όπως τον 5ο Στόλο των ΗΠΑ
viadiplomacy
0 comments
Δημοσίευση σχολίου