Μια γυναίκα με την ονομασία Agneta από την Λουιζιάνα, μίλησε για μια μυστηριώδη ιστορία με την οποία πέθανε μέλος της οικογένειάς της. Η Agneta έστειλε την ιστορία της σε ένα φόρουμ με σχετικά θέματα.
Συνέβη την Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2015, όταν ήμουν στη δουλειά, δουλεύω ως νοσοκόμα και φροντίζω ηλικιωμένους που έχουν ιδιαίτερη ανάγκη, και μείνω μαζί τους την νύχτα.
Συνήθως, όταν περνάω τη νύχτα με έναν ασθενή, κοιμόμαστε σε μικρή απόσταση στο ίδιο δωμάτιο. Εκείνη τη νύχτα έπρεπε να μείνω μαζί με τον ασθενή μέχρι τις 8 π.μ. την Παρασκευή και πήγαμε για ύπνο στις 8.30 μ.μ. Ξαφνικά τη νύχτα ξύπνησα ηταν 2 ή 3 τα μεσάνυχτα. Όταν άνοιξα τα μάτια μου, συνειδητοποίησα τι με ξύπνησε.
Κάτι εντελώς μαύρο πάνω από το κεφάλι μου στο ταβάνι, μια μαύρη μορφή με το περίγραμμα του ανθρώπινου σώματος με σαφώς ορατή σιλουέτα του κεφαλιού, των ώμων και των κάτω άκρων. Αλλά δεν υπήρχαν πόδια με εντυπωσίασε και με τρόμαξε ταυτόχρονα και δεν κουνήθηκα καθόλου.
Τότε κατάλαβα ότι αυτό δεν ήταν ένα όνειρο, αλλά κάτι πραγματικό, και έπειτα ρώτησα δυνατά: "Τι είσαι;". Έμεινε σιωπηλό και συνέχισε να επιπλέει στον αέρα. Στη συνέχεια, έκανα ξανά την ίδια ερώτηση. Και ξαφνικά πήγε στη δεξιά πλευρά του δωματίου και σταμάτησε εκεί.
Στη δεξιά πλευρά του δωματίου υπήρχε το κρεβάτι του ασθενούς μου - ένας ηλικιωμένος άντρας και τώρα κρεμόταν ακριβώς πάνω του. Και ξανά ρώτησα δύο φορές "Τι είσαι εσύ", μετά από αυτό το μαύρο πλάσμα πέταξε ξανά προς το κρεβάτι μου. Εκείνη τη στιγμή, προφανώς από τις φωνές μου, ο ασθενής μου ξύπνησε και με φώναξε με το όνομα μου.
Όταν γύρισα σε αυτόν, παρατήρησα πως το μαύρο ον περνούσε μέσα από τον τοίχο και εξαφανίστηκε. Ο κ. Marvin με ρώτησε αν όλα ήταν εντάξει και γιατί φώναζα. Συνειδητοποίησα ότι δεν είδε αυτό το μαύρο πλάσμα και του είπα:"Όλα είναι εντάξει, μην ανησυχείς, μάλλον παραμιλούσα σε ένα κακό όνειρο."
Τότε περίμενα να έρθει το πρωί,πήγα σπίτι με ένα αίσθημα δυσπιστίας για τον εαυτό μου, αν είδα αυτό σίγουρα αυτό το πλάσμα, η αν ηταν ένας εφιάλτης .
Όταν πήγα σπίτι μου, δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου και είπα τα πάντα στην κόρη μου και αμέσως με ρώτησε: "ήταν ένας άγγελος του θανάτου;". Δεν της είχα μιλήσει ποτέ για τέτοια πράγματα.
Κρίνοντας από την περιγραφή μου, είπε έμοιαζε με τον Άγγελο του Θανάτου. Της είπα "πάψε, δεν θέλω καν να ακούσω γι 'αυτό", αλλά μετά σκέφτηκα τι γινόταν αν η κόρη μου ηταν σωστή και ο Άγγελος του Θανάτου ήρθε για τον ασθενή μου;
Και πιθανότατα έκανα κάτι που τον εμπόδισε να τον πάρει . Την ίδια μέρα, ένας ανιψιός μου, μου τηλεφώνησε, αλλά δεν ήθελα να μιλήσω με κανέναν. Και το βράδυ ο σύζυγός μου ήρθε και είπε ότι η αδελφή του Shelley είχε σκοτωθεί βάναυσα και ηταν σοκαρισμένος.
Της ήξερα από την παιδική μου ηλικία και με αγάπησε πάρα πολύ. Το σώμα της βρέθηκε εκείνο το βράδυ σε ένα δρόμο στη Φλώρινα περίπου στις 5:30 το πρωί, δηλαδή περίπου 2 ώρες αφού είδα τον μαύρο άγγελο του θανάτου.
Ήταν χτυπημένη άγρια σε όλο το σώμα της. Η αστυνομία δεν βρήκε ποτέ αυτόν που το έκανε. Έκτοτε, κάθε 20 Φεβρουαρίου και 3 Δεκεμβρίου (στα γενέθλια της), έχω σοβαρή κατάθλιψη. Η Shelly παραμορφώθηκε τόσο πολύ από τα κτυπήματα που αποφασίστηκε να μην γίνει η ταφή όπως συνηθίζεται. Και όλα αυτά είναι συνδεδεμένα με το ανατριχιαστικό μαύρο δαίμονα. "
0 comments
Δημοσίευση σχολίου