Δεκαέξι χρόνια μετά το στυγερό έγκλημα που συγκλόνισε το πανελλήνιο, ο 54χρονος πατροκτόνος από την Πελασγία αφέθηκε ελεύθερος έχοντας εξασφαλίσει τη θετική κρίση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας με βούλευμα (αριθμός 75/2018) του οποίου αναστέλλεται η εκτέλεση του υπόλοιπου της ποινής της ισόβιας κάθειρξης (ήτοι 10 ετών), έχοντας επιδείξει καλή διαγωγή, αλλά και 3.344 μέρες εργασίας τις τελευταίες στις Φυλακές Μαλανδρίνου.
Συγκεκριμένα, στις 7 Νοεμβρίου 2018 ο παιδοκτόνος αποφυλακίστηκε με το Συμβούλιο να προβλέπει για εκείνον στο υπόλοιπο της ποινής του να έχει ως τόπο διαμονής την Ιερά Μονή των Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ, στο Τρίκορφο.
Έχει επίσης την υποχρέωση να παρουσιάζεται στο πρώτο 10ημερο κάθε μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα του τόπου διαμονής, ενώ στους περιοριστικούς όρους συμπεριλαμβάνεται και η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα. Όπως αναφέρει το lamiareport.gr, το 2002 το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καρπενησίου, κρίνοντάς τον ένοχο, αλλά αναγνωρίζοντας τον πρότερο έντιμο βίο του, του είχε ειβάλει ποινή κάθειρξης 21 ετών.
Αποφυλακίσθηκε προσωρινά τον Αύγουστο του 2009, από το Ψυχιατρείο του Κορυδαλλού, μόλις δηλαδή εφτά χρόνια μετά το στυγερό έγκλημα, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά με τον όρο να παραμείνει για το υπόλοιπο της ποινής του στο Τρίκορφο Φωκίδας και συγκεκριμένα στο Μοναστήρι των Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ, γνωστό και ως «Μοναστήρι των Παπαροκάδων» του Ηγούμενου Νεκτάριου Μουλατσιώτη.
Το περί δικαίου αίσθημα και η αίτηση της μητέρας της αδικοχαμένης 13χρονης προς την Εισαγγελέα Εφετών Πειραιά, ανακάλεσε την αποφυλάκιση και σχεδόν τέσσερις μήνες αργότερα το Συμβούλιο Εφετών διέταξε και πάλι την επιστροφή του στο Ψυχιατρείο Κορυδαλλού, εν αναμονή και της εκδίκασης της Έφεσης που είχε ασκήσει και πάλι η μητέρα κατά της πρωτόδικης απόφασης.
Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας το Νοέμβριο του 2015 δεν πείσθηκε για τίποτα από τα προηγούμενα και επέβαλε την ποινή της ισόβιας κάθειρξης στον κατηγορούμενο, που όλα αυτά τα χρόνια είχε επιλέξει το «δικαίωμα της σιωπής».
Μάλιστα στο τελευταίο επεισόδιο του δικαστικού δράματος η έδρα είχε ρωτήσει τον ίδιο τον Ηγούμενο της Μονής, ως Πνευματικό του παιδοκτόνου, αν του έχει αποκαλύψει τι είχε γίνει εκείνο το βράδυ, επικαλέστηκε όμως κι εκείνος το απόρρητο της εξομολόγησης. Ωστόσο ο παιδοκτόνος είχε προλάβει να μείνει εκτός φυλακής για ακόμη 14 μήνες…
Το χρονικό Ήταν 27 Απριλίου του 2002, όταν μέσα σε μια λίμνη αίματος μια γειτόνισσα βρίσκει στο υπνοδωμάτιο του παιδοκτόνου κατακρεουργημένη την κόρη του. Το κορμάκι της 13χρονης είχε στην κυριολεξία σφαγιαστεί σοκάροντας ακόμη και τον ίδιο τον ιατροδικαστή Χρήστο Λευκίδη.
Το άτυχο κορίτσι έφερε τραύμα στο χείλος του στόματος, βαθιά τραύματα στον τράχηλο, η καρωτίδα της ήταν τρεις φορές κομμένη, έχει κομμένες φλέβες, βαθιά τραύματα στην περιοχή των νεφρών, στην κοιλιά, στους αγκώνες, στους μαστούς αλλά και στα δάχτυλα. Ο δολοφόνος την είχε κατακρεουργήσει με ένα κουζινομάχαιρο 18 εκατοστών.
Η μικρή είχε βρεθεί στα χέρια του λίγο μετά τον σεισμό στην Πάρνηθα καθώς το σπίτι της μητέρας της, που είχε την επιμέλεια, στη Μεταμόρφωση είχε διαλυθεί από το μεγάλο σεισμό του 1999. Υπενθυμίζεται ότι η μητέρα του κοριτσιού κατηγορούσε από την πρώτη στιγμή τον πατέρα της μικρής ότι εκείνος σκότωσε το αγγελούδι για να την εκδικηθεί επειδή τον είχε εγκαταλείψει.
Λίγο πριν το κακό μάλιστα, είχε ζητήσει και πάλι το παιδί να επιστρέψει σε εκείνη, απόφαση που φέρεται να την είχε ανακοινώσει και η ίδια η αδικοχαμένη στον δήμιό της. Ο ίδιος μετά το αποτρόπαιο έγκλημα είχε εξαφανιστεί για μέρες μέχρι που παρουσιάστηκε στη Μονή Τρικόρφου, στη Φωκίδα, όπου και συνελήφθη.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου