Ο φάρος που κατέστρεψε περισσότερα πλοία απ' ότι έσωσε

Για περισσότερα από σαράντα χρόνια, ένας φάρος στέκεται σε μια μεγάλη χερσόνησο που φτάνει στη Θάλασσα της Τασμανίας κοντά στον κόλπο Jervis, στη νότια Αυστραλία. Βρισκόταν σε ένα μέρος που δεν έπρεπε να υπάρχει καθώς έστελνε τα πλοία στα βράχια τα οποία προσπαθούσαν να αποφύγουν.

Τα βράχια γύρω από το ακρωτήριο St George, νότια του κόλπου Jervis, ήταν διαβόητος για τα ναυάγια. Έτσι, στα μέσα του 19ου αιώνα, αποφασίστηκε να χτιστεί ένας φάρος για ασφαλή ναυσιπλοΐα.

Το 1857, ο αρχιτέκτονας Alexander Dawson και ο βοηθός επιθεωρητή E.F. Millington άρχισαν να ψάχνουν για την κατάλληλη τοποθεσία. Ο Dawson όμως, ενδιαφέρθηκε περισσότερο για την ευκολία κατασκευής παρά για την παροχή αποτελεσματικής βοήθειας.

Όταν ελεγκτική αρχή πήγε για να επαληθεύσει τη θέση που επέλεξε ο Dawson, διαπίστωσε ότι το μέρος δεν ήταν ορατό. Επίσης, είδαν ότι ο χάρτης που είχαν ετοιμάσει οι Millington και Dawson ήταν πολύ διαφορετικός από την πραγματικότητα σε τέτοιο βαθμό που "ήταν αδύνατο να αποφασιστεί αν υπάρχει κάποιο μέρος στο χάρτη που είναι υπαρκτό".

Τέλος, η αρχή υποπτεύθηκε ότι ο Dawson επέλεξε το εν λόγω μέρος επειδή βρισκόταν πολύ κοντά σε ένα λατομείο απ' όπου σχεδίαζε να πάρει πέτρες.

Παρ' όλα αυτά, ο πρόεδρος του συμβουλίου ενέκρινε την κατασκευή του φάρου. Τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες, ο φάρος, ο οποίος δεν ήταν ορατός ούτε από τα βόρεια ούτε από τα νότια, ήταν υπεύθυνος για δυο ντουζίνες ναυάγια. Τελικά το 1899, ο φάρος αντικαταστάθηκε από το Point Perpendicular Light στο Point Perpendicular, μια πολύ πιο κατάλληλη θέση για φάρο.

Ακόμη όμως και μετά τον παροπλισμό του, ο φάρος συνέχισε να προκαλεί προβλήματα στη ναυσιπλοΐα, ειδικά τις νύχτες που το φως του φεγγαριού ήταν έντονο, καθώς ο πύργος από ψαμμίτη έλαμπε στο σκοτάδι. Έτσι, κοντά στο τέλος του 19ου αιώνα, ο πύργος γκρεμίστηκε για να αποφευχθούν περαιτέρω ναυάγια.

Ο φάρος του ακρωτηρίου St George ήταν κακόφημος όχι μόνο για τα πλοία, αλλά και για τους φύλακες. Φαίνεται ότι πολλές τραγωδίες χτύπησαν όσους έζησαν στον φάρο. Ένας φύλακας πνίγηκε ενώ ψάρευε, ενώ άλλος πέθανε όταν ένα άλογο τον κλώτσησε στο κεφάλι. Σε ένα άλλο περιστατικό, δύο έφηβες έπαιζαν με γεμάτο όπλο, το οποίο εκπυρσοκρότησε και σκότωσε τη μια.

Σήμερα, ο φάρος αν και είναι ερείπιο, βρίσκεται σε λίστα προστασίας λόγω της ασυνήθιστης ιστορίας του.