Tην επιστολή ενός Ποταμίσιου φίλου του που εγκατέλειψε την Ελλάδα και ζει στο Αμστερνταμ δημοσίευσε στα social media ο Σταύρος Θεοδωράκης. Την διαβάζεις και σε πιάνουν τα ζουμιά καθώς η σύγκριση με την Ελλάδα προκαλεί θλίψη, απογοήτευση και διάθεση να βγάλεις εισιτήριο χωρίς επιστροφή
Φίλε Σταύρο, ήρθε η ώρα να σου πω τα νέα μου.
Πριν 7 μήνες έλαβα μέρος σε ένα παιγνίδι ψηφιακής ασφάλειας. Στόχος ήταν να βρεθούν τα κενά ασφαλείας στα συστήματα μιας τράπεζας. Κατάφερα να βρω 2 κενά και με κάλεσαν για συνέντευξη στα κεντρικά της τράπεζας στην Ολλανδία. Μου πρότειναν μια πολύ καλή θέση, εδώ στο Άμστερνταμ. Να διευθύνω μια ομάδα 12 ατόμων – από τη Γερμανία, το Ισραήλ, την Ιταλία, την Ινδία, την Αίγυπτο – που θα εντοπίζει τρύπες στο σύστημα της τράπεζας και θα προτείνει αντίμετρα.
Στην Ελλάδα, όπως ξέρεις, είχα μια καλή δουλειά. Αυτό που δεν είχα, όμως, ήταν προσωπικός χρόνος. Δούλευα από το πρωί μέχρι το βράδυ και ήξερα ότι όταν γεννηθεί το παιδί μου δεν θα είχα χρόνο να το βλέπω.
Στην Ολλανδία λοιπόν μου πρόσφεραν τα εξής:
Δυο ημέρες την εβδομάδα εργασία από το σπίτι. Οποιεσδήποτε δύο ημέρες μπορώ να εργαστώ με το λάπτοπ από το σπίτι. Να κάνω καμιά δουλειά, να παίξω με το παιδί μου, να πεταχτώ μέχρι τη λαϊκή αγορά. Όλα αυτά θεωρούνται ΟΚ όταν εργάζεσαι από το σπίτι!
Στην Ολλανδία υπάρχει ο νόμος του «30% ruling». Αν η εταιρεία σου δηλώσει ότι δεν μπορεί να βρει όμοιό σου στην Ολλανδική αγορά, το κράτος σου παρέχει κάποια προνόμια κυρίως φορολογικά. Για παράδειγμα εγώ παίρνω 100.000 ευρώ το χρόνο και με βάση αυτό τον νόμο το 30% είναι απολύτως αφορολόγητο! Αυτό σημαίνει μηνιαίο κέρδος 1.000€ με 1.200€.
Γι αυτό, λοιπόν, φύγαμε από την πατρίδα. Για να έχουμε περισσότερο προσωπικό χρόνο και μεγαλύτερο εισόδημα.
Ερχόμενοι εδώ τώρα… τι να σου πρωτοπώ; Δεν χρησιμοποιώ πλέον ούτε αμάξι, ούτε μηχανή. Ποδήλατο μόνο. Με βόλτες σε απίστευτα πάρκα σε 3 και 5 λεπτά από το σπίτι ή την δουλειά. Και για τις μεγαλύτερες αποστάσεις μέσα μαζικής μεταφοράς που κινούνται με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού.
Γεννήσαμε φυσιολογικά – εδώ σπάνια κάνουν καισαρικές – και δεν πληρώσαμε ούτε 1 ευρώ για το μονόκλινο δωμάτιο με τηλεόραση, φαγητό και όλες τις ανέσεις.
Και κυρίως, θα στο ξαναπώ, έχουμε χρόνο για να πηγαίνουμε βόλτες, εκδρομές, να διαβάζουμε βιβλία που δεν αντέχαμε από την κούραση στην Αθήνα, ακόμα και να ξενυχτήσουμε μια φορά ρε φίλε και την επομένη να πάμε λίγο αργότερα στη δουλειά. Όχι να είμαστε φυλακισμένοι Δευτέρα έως Παρασκευή, περιμένοντας το Σαββατοκύριακο!
Υπάρχουν βέβαια και τα άσχημα. Ο γκρίζος ουρανός και τα … πράσινα νερά του ωκεανού. Όμως, το υπέροχο μπλε της Ελλάδος μας δεν το έβλεπα γιατί 8 το πρωί έμπαινα στο γραφείο και 8 το βράδυ έβγαινα. Και την γαλάζια θάλασσα την χαιρόμουν το πολύ 10 μέρες το καλοκαίρι. Τώρα θα χαρώ περισσότερο τις θάλασσές μας γιατί έχω 4 εβδομάδες απαραβίαστη κανονική άδεια και μπορώ να την πάρω όποτε θέλω.
Α, ξέχασα και κάτι άλλο σημαντικό! Σε λίγες μέρες ξεκινάω και το μεταπτυχιακό μου! Το είχα τάξει στον πατέρα μου αυτό το μεταπτυχιακό και το είχε καημό που δεν το έκανα.
Αυτά, λοιπόν, από το συννεφιασμένο Άμστερνταμ.
Θεώρησε αυτό το γράμμα μου ως μια μικρή συμβολή στην καμπάνια του #thelopotami.
Ναι!
ΘΕΛΩ κάτι από Ολλανδία στην Ελλάδα.
ΘΕΛΩ η χώρα μου να κερδίσει επιτέλους το χαμένο έδαφος. Ο κόσμος προχωράει.
Πολλά φιλιά και από την Ματίνα!
Κώστας
3 comments
Η Ελλάδα έχει τα χάλια της εξαιτίας ανθρώπων σαν εσάς, οι οποίοι ενδιαφέρονται μόνον για την καλοπέρασή τους και όχι για την Ελλάδα. Ψηφίζατε πάντοτε τους ανθέλληνες που σας έταζαν διορισμούς και παροχές και ποτέ τους εθνικιστές, γιατί τους ονομάζατε φασίστες.
Τώρα "την κοπανήσατε" στο εξωτερικό για να βολέψετε τον κ@λο σας, αδιαφορώντας για την κατάσταση της Ελλάδος. Εγώ αυτούς τους ονομάζω προδότες και καλά θα κάνετε να μη γυρίσετε πίσω. Είσαστε ανεπιθύμητοι.
Θα ξεκινήσω να σχολιάζω απο το τέλος προς την αρχή,ότι κάποιοι νοιώθουν ανεπιθύμητοι στην Ελλάδα είναι αλήθεια γιατί για κάποιο περίεργο και μυστήριο λόγο δεν συμφωνούσαν με τις τακτικές και πρακτικές που υπάρχουν στην Ελλάδα.Προδότες,και ειδικά στις μέρες μας,είναι ένας επικίνδυνος χαρακτηρισμός, (και προσωπικά ήμουν ο φασίστας όσο ήμουν Ελλάδα και τώρα είμαι προδότης).
Τώρα πως κάποιος να περίμενε να φτάσει 50 ή 40 ή και 30 χρονών για να πάει στο εξωτερικό να βολέψει τον κώλο του μόνο μυαλά τύπου ανώνυμου θα μπορούσε να το σκεφτεί.(πάλι προσωπικά όσους έχω γνωρίσει εδω στο εξωτερικό έφυγαν απο ανάγκη και όχι απο γούστο).
Τέλος για τα πολιτικά θέματα κατηγορούν τους πολίτες που ψήφιζαν αυτούς που ψήφιζαν και δεν κατηγορείται το ψέμα.Ο λαός δεν έχει καμμία ευθύνη αν άλλα έλεγαν και άλλα έκαναν οι πολιτικοί.Πρόσφατο παράδειγμα η ψήφος μας για έξοδο απο την Ευρώπη που έγινε ξαφνικά ΝΑΙ (!!!!!!!!!).
Υ.Γ. Θεωρώ μυαλά σαν του ανώνυμου ένα απο τα πραγματικά προβλήματα της χώρας μας.Ευχαριστώ.
Μπραβο φιλε κωστα, ευχομαι να περνας καλα στο αμστερνταμ και να γινεις πολύ πλουσιος και να κανεις μια υπεροχη ζωη.
μην ξεχασεις όμως αν γινουν εκλογες στην ελλαδα να ερθεις να ψηφισεις το φιλο σου σταυρακα που εχει συμβαλλει τα μεγιστα στην εξαθλιωση μας και στην διαλυση της χωρας.
φιλια βρε, ρουφα και κανα μπουφο κει!!
Υ.Γ μη ξεχασω βεβαια να ευχηθω στον τοκογλυφο αφεντικο σου καλα κερδη.
Δημοσίευση σχολίου