Του Δημήτρη Νίκογλου
Περίμενα να καταλαγιάσει ο θυμός μου και να αρχίσω να γράφω, να αρχίσω να γράφω με πιο καθαρό μυαλό παραμερίζοντας τις όποιες εμμονές μου για πρόσωπα και καταστάσεις που διαδραματίστηκαν τις τελευταίες ημέρες στην πολύπαθη Ελλάδα μας, στην πολύπαθη Αθήνα όπως, Μάτι, Βουτζάς, Κινέτα.
Προσπάθησα αρκετά για να βρω έναν τίτλο για τα γραφόμενά μου, έναν τίτλο που να χαρακτηρίζει το κείμενο, και να είναι όσο πιο κοντά στην πραγματικότητα. Εδώ θα ήθελα να σταθώ φίλοι μου για λίγο στην ικανότητα των υπηρεσιών και των λειτουργιών του κράτους, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των εθελοντών και ευρύτερα ..
Να σχολιάσω εδώ επίσης την θεωρεία περί επιτυχίας του εγχειρήματος κατάσβεσης της πυρκαγιάς, και για την υποχρέωση της κάθε οργανωμένης πολιτείας ως προς την περιφρούρηση - προστασία και μελέτη των δασών, με μέλημα πάντα την ασφάλεια των πολιτών και των περιουσιών τους.
Με μια πρόχειρη ματιά στα πεπραγμένα βλέπω τα τραγικά λάθη του κρατικού μηχανισμού και την ολιγωρία αυτού, όσο και αν θέλουν μερικοί παράγοντες κυβερνητικοί και όχι μόνο να ωραιοποιήσουν την τραγικότητα των στιγμών, η πραγματικότητα τους διαψεύδει περίτρανα, δυστυχώς.
Δεν διέκρινα καμία μεταμέλεια, δεν είδα κανένα σκυμμένο κεφάλι, βασιλεύουσα και εδώ η έπαρση των υπευθύνων για το αλάθητο των πράξεών τους, και μια μεταμέλεια που αν και επιβεβλημένη δεν ήρθε ποτέ.
Θλίβομαι με τα όσα βλέπω, θυμώνω με όλους και με όλα, θυμώνω με όλους και με όλα και πάνω απ' όλα με 'μένα γιατί νιώθω συνυπεύθυνος και εγώ με ότι αυτό συνεπάγεται διότι με την συναίνεσή μου και την ψήφο μου είναι η κεντρική εξουσία αυτή που είναι, και επιλογές της εξουσίας αυτής είναι οι αρχηγοί των σωμάτων Πυροσβεστικής και αστυνομίας καθώς επίσης και η πολιτική προστασία, όλοι αυτοί δηλαδή που με αυταπάρνηση και υπερηφάνεια όπως δηλώνουν μας έφεραν αυτό το άχαρο αποτέλεσμα.
Νιώθουν υπερήφανοι οι αρχηγοί, της πυροσβεστικής υπηρεσίας, της Ελληνικής αστυνομίας και ορισμένα κυβερνητικά στελέχοι.... Αν εκ του αποτελέσματος τούτου κύριοι νιώθετε και υπερήφανοι, το καλύτερο για σας και την συνείδησή σας θα ήταν η αποχώρηση από την βελούδινη καρέκλα σας.
Η φρόνηση και η σύνεση είναι απαραίτητα συστατικά για την άσκηση εξουσίας. Λάθη κάνουν και οι ικανοί, το λάθος δεν είναι προνόμιο των ανίκανων, απλά θα πρέπει να αναγνωρίζεται με ανδρεία, και να διορθώνεται με σωφροσύνη και σύνεση.
Κλείνοντας αυτήν την άσχημη αναφορά θα ήθελα να ευχηθώ από καρδιάς να μην ξαναθρηνήσουμε κανέναν συνάνθρωπό μας, και να συλλυπηθώ όλες τις οικογένειες που με τον άδικο αυτό τρόπο χάσανε αγαπημένα τους πρόσωπα.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου