«Είχαμε να αντιμετωπίσουμε τρεις εχθρούς. Τους Βρετανούς, τους Τούρκους και τους κομμουνιστές. Ο μεγαλύτερος μου πονοκέφαλος, ήτο οι κομμουνιστές.» Γεώργιος Γρίβας Διγενής
Η προδοσία των κομμουνιστών στον ενωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959) ξεκίνησε από τις πρώτες μέρες που έλαβε χώρα ο αγώνας. Ακολούθησε για ακόμα μία φορά την συνήθη τακτική του διεθνούς κομμουνισμού, να χαρακτηρίζει δηλαδή κάθε απελευθερωτικό κίνημα, το οποίο δεν γίνεται υπό την ηγεσία του και καθοδήγησή του, ως αντιπατριωτικό. Άλλωστε απώτερος σκοπός του κομμουνισμού είναι να καρπώνεται πολιτικώς και κομματικώς οφέλη από κάθε κίνηση πολιτική και εθνική. Ποτέ δεν συγχωρούν εκείνον που πρώτος θα σηκώσει το λάβαρο εναντίον του δυνάστου, γιατί νομίζει ότι αυτός πρέπει να έχει το μονοπώλιο στις εξεγέρσεις των λαών κατά του κατακτητή για να τους υποκαθιστά μετά την εκδίωξη τους στην καταδυνάστευση.
Το σταλινικό δόγμα «ουδείς άλλος απέμεινε να σηκώσει την εθνική σημαία και να την πάει μπροστά εκτός από τα κομμουνιστικά κόμματα», αποτελεί ακόμα και σήμερα το πιστεύω του κομμουνισμού.
Η ηγεσία του ΑΚΕΛ στάθηκε συνειδητά αντιμέτωπος στην επανάσταση του Κυπριακού λαού, για την ελευθερία του κατά των Άγγλων. Από τις πρώτες μαχητικές εκδηλώσεις της νεολαίας στις 18 Δεκεμβρίου 1954 ξεκίνησαν οι κομμουνιστές να τις χαρακτηρίζουν «τραμπουκισμούς» και η κεντρική επιτροπή του ΑΚΕΛ (κομμουνιστικό κόμμα Κύπρου), έδινε οδηγίες σε όλες τις πόλεις να παρεμποδίσουν με κάθε τρόπο όποια παρόμοια ενέργεια. Την ίδια ώρα, κεντρικά στελέχη της, προσέφεραν βοήθεια στον Άγγλο διοικητή Κλέμενς και την Βρετανική αστυνομία προς διάλυση των διαδηλώσεων.
Κατά τις πρώτες εκρήξεις (31 Μαρτίου προς 1 Απριλίου 1955), το ΑΚΕΛ και η ΠΕΟ (Παγκύπριος Εργατική Ομοσπονδία, πρόκειται για κομμουνιστική εργατική οργάνωση) εξέδωσαν ανακοινωθέντα κατά του κινήματος της ΕΟΚΑ , στα οποία οι Κύπριοι αγωνιστές αποκαλούνται «τραμπούκοι», «βαρελόττοι» («παληκαράδες») και «ψευτοδιγενήδες».
Βέβαια η προδοσία δε σταματάει στις κομμουνιστικές οργανώσεις της Κύπρου. Και από τη μεριά της η Αθήνα συνέβαλε. Την 24η Απριλίου 1955, από τον ραδιοφωνικό σταθμό «η φωνή της αλήθειας» του ΚΚΕ που εξέπεμπε από τη Μόσχα, αποκαλύφθηκε στους αποικιοκράτες από τον ίδιο τον αρχηγό Νίκο Ζαχαριάδη ότι ο «Διγενής» είναι ο Συνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας.
Και βέβαια δε σταματάει εκεί η προδοσία. Στις 30 Απριλίου και 1η Μαΐου 1955, το όργανο του ΑΚΕΛ «Νέος Δημοκράτης» δημοσίευσε σε δύο συνέχειες άρθρο του Ζαχαριάδη στο οποίο τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ της διχοτομήσεως της Κύπρου (το κατάπτυστο άρθρο υπάρχει και στο βιβλίο του «Δέκα χρόνια πάλης» ).
Με κάθε τρόπο το ΑΚΕΛ προσπάθησε να δυσφημίσει το κίνημα της ΕΟΚΑ και να εμποδίσει την διάδοσή του μεταξύ του λαού. Στελέχη του έλαβαν εντολές να παρεμποδίζουν τις διαδηλώσεις , να αναλύουν στα χωριά τα επαναστατικά ανακοινωθέντα και συνθήματα του ΑΚΕΛ, να σαμποτάρουν τον έρανο υπέρ των πολιτικών κρατουμένων και άλλα.
Ο Καραολής και ο Δημητρίου, οι απαγχονισθέντες ήρωες από τους Άγγλους, χαρακτηρίζονταν στις διαφωτιστικές ενδοκομματικές συνελεύσεις του ΑΚΕΛ ως «δολοφόνοι» και «τρομοκράτες».
Αποτέλεσμα της στάσεως των κομμουνιστών ήταν τα εγκώμια του BBC (εκπομπή 29 Αυγούστου 1956): «Το ΑΚΕΛ με φυλλάδια του αντιτίθεται εις την ΕΟΚΑ και ζητεί συνέχιση της εκεχειρίας και ειρήνευση πράγμα που δεικνύει ότι το ΑΚΕΛ έχει συναίσθηση των επιθυμιών του λαού».
Η ΕΟΚΑ έκδωσε προκηρύξεις προς τους αριστερούς με τις οποίες ανακοίνωνε ότι ο αγώνας δεν είναι ταξικός αλλά καθαρά εθνικοαπελευθερωτικός και ως αυτόν τον τρόπο δεν στρέφεται εναντίον ιδεολογικών παρατάξεων. Βέβαια η στάση των κομμουνιστών δεν άλλαξε και το 1957, οι Βρετανοί τους χρησιμοποίησαν ενεργά ως το τελευταίο όπλο που τους είχε απομείνει κατά του ενωτικού αγώνα. Έτσι, οι κύπριοι κομμουνιστές επιστρατεύθηκαν από τους Βρετανούς ως κοινοί «ρουφιάνοι» και καταδότες των αγωνιστών της ΕΟΚΑ. «Ιούδες» καλοπληρωμένοι με εγγλέζικες λίρες, έλαβαν αυτό που τους άξιζε σύντομα. Ο Διγενής δεν έμεινε άπραγος. Ίδρυσε μια ειδική ομάδα τιμωρίας των προδοτών-ρουφιάνων με τη μόνη ποινή που αξίζει στους προδότες!
Ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος έγραψε: «Ξενοκρατία και ΑΚΕΛική ηγεσία υφαίνουν το ίδιο πανί, έχουν τους ίδιους σκοπούς και επιδιώξεις. Η ερυθρά ηγεσία ζητούσε ενότητα για να παρεισφρήσει αυτή και τα τυφλά όργανά της μεταξύ των ορθώς σκεπτομένων και δρώντων εις το εθνικόν ζήτημά μας, διά να διασπά και να προδίδει ευκολότερα τον αγώνα μας.
Φυσικά θλιβόμεθα όταν βρισκόμαστε εις την αναπότρεπτον ανάγκην να τιμωρήσωμεν ομοεθνείς μας, είτε αυτοί είναι αριστεροί είτε οιασδήποτε άλλης παρατάξεως. Διεξάγωμε όμως αγώνα εθνικόν και δεν δυνάμεθα να επιτρέψωμεν σε ανθρωπάρια, τα οποία ουδέν μέχρι σήμερον προσέφεραν εις τον αγώνα μας ως κόμμα, να μας αντιστρατεύονται και επί τη βάσει σχεδίου και οδηγιών να προδίδουν και να επιτίθενται εναντίον πραγματικών πατριωτών.
Δεν εδίστασαν να αποπειραθούν να προκαλέσουν απεργίας και θεατρικάς εκδηλώσεις διαμαρτυρίας υπό τας ευλογίας των συμμαχικών των Δυνάμεων Ασφαλείας, διά τον φόνον κομμουνιστών πρακτόρων των Άγγλων».
Γιατί όμως οι Κύπριοι κομμουνιστές έγιναν προδότες και όργανα των Βρετανών;; η απάντηση έρχεται πάλι από τον αείμνηστο Τάσσο: «Διατί όμως η ερυθρά ηγεσία αργύρια. Διότι ο Ζιαρτίδης και ΣΙΑ έγιναν πράκτορες της Ιντέλιτζενς Σέρβις. Και επειδή εισέπραξαν τα Βρετανικά αργύρια και επειδή ετέθησαν εις την υπηρεσίαν της Ιντέλιτζενς Σέρβις, είχαν αποκλειστικήν αποστολήν να ενταφιάσουν το Κυπριακό».
Και αν κάποια στιγμή αναγκάστηκε η ηγεσία του ΑΚΕΛ να κάνει δηλώσεις μετανοίας για τις πράξεις του (Μάρτιος 1957) και να δηλώσει ότι στέκεται στο πλευρό της ΕΟΚΑ και του αγώνα της, ασφαλώς και όλα αυτά μείνανε απλά δηλώσεις!Η προδοτική στάση των κομμουνιστών συνεχίστηκε και μάλιστα με αυξανόμενη ένταση χωρίς καν να τηρούν έστω τα προσχήματα.
Από τότε μέχρι και σήμερα, δεν έχει αλλάξει κάτι και για να μην υπάρχει και αμφιβολία γι αυτό, ιδού τι είπε ο Χριστόφιας για την ΕΟΚΑ «Στην ιστορία της Κύπρου, τόσο η ΕΟΚΑ όσο και η Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης δεν προσέφεραν στις δύο κοινότητες, παρά μόνο φανατισμό.»Οι κομμουνιστές λοιπόν και στο Κυπριακό επιβεβαιώνουν πως «μια φορά προδότης, για πάντα προδότης»!
Σ.Μ.Σημείωση: Χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες από το βιβλίο, «Απομνημονεύματα Αγώνος ΕΟΚΑ 1955-1959», Γεώργιου Γρίβα Διγενή, Εκδόσεις Πελασγός.hellenicns.gr
0 comments
Δημοσίευση σχολίου