Το αλαλούμ που επικράτησε την στιγμή που η φωτιά έφτασε στο Μάτι περιγράφει ο σύζυγος της Χριστίνας Λαμπίρη και πρώην κοινοτάρχης Πικερμίου, Θανάσης Αδαμόπουλος.
«Τελευταία στιγμή εγκαταλείψαμε το σπίτι, θα καιγόμασταν κι εμείς. Δεν υπήρχε καμία πρόληψη. Ξέρουν που είναι οι κρουνοί; Έχουν κάνει επισκευή στους κρουνούς; Αν υπήρχε πρόληψη θα πιάναμε τη φωτιά αμέσως. Αφού δεν πιάστηκε η φωτιά στα πρώτα 5-7 λεπτά, τελείωσε, μας έκαψε!
Όταν τρέχει με 120 χιλιόμετρα, είναι δυνατόν να μην κάνεις εκκένωση; Παλιά χτυπούσαν τις καμπάνες, έβγαζαν ντουντούκες… Έκαψαν τον κόσμο! Έλεος! Ο ένας ρίχνει την ευθύνη στον άλλον. Όλοι φταίνε!.
«Εφυγε η Χριστίνα πρώτα, μετά έφυγα εγώ από πίσω. Η Δημοκρατίας είναι διπλής κατευθύνσεως. Με το που έφυγα εγώ υπήρχε ουρά αυτοκινήτων και δεν μπήκαν στη διαδικασία να ανοίξουν τη δεύτερη λωρίδα να φύγει ο κόσμος. Καιγόταν ο κόσμος! Εγώ έφυγα παράνομα αριστερά. Ξεφορτώνουν και δυο πλοία στο λιμάνι. Καίγονται και βάζουν και άλλους να καούν;
«Δεν υπήρχε καμία οργάνωση, καμία πρόληψη. Και εγκλώβισαν τον κόσμο. Σαν τα ποντίκια κάηκαν. Εγώ ήξερα και έφυγα, γιατί είμαι 50 χρόνια στην περιοχή»: «Αλλιώς θα καιγόμουν αν δεν ήξερα. Μη κλαίμε για τα σπίτια, για τα τσιμέντα
Μέτρα, μέτρα, μέτρα. Πρώτα είναι ο άνθρωπος, η περιουσία, το δάσος και εδώ έχουν χάσει τη μπάλα. Πρώτα βάζουν το δάσος και μετά τον άνθρωπο. Και τελικά χάνουν και τον άνθρωπο και το δάσος. Έχουμε χάσει τη μπάλα τελείως.
Το τελευταίο είναι το σπίτι. Μιλάμε για τα τσιμέντα. Χαθήκαν ανθρώπινες ζωές. Περιβάλλον δεν υπάρχει. Εμένα κάηκε το σπίτι μου και δεν στενοχωριέμαι».
0 comments
Δημοσίευση σχολίου