Η Jucilene Marinho, από τη Βραζιλία, έμαθε ότι δεν είχε κόλπο, όταν ήταν 15 χρονών. Προς μεγάλη έκπληξη των γιατρών είχε κανονική ανάπτυξη κατά τη διάρκεια της εφηβείας, βιώνοντας ακόμα και πόνους περιόδου, παρά το γεγονός ότι δεν είχε ποτέ κανονική περίοδο.
Όταν την εξέτασαν τότε, οι γιατροί διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε καθόλου συνδετικός ιστός πίσω από το δέρμα που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να ήταν ο κόλπος της Jucilene. Έτσι διέγνωσαν την 15χρονη, τότε, Jucilene, με την σπάνια συγγενή κατάσταση, που είναι γνωστή ως σύνδρομο Mayer-Rokitansky-Küster-Hauser (MRKH).
Αλλά τώρα, οι χειρουργοί δημιούργησαν έναν τεχνητό κόλπο από το δέρμα ενός ψαριού του είδους tilapia και έτσι η 23χρονη απολαμβάνει πλέον μια υγιή σεξουαλική ζωή, μετά από τρεις μήνες απαραίτητης ανάρρωσης μετά την επέμβαση.
"Οι γιατροί μου έδωσαν το ΟΚ για να κάνω σεξ τον Οκτώβριο του περασμένου έτους. Αρχικά ήμουν πολύ φοβισμένη να το κάνω γιατί νόμιζα ότι θα με έβλαπτε και ανησυχούσα ότι θα μπορούσε να βλάψει το άνοιγμα. Αλλά ήταν μια θαυμάσια στιγμή, επειδή όλα λειτουργούσαν τέλεια. Δεν υπήρχε πόνος απλά μια μεγάλη ευχαρίστηση και ικανοποίηση. Δεν ένιωθα δυσφορία και δεν υπήρχε αιμορραγία", δήλωσε η Jucilene.
Πώς έγινε η επέμβαση
Η πρωτοποριακή επέμβαση, που ονομάζεται νεοκολποπλαστική (neovaginoplasty) και εκτελέστηκε από μια ομάδα χειρουργών στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο της Ceara, με επικεφαλής τον γυναικολόγο δρ. Leonardo Bezerra τον Απρίλιο του περασμένου έτους.
Οι χειρουργοί δημιούργησαν ένα άνοιγμα μεταξύ του κόλπου και του πρωκτού, προτού εισαγάγουν εκεί ένα σωληνοειδές καλούπι επενδεδυμένο με την πέτσα του ψαριού. Μόλις έρθει σε επαφή με το σώμα του ασθενούς, το δέρμα του ψαριού tilapia δρα σαν να ήταν βλαστοκύτταρα, απορροφάται και μετασχηματίζεται σε κυτταρικό ιστό που δημιουργεί τα τοιχώματα του κολπικού καναλιού, με τρόπο παρόμοιο με τον πραγματικό γυναικείο κόλπο.
Πριν την χρησιμοποιήσουν, η πέτσα του ψαριού καθαρίζεται και αποστειρώνεται στο εργαστήριο, προτού υποβληθεί σε ακτινοβολία, για να σκοτωθούν οι ιοί. Η διαδικασία αφαιρεί επίσης όλα τα λέπια και την οσμή ψαριού.
Η Jucilene ήταν έφηβη, όταν διαγνώστηκε με το σύνδρομο MRKH, το οποίο επηρεάζει περίπου 5.000 νεογέννητα κορίτσια και έχει ως αποτέλεσμα την απουσία ορισμένων, ή όλων των θηλυκών αναπαραγωγικών οργάνων.
Τι είναι το σύνδρομο Mayer-Rokitansky-Küster-Hauser (MRKH)
Το σύνδρομο MRKH είναι μια συγγενής ανωμαλία που χαρακτηρίζεται από την απουσία, ή την υποανάπτυξη του κόλπου, του τραχήλου της μήτρας και της μήτρας, και επηρεάζει μία στις 5000 γυναίκες.
Οι ασθενείς συνήθως ανακαλύπτουν ότι το έχουν κατά τη διάρκεια της εφηβείας, καθώς, καθώς, αν και αναπτύσσουν κανονικά στήθος και τρίχες στο εφηβαίο, εντούτοις δεν έχουν περιόδους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ωοθήκες παράγουν τις γυναικείες ορμόνες που προκαλούν φυσιολογική ανάπτυξη, αλλά η απουσία του κόλπου και η μήτρα σημαίνει ότι δεν υπάρχει αιμορραγία.
Για την πλειοψηφία των γυναικών με το σύνδρομο MRKH, οι χειρουργοί είναι σε θέση να δημιουργήσουν έναν κόλπο “τεντώνοντας” μια μικρή ποσότητα κολπικού ιστού, που υπάρχει ήδη στην περιοχή.
Αυτό γίνεται συνήθως με την χρήση ειδικών σχεδιασμένων αντικειμένων κυλινδρικού σχήματος που ονομάζονται κολπικοί διαστολείς. Μετά από αυτό, οι γυναίκες με σύνδρομο MRKH μπορούν να κάνουν σεξ.
Παρόλο που οι γυναίκες με αυτή την πάθηση συνήθως δεν μπορούν να έχουν εγκυμοσύνη, εντούτοις μπορούν να έχουν παιδιά με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.
Αλλά μπορεί να έχουν ανωμαλίες και σε άλλα μέρη του σώματος. Τα νεφρά μπορεί να σχηματιστούν ανώμαλα, ή το ένα νεφρό να αποτύχει να αναπτυχθεί. Επίσης, συνήθως αναπτύσσουν σκελετικές ανωμαλίες, ιδιαίτερα στους σπονδύλους, ενώ μπορεί να έχουν και απώλεια ακοής, ή καρδιακές βλάβες.
Η πρωτοποριακή επέμβαση και η ιδιαίτερη περίπτωση της Jucilene Marinho
Η Jucilene δεν είχε τράχηλο, μήτρα, ωοθήκες ή μήτρα. Όταν της το ανακοίνωσαν οι γιατροί έπεσε σε μια βαθιά κατάθλιψη φοβούμενη, ότι ποτέ δεν θα βιώσει τον έρωτα και την αγάπη σε μια σχέση. Αυτό επιδεινώθηκε όταν ο τότε έφηβος σύντροφός της, την παράτησε μόλις έμαθε το πρόβλημά της.
Αλλά πέρυσι, έξι μήνες αφότου η ίδια συμφώνησε να γίνει η πρώτη από τέσσερις γυναίκες που θα έκαναν την πειραματική επέμβαση, η Jucilene έκανε σεξ για πρώτη φορά στη ζωή της με τον νυν σύντροφό της, Marcus Santos, ηλικίας 24 ετών, ο οποίος την έχει υποστηρίξει καθ' όλη την περιπέτειά της αυτή.
Ο δρ. Bezerra, ο οποίος είναι επικεφαλής μιας διεπιστημονικής ομάδας χειρουργών στην σχολή μητρότητας Assis Chateaubriand (MEAC), έχει θεραπεύσει τέσσερις γυναίκες με σύνδρομο MRKH, με αυτή την επαναστατική θεραπεία.
Είναι λιγότερο επεμβατική χειρουργικά από την παραδοσιακή μέθοδο, η οποία περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός κολπικού σωλήνα χρησιμοποιώντας εκτεταμένα μοσχεύματα από τη βουβωνική χώρα της ασθενούς.
Περίπου 23 γυναίκες έχουν υποβληθεί στην πιο συμβατική θεραπεία στο MEAC τα τελευταία δέκα χρόνια.
"Αυτή η διαδικασία μπορεί να είναι χρονοβόρα και επώδυνη καθώς η ασθενής πρέπει να ανακάμψει από μια μεγάλη τομή που αφήνει μια αντιαισθητική ουλή. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα δυσφορίας με τον ανακατασκευασμένο ιστό", εξηγεί ο δρ. Bezerra.
Συγκριτικά με αυτό, η νεοκολποπλαστική έχει ταχύτερη ανάκτηση χωρίς ορατές ουλές. Υπάρχουν ελάχιστες επιπλοκές χωρίς κίνδυνο απόρριψης ή μολύνσεων, όπως είπε ο γιατρός.
Επιπλέον, τα ιατρικά έξοδα και τα υλικά είναι χαμηλά με ταχύτερους χρόνους λειτουργίας και πληθώρα κατάλληλων ψαριών tilapia, άμεσα διαθέσιμων από τα ποτάμια της Βραζιλίας και τις ιχθυοκαλλιέργειες.
Το ψάρι tilapia είναι ιδανικό γι' αυτή την επέμβαση
Η έρευνα δείχνει ότι η πέτσα από ψάρι του είδους tilapia περιέχει μεγάλες ποσότητες υγρασίας και είναι πλούσιο σε κολλαγόνο τύπου 1, μια πρωτεΐνη που προωθεί την επούλωση. Είναι ανθεκτικό σε ασθένειες και είναι τόσο ισχυρό και ανθεκτικό όσο το ανθρώπινο δέρμα.
Τι λέει ο επικεφαλής χειρουργός
Ο δρ. Bezerra αναφέρει: “Για να φτιάξουμε τον νέο κόλπο φτιάχνουμε ένα ακρυλικό καλούπι σε σχήμα κόλπου, το οποίο ντύνουμε εξωτερικά με την πέτσα από ψάρι tilapia και το εισάγουμε μεταξύ της ουροδόχου κύστης και του ορθού. Η συσκευή παραμένει εκεί για δέκα ημέρες για να αποτρέψει το κλείσιμο του ανοίγματος”.
Και συνέχισε: "Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η πέτσα του ψαριού απορροφάται και τα κύτταρα και οι αυξητικοί παράγοντες που απελευθερώνονται από τη μεμβράνη μετασχηματίζονται, όπως τα βλαστικά κύτταρα, σε κύτταρα ιστού της ασθενούς. Τέλος, το σώμα της ασθενούς ενσωματώνει πλήρως το δέρμα από το ψάρι tilapia που γίνεται βιοσυμβατό με αυτό. Το δέρμα του ψαριού διεγείρει την ανάπτυξη κυττάρων και τον σχηματισμό αιμοφόρων αγγείων και δημιουργεί ένα νέο κανάλι ίσο με αυτό ενός πραγματικού κόλπου”.
Δύσκολη ανάρρωση
Μετά την επέμβαση, οι ασθενείς σηκώνονται και περπατούν μετά από μια μέση ανάκτηση 12 ημερών με το καλούπι να αντικαθίσταται με σιλικόνη ή σφουγγάρι για μεγαλύτερη άνεση. Εν τω μεταξύ περνούν πολλές εβδομάδες στο κρεβάτι χωρίς να μετακινούνται και πρέπει να μάθουν να περπατούν ξανά.
Η Jucilene υπέστη μικρές εσωτερικές αιμορραγίες και πήρε εξιτήριο μετά από τρεις εβδομάδες στο νοσοκομείο. Οι γιατροί εργάζονται τώρα για να προσφέρουν τη νέα θεραπεία σε πολλαπλά ιατρικά κέντρα σε ολόκληρη τη Βραζιλία και σε διάφορες τοποθεσίες σε ολόκληρο τον κόσμο μετά την ολοκλήρωση των απαραίτητων σχετικών κλινικών μελετών.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου