Μια γυναικά 24 ετών απο Αυστραλία η Ari Kala κάποτε εργαζόταν ως γραμματέας, και τώρα αποκαλεί τον εαυτό της μέντιουμ, και λέει ότι έχει υπερφυσικές ικανότητες, και οτι μπορεί να μυρίζει τη μυρωδιά του θανάτου από τους ανθρώπους που πρόκειται να πεθαίνουν.
Σύμφωνα με αυτήν, αυτό είναι ένα μεγάλο δώρο, αλλά, δυστυχώς άχρηστο, αφού δεν μπορεί να βοηθήσει τους "καταδικασμένους" σε θάνατο.Το κορίτσι ανακάλυψε για πρώτη φορά αυτό το δώρο όταν ηταν 12 χρονών και επισκέφθηκε τον άρρωστο θείο της. Ήταν τότε που αισθάνθηκε αυτη την μυρωδιά. Σύντομα ο θείος της πέθανε.
Η κοπέλα δεν δέχτηκε αμέσως το "δώρο" της, φοβόταν να το πει για μην την περάσουν γραφική. Εργάστηκε για αρκετά χρόνια ως γραμματέας σε δικηγορικό γραφείο στο Σίδνεϊ. Αλλά αποφάσισε να γίνει μέντιουμ και να δίνει συμβουλές για το πώς να αναπτύξουν τις εσωτερικές ψυχικές δυνάμεις.
Σπάνια λέει το "δώρο" της,και ποτέ σε εκείνους τους ανθρώπους που έχουν την μυρωδιά του θανάτου και πρόκειται να πεθαίνουν. Όταν ήρθα στο θείο του, την ημέρα πριν από το θάνατό του, ένιωσα αυτή την μυρωδιά, η οποία ήταν εμποτισμένη σε ολόκληρο το σπίτι του. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν απλά μια μυρωδιά του σπιτιού, αλλά όταν ρώτησα τους άλλους κανείς δεν την μύριζε. Αργότερα Συνειδητοποίησα ότι ο Θάνατος μυρίζει έτσι όταν ένιωσα αυτή τη μυρωδιά δίπλα στους άρρωστους ή ηλικιωμένους που ηταν ένα βήμα πριν τον θάνατο.
Σύμφωνα με αυτήν, αυτό το "δώρο" το αισθάνεται περισσότερο σαν ένα βαρύ φορτίο, αφού δεν θέλει να μιλήσει μαζί τους, ξέροντας ότι θα πεθάνουν,συνειδητοποίησε ότι δεν πρέπει να πει τίποτα σε αυτούς τους ανθρώπους οτι θα πεθάνουν σύντομα , αφού "αυτό δεν είναι το καθήκον της".
Το δώρο μου είναι άχρηστο. Δεν μπορώ να βοηθήσω αυτούς τους ανθρώπους και την ίδια στιγμή δεν θέλω να τους πω τίποτα.Αν τους πω κάτι, αυτό μπορεί να είναι μια καταστροφή για τους ίδιους, δεν πρέπει να παρεμβαίνω στη μοίρα τους.
Σύμφωνα με αυτή, κάθε άτομο έχει μια άγνωστη ψυχική δυνατότητα, η οποία καταστέλλεται από την παιδική ηλικία και στο "να είσαι όπως όλοι οι άλλοι..
Όλα τα παιδιά από μικρή ηλικία δέχονται καταπιέσεις για το πως πρέπει να συμπεριφέρονται, να είναι ήσυχα, τι ειναι το νορμάλ και τι όχι κτλ. Ως παιδί, ήμουν σε θέση να "διαβάσω" τα συναισθήματα των άλλων, και να έχω όνειρα για διαφορετικά πράγματα που θα συμβούν. Αλλά αυτή η συμπεριφορά δεν άρεσε σε κανέναν ειναι μη φυσιολογικό έλεγαν .
Μου είπαν ότι όλα αυτά ειναι μόνο στην φαντασία μου και είναι εξωπραγματικά, και έπρεπε να προσαρμοστώ.
Όταν μεγάλωσα, επέλεξα μια συνηθισμένη δουλειά και ήμουν εκεί από τις 9 έως τις 5 το απόγευμα κάθε μέρα. Κάθε μέρα με έπνιγε όλο αυτο και τελικά με οδήγησε σε μια σοβαρή κατάθλιψη, τελικά ξανά βρήκα τον εαυτό μου.
Τότε έχασα λίγους από τον κύκλο των φίλων μου. Παίρνω ακόμα πολλή αρνητικότητα απο τους ανθρώπους,και απο το διαδίκτυο. Το να είσαι ο εαυτό σου και αν δεν ακολουθείς τα πρότυπα φαίνεσαι περίεργη στους άλλους.
© AETOS NEWS
0 comments
Δημοσίευση σχολίου