Οι ψυχολόγοι το αποκαλούν το σύνδρομο “έκρηξης της κεφαλής” (Exploding Head Syndrome), κατά το οποίο ένα άτομο ξυπνά από τον ύπνο του από ένα πολύ δυνατό θόρυβο για να συνειδητοποιήσει πολύ σύντομα ότι ήταν μόνο… δημιούργημα της φαντασίας του.
Το είδος του θορύβου μπορεί να ποικίλει από εκρήξεις και «πυροτεχνήματα» μέχρι δυνατούς χτύπους πόρτας, ήχους από πυροβολισμούς ή ουρλιαχτά, κεραυνούς ή βρυχηθμούς.
Σύμφωνα με τον Brian Sharpless, αναπληρωτή καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Argosy της Βόρειας Βιρτζίνια, που έχει μελετήσει το σύνδρομο, οι ήχοι αυτοί είναι ξαφνικοί και διαρκούν για ελάχιστα δευτερόλεπτα.
Ορισμένοι άνθρωποι βιώνουν επίσης διαταραχές στην όραση και νομίζουν ότι βλέπουν αστραπές ή λαμπάκια που αναβοσβήνουν.
Ο κάθε άνθρωπος ανταποκρίνεται με διαφορετικό τρόπο, λέει ο Δρ.Sharpless.
Ορισμένοι πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα πραγματικό ήχο και ξυπνούν τρομαγμένοι, κοιτάζοντας γύρω τους, για να βρουν την πηγή του θορύβου.
Άλλοι νιώθουν έντονο άγχος, με αποτέλεσμα να αποφεύγουν τον ύπνο ή να κυριεύονται από φόβο και πανικό όταν πέφτουν στο κρεβάτι.
Ένα συχνό φαινόμενο .
Ενώ μερικοί εμφανίζουν μόνο ένα επεισόδιο στη ζωή τους, υπάρχουν άλλοι που το βιώνουν ακόμα και επτά φορές σε ένα βράδυ.
Μπορεί να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται για εβδομάδες ή ακόμα και μήνες, ενώ για κάποιους η κατάσταση αυτή είναι σταθερή, καθημερινά και για χρόνια.
Ένα επεισόδιο μπορεί να προκαλέσει προσωρινά ταχυκαρδία, αίσθημα παλμών ή και δυσκολία στην αναπνοή.
Μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα στον ύπνο, κρίσεις πανικού, κατάθλιψη ή και σε μια κατάσταση όπου οι ασθενείς παρερμηνεύουν τα συμπτώματα ως σημάδια πιο σοβαρών νόσων, όπως είναι ένα εγκεφαλικό.
Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Sleep Medicine Reviews», δείχνει ότι η διαταραχή μπορεί να επηρεάσει 1 στα 10 άτομα, κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Είναι δύο φορές πιο συχνή στις γυναίκες και επηρεάζει συνήθως άτομα 50 ετών και άνω, αν και έχει εμφανιστεί ακόμα και σε παιδιά ηλικίας δέκα χρόνων.
Η αιτία εμφάνισής της δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί, ενώ κάποιοι ισχυρίζονται πως σχετίζεται με προβλήματα στα αυτιά ή την απότομη διακοπή ορισμένων φαρμάκων (όπως οι βενζοδιαζεπίνες).
Δεν υπάρχει ριζική θεραπεία.
Η καλύτερη συμβουλή για τους πάσχοντες είναι «να συνειδητοποιήσουν ότι είναι ένα φυσικό γεγονός και ότι δεν χάνουν τα λογικά τους”, λέει ο Δρ. Sharpless.
Η θεραπεία συνήθως περιορίζεται σε αλλαγές στον τρόπο ζωής του ατόμου, όπως στην αποφυγή καφεΐνης, αλκοόλ και τσιγάρου πριν την κατάκλιση, στη ρουτίνα στον ύπνο και στις σωστές συνθήκες στο υπνόδωμάτιο.
Εκείνοι που αντιμετωπίζουν πιο σοβαρό πρόβλημα, μπορεί να χρειαστεί να λάβουν φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά και υπναγωγά φάρμακα.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου