Γιατί ο Απόλλωνας Σκότωσε Τρεις Φορές τον ιδιο δρακοΑλήθειες για τον ΑπόλλωναΟ ρόλος των ολυμπίων στην κοσμική εξέλιξη

Μελετώντας την ελληνική Μυθολογία βλέπουμε να αναφέρονται πολλές μάχες και σκοτωμοί, ενέργειες απαράδεκτες που δεν συνάδουν με τη λογική των προγόνων μας δίνοντας έτσι τη λανθασμένη εντύπωση στον αναγνώστη ότιήσαν οντότητες αρνητικές .

Η ελληνική Μυθολογία είναι γραμμένη από ανθρώπους υψηλής νόησης, αστρονόμους και μύστες κατά τον Αριστοτέλη, και όλη η γνώση τους εμπεριέχεται σε αναρίθμητους συμβολισμούς και κώδικες προφανώς για να προφυλαχθεί από τους σκοταδιστές της εποχής εκείνης.

Κάθε κώδικας μας προσφέρει σημαντικές πληροφορίες, γνώσεις που αν αποκωδικοποιηθούν σωστά από ανθρώπους υπεύθυνους πιθανόν να μας οδηγήσουν σε αδιαμφισβήτητα στοιχεία πληροφόρησης. Αγνοώντας κάποιοι όλα αυτά, ενοχοποιούν τους ολύμπιους ότι ενεργούσαν για το κέφι τους με σκοπό να ικανοποιήσουν αρνητικά ένστικτα και ακόμα τους ενοχοποιούν διότι είχαν ιερό ζώο το φίδι. Το φίδι στην αρχαιότητα, καθώς και οι δράκοι, είναι αρχετυπικά σύμβολα κοσμολογικών και κοσμογονικών περιγραφών είναι η αποτύπωση της ενέργειας και της δράσης. Τα φίδια και οι δράκοι συμβολίζουν κάθε είδους ενέργεια .

Κάθε αρνητική δραστηριότητα λοιπόν που αναφέρεται είναι συμβολική. Κάθε σκοτωμός που βλέπουμε σε αρχαίες παραστάσεις δεν υπονοεί σκοτωμό με την έννοια του θανάτου αλλά έλεγχο του ηττημένου και αυτό θα το διαπιστώσουμε στη θεωρία αυτή που μας λέει ότι
Ο Απόλλωνας σκότωσε τρεις φορές τον ίδιο δράκο, τον Πύθωνα
Θα μπορούσε άραγε να συμβαίνει αυτό στα πλαίσια της λογικής;

Εν Αρχή ην το Χάος ( Ησίοδος). Από το Χάος προήλθε η Γαία και ο Έρως . Κάποια από τα παιδιά της Γαίας διαπιστώνεται ότι, τα παιδιά της Γης και του Ουρανού, της Γης και του Τάρταρου, της Γης και του Πόντου, της Γης και του Ποσειδώνα της Γης και του Ωκεανού έχουν σώματα φωλιδωτά, ουρές φιδίσιες ή δρακοουρές, μία η και περισσότερες, και τα παιδιά του Πόντου δρακοουρές ή ψαρίσιες (συμβαίνει και σε κάποια εγγόνια της Γης) . Κάθε ένα από τα παιδιά αυτά έχει ένα ιδιαίτερο συμβολισμό ή και περισσότερους, όπως και άλλα αρχέτυπα, ενεργειακά και μη που αναφέρονται στη Μυθολογία μας.

Παιδιά της Γης ήσαν οι Γίγαντες με αρχηγό τον Εγκέλαδο, γιο της Γης και του Τάρταρου που συμβολίζει όλα τα είδη σεισμών. Ο Τυφωέας γιος κι εκείνος της Γης και του Τάρταρου συμβολίζει ηφαιστειακούς σεισμούς και ηφαίστεια. Η γυναίκα του, Έχιδνα συμβολίζει τους υποχθόνιους, ζούσε κι εκείνη μαζί με τον άνδρα της κάτω από τη Γη. Η κόρης τους, Χίμαιρα, κατά τη γνώμη μου πάντα, τους τεκτονικούς που είναι οι πιο καταστρεπτικοί και οι πλέον συνηθισμένοι, μάλιστα ο Ησίοδος λέει ότι εμφανιζόταν ξαφνικά από τόπο σε τόπο και έσπειρε την καταστροφή. Ο Πολυβώτης συμβολίζει υποθαλάσσιους σεισμούς.

Ο Τυφώνας τους Tυφώνες, η Σκύλα τους Κυκλώνες και η Χάρυβδη τους Aντικυκλώνες. Κάποιοι ταυτίζουν τον Τυφωέα με τον Τυφώνα. Ο Τυφωέας είναι γιος της Γης και του Τάρταρου ενώ ο Τυφώνας γιος της Ήρας, λέγεται μάλιστα ότι τον γέννησε σε στιγμές θυμού με τον άνδρα της γι αυτό εκδηλώνεται με βίαιες καταστάσεις.

Όλα τα παιδιά αυτά της Γαίας ήσαν δράκοι και κάθε ουρά τους αντιπροσωπεύει μια ενεργειακή ιδιότητα και ποιότητα. Είναι σύμβολα αρχετυπικών, ενεργειακών οντοτήτων , είναι της φύσης τα στοιχειά που οι ολύμπιοι έδωσαν συμβολικές μάχες με όλους αυτούς και τους νίκησαν χρησιμοποιώντας κάποιες υπερβατικές προτροπές.

Οι δράκοι κατά το Ν. Μαριορή είχαν την ιδιότητα του φύλακα κάποιου θησαυρού. Όμως οι φύλακες αυτοί δεν ασχολούνταν για τον επιούσιο, δεν εργαζόταν επί πληρωμή, αλλά ήσαν ταυτισμένοι με το αντικείμενο ή το είδωλο που ετάχθησαν να φυλάνε. Μεταξύ τους υπήρχε σχέση ούτε πραγματική ούτε εξωπραγματική, αλλά μια σχέση ταύτισης και εσωτερικής επικοινωνίας. Έτσι… όποιος ( σκότωνε) δράκο έπαιρνε την ενέργεια του δράκου και γινόταν κύριος της ενεργειακής ιδιότητας που κατείχε ο δράκος. Βλέπουμε λοιπόν τον Ηρακλή να σκοτώνει το Λάδωνα, το δράκο που φύλαγε τα Χρυσά μήλα των Εσπερίδων και να γίνεται κύριος της νιότης και της αθανασίας, τον Κάδμο να σκοτώνει το δράκο της Αρείας κρήνης να παίρνει την Αρμονία κλπ …κλπ…

Ο Πύθωνας (δράκος), το τελευταίο παιδί της Γης που λέγεται ότι γεννήθηκε από τη λάσπη του κατακλυσμού του Δευκαλίωνα είναι σύμβολο αστρικών διαταραχών, κατά τον Ι. Φουράκη, οι οποίες απελευθερώθηκαν από ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις που επηρεάζουν τον πλανήτη δρώντας με τη μορφή παγετώνων, σεισμών, κατακλυσμών, τυφώνων, κυκλώνων, αντικυκλώνων, καταιγίδων και υψηλών θερμοκρασιών. Οι δυνάμεις αυτές προέκυψαν με την εκτόνωση της συσσώρευσης αστρικών ενεργειών που ενέσκηψαν στον πλανήτη με τη σύμπτυξη θετικών και αρνητικών δυνάμεων.

Όλες αυτές οι ενέργειες που απελευθερώθηκαν και επέφεραν αστρικές διαταραχές με ακραία καιρικά φαινόμενα , πιθανόν, κατά τη γνώμη μου, όταν συνέπεσαν όλες μαζί ταυτόχρονα δημιούργησαν ένα κατακλυσμό. Διότι, ένας κατακλυσμός δεν θα μπορούσε να συμβεί λόγω ακραίων καταρρακτωδών βροχών και πλημυρών αλλά και με την ακολουθία όλων αυτών των φαινομένων που προαναφέρθηκαν. Ο Πύθωνας λοιπόν που λέγεται ότι γεννήθηκε από τη λάσπη του κατακλυσμού του Δευκαλίωνα , συμβολίζει όλα αυτά τα φαινόμενα, όλες αυτές τις ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις και ο Απόλλωνας (σκοτώνοντάς τον), ελέγχοντας δηλαδή την ενέργεια του, έγινε κύριος των καταστρεπτικών αυτών δυνάμεων με σκοπό να τις μετουσιώσει έπειτα σε υγιείς ιδιότητες και ποιότητες.

Και θα σημειώσω ότι, στους προηγούμενους κατακλυσμούς που αναφέρονται στη Μυθολογία, προφανώς να έπαιξαν ρόλο τότε κάποιες άλλες οντότητες, άλλες υποστάσεις κάποιων μακρινών εποχών.
Και με τη γνώση ότι και τα ενεργειακά πεδία της Γης δημιουργήθηκαν από σύμπτυξη θετικών και αρνητικών δυνάμεων, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι, ο Πύθωνας συμβολίζει και τα ενεργειακά πεδία της Γης.

Το Μυστικό της Επτάχορδης Λύρας του Ερμή που Ελάχιστοι Γνωρίζουν και Δεν Διδάσκεται
Ο Απόλλωνας τέσσερις μέρες μετά τη γέννησή του λέγεται ότι τον (σκότωσε) στον Παρνασσό, έλεγξε δηλαδή τις ενέργειες που κατείχε ο Πύθωνας και έγινε κύριος όλων αυτών των γενεσιουργών, καταστρεπτικών δυνάμεων που αντιπροσώπευε με σκοπό, όπως προαναφέρθηκε, τις δυνάμεις που κατέκτησε να τις μετουσιώσει έπειτα σε υγιείς ιδιότητες και ποιότητες.. Ο Πύθωνας όμως δεν σκοτώθηκε στον Παρνασσό αλλά τέθηκε υπό έλεγχο, έτσι… έφυγε από εκεί και πήγε στην Κασταλία.

Η Κασταλία είναι μία από τις 4 εστίες του ενεργειακού χώρου των Δελφών, ο χώρος που εξέπεμπε ακαριαία μετάδοση νοητικών μηνυμάτων, ο χώρος που η Πυθία έπαιρνε τους λεγόμενους χρησμούς. ( Ο ενεργειακός χώρος των Δελφών είναι 482 μέτρα και έχει 4 εστίες. ‘’Ο ναός του Απόλλωνα, η Κασταλία, το θέατρο και ο ναός της Γαίας’’) . Ο Πύθωνας, κατά τον Παυσανία, όπως και η Πυθία, είχαν το προνόμιο της μαντικής ικανότητας.

Ο Απόλλωνας (σκοτώνοντάς τον και πάλι στην Κασταλία) , ελέγχοντας δηλαδή την ενέργεια του και εκεί , έγινε ο κύριος της μαντικής ικανότητας , της άλλης ενεργειακής ιδιότητας που συμβόλιζε και κατείχε ο Πύθωνας. Αυτό ισχύει και για το (σκοτωμό) των ιερέων του μαντείου που ήσαν κι εκείνοι κοινωνοί της ιδιότητας αυτής. Να λοιπόν ο λόγος που (σκότωσε) και τους ιερείς ο Απόλλωνας που κάποιοι προβληματίζονται.

Και θα αναφέρω ότι, κατά τον Πλάτωνα, ιερό πουλί του Απόλλωνα ήταν ο κύκνος. Σήμερα οι μεγαλύτεροι μάντεις στην εποχή μας είναι οι κύκνοι, προβλέπουν το θάνατό τους και τότε… αρχίζουν να τραγουδάνε, το Κύκνειο Άσμα. Όμως ο Πύθωνας και πάλι δεν σκοτώθηκε στην Κασταλία αλλά τέθηκε υπό έλεγχο για δεύτερη φορά, έτσι… έφυγε από εκεί, πήγε σε μια άλλη εστία του ενεργειακού χώρου των Δελφών, στο ναό της Γαίας, της προ γιαγιάς του και έγινε ο φύλακας του Ναού.
Μέσα στο Ναό απέκτησε πνευματική ιδιότητα και θεική ποιότητα, έγινε φτερωτός, και είναι γνωστό ότι τα φτερά συμβολίζουν το πνεύμα. Απέκτησε εδώ το προνόμιο να είναι ο φύλακας του Φωτός. Όμως, στον πλανήτη δεν έστελνε το πραγματικό, όπως αναφέρεται, αλλά ένα υποκατάστατο του Φωτός έτσι… όταν ο Απόλλωνας τον (σκότωσε), τον έθεσε δηλαδή υπό έλεγχο για Τρίτη φορά, κατά τη γνώμη μου πάντα, πήρε την ενέργεια που κατείχε ο Πύθωνας και έγινε εκείνος ο Φωτοδότης Απόλλων αφού απελευθέρωσε στη Γη το αληθινό φως.

Ο Πύθωνας (και όχι άλλος δράκος) αναφέρεται σαν φύλακας του Ναού της Γαίας, και βλέπουμε εδώ ότι υπάρχει μια λογική που δικαιώνει τη θεωρία αυτή ότι δηλαδή, ο Απόλλωνας (σκότωσε) , έλεγξε τρεις φορές ίσως και περισσότερες την ενέργεια του ίδιου δράκου (Πύθωνα) και μάλιστα στα πλαίσια της λογικής.

Δεν σκότωνε λοιπόν για το κέφι του , ούτε είχε όπλα μαζί του για να σκοτώνει όποιον δεν του άρεσε όπως κάποιοι τον κατηγορούν. Με τα χρυσά βέλη του Ηφαίστου (σκότωσε) έλεγξε τον Πύθωνα, με βέλη δηλαδή βγαλμένα από τη φωτιά της ψυχής του, αφού η βούληση η θεϊκή ήταν να έρθει το φως στις ψυχές των ανθρώπων. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας σαν νοήμονες άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να έχουν σε υπόληψη ένα θεό, να τον αποκαλούν μάλιστα ‘’θεό της ηθικής τάξης και της λογικής’’ αν του καταλόγιζαν απεχθείς πράξεις. Οι πράξεις του είναι καθαρά συμβολικές. Ο Πύθωνας πλασμένος από λάσπη (ύλη) νικήθηκε από το φως. Η μάχη του με τον Απόλλωνα είναι η επικράτηση του πνεύματος επί της ύλης.

Η πνευματική φιλοσοφία λέει ότι, η ζωή και η μορφή, (το πνεύμα και η ύλη) όταν έρχονται σε επαφή αναφαίνεται φως. Το έργο του Απόλλωνα σηματοδοτεί μια πορεία προς αποδέσμευση από την ύλη.

Με όλα αυτά διαπιστώνουμε εν περιλήψει ότι
Οι μάχες αυτές οι εικονικές και οι (σκοτωμοί) που αναφέρονται στη Μυθολογία μας , είναι αρχέγονες διαδικασίες που σηματοδοτούν την απ’ αρχής κόσμου ενεργειακή κοσμική εξέλιξη πάνω στον πλανήτη Γη. Είναι συμβάντα ουρανίων και επιχθονίων γενεσιουργών δυνάμεων, αιτίες κοσμικών φαινομένων που τα φαινόμενα αυτά αντιπροσωπεύονται από τα παιδιά της Γαίας, και οι Ολύμπιοι, όπως προαναφέρθηκε, έδωσαν συμβολικές μάχες με όλους αυτούς και τους νίκησαν χρησιμοποιώντας κάποιες υπερβατικές προτροπές.

Με τις μάχες αυτές και τους (σκοτωμούς) που αναφέρονται επέρχονταν ο έλεγχος του ηττημένου και όχι ο θάνατος όπως κάποιοι πρεσβεύουν. Όποιος (σκότωνε) δράκο, ή άλλη ενεργειακή οντότητα, έθετε υπό έλεγχο το δράκο και γινόταν κύριος της ιδιότητας που αντιπροσώπευε και κατείχε ο δράκος.

Έτσι… οι ολύμπιες υπεροντότητες, (σκοτώνοντας), ελέγχοντας δηλαδή τα παιδιά της Γαίας, τις αρχετυπικές στοιχειακές δυνάμεις της φύσης που όλοι τους έχουν δρακοουρές και φιδοουρές, έγιναν εκείνοι οι ελεγκτές των ενεργειακών στοιχειακών ιδιοτήτων που αντιπροσώπευαν οι ηττημένοι. Σκοπός τους ήταν, όπως προαναφέρθηκε, οι ενέργειες αυτές που κατακτήθηκαν να μετουσιωθούν έπειτα σε υγιείς ιδιότητες και ποιότητες, επιτυγχάνοντας έτσι… με τη νίκη τους επί των Γιγάντων να ισορροπήσουν τις δύο ενέργειες τις κοσμικές και με τη νίκη τους επί των Τιτάνων να γίνουν κύριοι και ελεγκτές της κοσμικής εξουσίας. Με το έργο τους κατάφεραν να γίνουν φορείς και δότες θεϊκών δυνάμεων.

Επίσης… τις ενέργειες αυτές που κατέκτησαν, κατάφεραν να τις ελέγξουν, να τις κατευθύνουν, να τις ορίσουν και να τις ταυτοποιήσουν ώστε να γίνουν κατανοητές στα πλαίσια της Κοσμικής Νόησης.
Η δράση τους συνετέλεσε στον έλεγχο της εκτόνωσης και απελευθέρωσης συσσώρευσης ενεργειών οι οποίες δημιουργήθηκαν με τη σύμπτυξη θετικών και αρνητικών γενεσιουργών δυνάμεων που ενέσκηψαν στον πλανήτη και δημιούργησαν αστρικές διαταραχές.

Με τον πόλεμο ψυχής που έδωσαν οι Ολύμπιοι με τους Τιτάνες οι οποίοι αντιπροσώπευαν την κοσμική εξουσία και με τους Γίγαντες που ήσαν οι καταστρεπτικές δυνάμεις της φύσης, όπως προαναφέρθηκε , έλεγξαν ήχους, φόρμες, δομές και κραδασμούς, κατορθώνοντας έτσι να γίνουν οι ενορχηστρωτές των κοσμικών ενεργειών και οι κυρίαρχοι της πλανητικής και επίγειας εξουσίας.

Αυτός ήταν ο ρόλος των ολυμπίων στην κοσμική εξέλιξη.
Λέγεται ακόμα ότι ο Πύθωνας εξέθρεψε και γαλούχησε τον αδερφό του, Τυφωέα, Γράφηκε άραγε αυτό τυχαία; Διότι, αναφέρθηκε ως άνω ότι ο Πύθωνας συμβολίζει καταστρεπτικές δυνάμεις αλλά και τα ενεργειακά πεδία της Γης και ο Τυφωέας, τα ηφαίστεια και τους ηφαιστειακούς σεισμούς. Βλέπουμε δηλαδή ότι, το ενεργειακό πεδίο (Πύθωνας) εξέθρεψε και γαλούχησε τον ηφαιστειακό σεισμό (Τυφωέα) . Και διερωτώμαι …. Υπάρχει άραγε σχέση ενεργειακών πεδίων και ηφαιστειακών σεισμών;

…Και γιατί άραγε….. στην Αγγλία και σε άλλα μέρη του κόσμου που δεν υπάρχουν ενεργειακά πεδία δεν γίνονται ποτέ σεισμοί, παρ’ ότι στην Αγγλία βρίσκεται πλησίον, πάνω αριστερά, το ηφαίστειο της Ισλανδίας, και στην Ελλάδα που υπάρχουν 5679 ενεργειακοί χώροι είναι χώρα σεισμογενής; … Το βρίσκω ένα λογικό ερώτημα που σίγουρα οι πρόγονοί μας γνώριζαν πολύ καλά τις έννοιες αυτές και τις αιτίες όλων των φαινομένων σαν παντογνώστες που ήσαν, άλλωστε είναι προφανές ότι εκείνοι διέθεταν περισσότερο μυαλό από τους ανθρώπους της εποχής μας, έστω και αν πίστευαν και προσκυνούσαν τις πέτρες και τα ξύλα όπως κάποιοι θέλουν να πιστεύουν. Και εδώ.. θα θέσω άλλο ερώτημα.

Γιατί άραγε… στην Ελλάδα δεν προκύπτουν συχνά έντονα φαινόμενα τυφώνων, κυκλώνων και φονικών καταιγίδων όπως συμβαίνει σε διάφορα μέρη του κόσμου;
Μήπως ελέγχθηκαν από τους προγόνους μας και είναι ηπιότερα; Και… τι θα συνέβαινε στη χώρα μας με τα τόσα ενεργειακά πεδία που διαθέτει αν οι πρόγονοί μας δεν είχαν μεριμνήσει;…

Σημείωση
Οι δράκοι είχαν το ρόλο του προστάτη και φύλακα και όχι οι Σφίγγες όπως λένε κάποιοι αναφερόμενοι στην Αμφίπολη. Οι Σφίγγες συμβολίζουν τα άρρητα μυστικά όπως τα γνώριζε και ο Οιδίποδας.
Απόσπασμα από το βιβλίο με τίτλο
« Ακολουθώντας τα ίχνη του φιδιού » έκδοση 2010της Μαρίας Νικολουδάκη – Ρουτσιέρη.
Σε περίπτωση που το κείμενο χρησιμοποιηθεί
χρειάζεται να αναγραφεί το όνομα της συγγραφέως
Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 6 Ιουνίου 2014
από τη Διεθνή εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών
Εδώ, με την άδεια της συγγραφέως

diadrastika

Follow Share:

Post A Comment: 0

Blog

Disqus

O ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie,για να διασφαλίσουμε ότι έχετε την καλύτερη δυνατή εμπειρία,με τη χρήση αυτού του ιστότοπου αποδέχεστε τη χρήση των cookie.Περισσότερα

_ Εγγραφείτε στις ενημερώσεις Notifications