Έρχονται στιγμές, που νοιωθεις πως βρίσκεσαι σε αδιέξοδο... κανένας δρόμος δεν οδηγεί πουθενά...
Γύρω σου, οι Άνθρωποι λιγοστεύουν... συμβιβάζονται... αλλοτριώνονται... γίνονται αγνώριστοι...
Λιγοστεύουν κι οι φωνές οι καθάριες...
Λιγες κι οι ψυχές που ανασαίνουν...
Μην εγκαταλείπεις.. μην απογοητεύεσαι... αντέχουμε... δεν τελειώσαμε ακόμα... δεν παραδόθηκαν όλες οι ψυχές...
Ακόμα κι όταν όλα μοιαζουν να γκρεμίζονται, να θυμάσαι...
απλά μοιάζουν... δεν είναι η αλήθεια...
Κι οταν η ψυχή σου φωνάζει απεγνωσμενα, να της απαντάς: Κουράγιο, τίποτα δεν χάθηκε... δεν τελειώσαμε ακόμα...
είμαστε ζωντανοί...
...ανάσανε βαθιά και μέχρι την τελευταία ανάσα, θ' αγωνιζόμαστε, ψυχή μου...μ΄εσένα οδηγό.
Καληνύχτα και... καλό μήνα... Καλή Άνοιξη...
0 comments
Δημοσίευση σχολίου