Γράφει ο Βασίλης Κοψαχείλης*
Η σύλληψη δύο Ελλήνων στρατιωτικών στο προγεφύρωμα του Κάραγατς στον Έβρο, από τουρκική περίπολο την περασμένη Πέμπτη, είναι πλέον γνωστό γεγονός στο πανελλήνιο.
Τα όσα ακολούθησαν είναι επίσης γνωστά. Αυτή την ώρα τα δύο χαμηλόβαθμα στελέχη του Ελληνικού Στρατού, ένας αξιωματικός και ένας υπαξιωματικός, κρατούνται προφυλακισμένοι αντιμετωπίζοντας κατηγορίες για παραβίαση συνόρων, παράνομη είσοδο σε απαγορευμένη περιοχή και άλλα μικρότερα αδικήματα.
Ορισμένοι στη χώρα μας και έξω απ’ αυτή – θέλεις από σκοπιμότητα, θέλεις από αφέλεια – αναπαράγουν τουρκικές πηγές που θέλουν τους Έλληνες στρατιωτικούς σε ρόλο κατασκόπων ή ανταλλάξιμο είδος με τους 8 Τούρκους αιτούντες άσυλο στη χώρα μας «πραξικοπηματίες», για να αποφύγουν οι άνθρωποι τον εξευτελισμό από την τουρκική αντίληψη περί αντιμετώπισης πολιτικών αντιφρονούντων! Σε κάθε περίπτωση, οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί ενδέχεται να χρειαστεί να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες ενώπιον της τουρκικής Δικαιοσύνης.
Και αυτό καθιστά την θέση τους πολύ δύσκολη και την δική μας ευθύνη πολύ μεγάλη, ώστε να κινήσουμε γη και ουρανό προκειμένου οι «δικοί μας» να γυρίσουν γρήγορα πίσω στην Πατρίδα!
Λίγοι κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και με νηφαλιότητα να ενημερώσουν την κοινή γνώμη για τις εξελίξεις. Και είναι, και αυτό, ένα από τα θέματα που όταν τελειώσει αυτή η περιπέτεια, θα πρέπει να το δούμε με πολύ προσοχή και σοβαρότητα. Το πώς, δηλαδή, τα ΜΜΕ οφείλουν να αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους επεισόδια και κρίσεις!
Δεν είναι καθόλου απλό θέμα, διαφέρει δε από οποιαδήποτε άλλη μορφή κρίσης θα κληθεί ένας δημοσιογράφος να καλύψει στα πλαίσια της δουλειάς του και στα χρόνια της καριέρας του. Το επεισόδιο στον Έβρο έδειξε ότι λίγοι έχουν την παιδεία να το διαχειριστούν σωστά.
Η είδηση της προφυλάκισής τους μέχρι να εκδικαστούν, κάποιους στη χώρα τους ανησύχησε, ενώ τον πολύ τον κόσμο τον στεναχώρησε. Λυπάμαι που θα το πω, αλλά κάποιους άλλους τους έκανε να τρίβουν τα χέρια τους γιατί το είδαν ως χρυσή ευκαιρία για πολιτική σπέκουλα. Πολιτική σπέκουλα με δύο «δικούς μας» ανθρώπους να βρίσκονται τούτη την ώρα στις τουρκικές φυλακές…; Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν ευθύνες! Τεράστιες ευθύνες. Οι οποίες φυσικά και πρέπει να αναζητηθούν, αφού πρώτα επιστρέψουν, σώοι και γρήγορα, οι άνθρωποί μας πίσω στην Πατρίδα!
Μην προσπαθήσετε να αναζητήσετε τις ευθύνες στη σημερινή ή την χθεσινή κυβέρνηση. Όχι, δεν βρίσκονται εκεί οι μεγάλες ευθύνες, αν και σίγουρα οι ενέργειες και οι παραλήψεις όλων που μετέχουν της πολιτικής έχουν συμβάλλει τα μέγιστα. Οι μεγάλες ευθύνες για να καταλήξουμε σήμερα σε αυτό το επεισόδιο στον Έβρο βρίσκονται σε ένα σύστημα που δουλεύει αθόρυβα και συστηματικά και αφορά όλους μας.
Είναι ένα σύστημα που χτίζεται τουλάχιστο την τελευταία εικοσαετία και συνυπεύθυνοι στο θέριεμά του είμαστε, λίγο πολύ, όλοι μας. Διότι αυτό το σαθρό σύστημα έχει εμπεδώσει και ανάλογη κουλτούρα στην κοινωνία μας. Βάζοντας τον εαυτό μου πρώτο και καλύτερο μέσα στους συνυπεύθυνους, όλοι μας χαρήκαμε με την μείωση της στρατιωτικής θητείας χωρίς να σκεφτούμε τις επιπτώσεις της στην εθνική μας άμυνα.
Όπως δεν σκέφτηκαν τις επιπτώσεις της αχρείαστης γραφειοκρατίας και των άλλων πειραματισμών στην αποτελεσματικότητα των Ελληνικών ΕΔ όσοι σχεδίαζαν ένα στρατό από «γιάπις του χιλιάρικου» – μάλιστα μπροστά στους σημερινούς μισθούς των 300 ευρώ και την ανεργία, κάποιοι τους λένε να είναι και ευχαριστημένοι… Ακολουθούν όλες οι άλλες πολιτικές ευθύνες, οι ευθύνες των τοπικών κοινωνιών, οι φαυλότητες, οι πειραματισμοί, η ακατάσχετη φλυαρία, οι φτηνοί λεονταρισμοί, ο αφοπλισμός, η καταστροφή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, τα δόγματα αποφυγής, οι σημαίες που τις παίρνει ο αέρας, οι “Μαδρίτες”, και πολλά ακόμη.
Δεν είναι τώρα η ώρα για να επεκταθώ. Δεν έχει τώρα νόημα να το κάνω. Να σταματήσει η σπέκουλα και η παραπληροφόρηση, και να γίνουν όλες εκείνες οι αναγκαίες ενέργειες ώστε να γυρίσουν οι στρατιωτικοί μας πίσω στην Πατρίδα. Μετά, τα συζητάμε… Και αυτή η συζήτηση, σας υπόσχομαι ότι θα ανοίξει, είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει… O Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος
0 comments
Δημοσίευση σχολίου