Αυτή η ιστορία συνέβη το 1977 και ειπώθηκε από κάτοικο της Νεβάδα με το όνομα Cherry Hinkle. Σύμφωνα με αυτήν την ιστορία, ο γιος του μόλις ο 13χρονος Mark μαζί ένα φίλο του είχαν πάει να εξερευνήσουν τα παλιά ορυχεία στο Mount Black (Μαύρο Όρος)ή το Black Mountain, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή McCullough της Νεβάδας.
Αυτό το βουνό είναι διάσπαρτο με παλιά μεταλλεία και όταν τα αγόρια πλησίασαν στο Μαύρο Όρος, παρατήρησαν μια μικρή τρύπα στις πέτρες και σαν παιδιά ήθελαν να ερευνήσουν τι είχε μέσα η τρύπα.
Η είσοδος ηταν πολύ μικρή και χαμηλή που τα παιδιά έπρεπε να συρθούν για μπουν μέσα,άλλα μόνο η είσοδος ήταν στενή. Σύντομα οι έφηβοι βρέθηκαν σε μια μικρή σπηλιά μήκους 2,7 μέτρων, όπου μπορούσαν να σταθούν όρθιοι.
Σε μια γωνιά αυτής της σπηλιάς ήταν ένα λάκκος με μια σκοτεινή βαθιά είσοδο που οδηγούσε σε μια αίθουσα πιο χαμηλά,και υπήρχε κάτι σαν «σκάλα» απο ρίζες φυτών, ο Mark και ο φίλος του αισθάνθηκαν μια επιθυμία να κατέβουν και εκεί να δουν που οδηγεί .
Όταν κατέβηκαν κάτω τα παιδιά άκουγαν ασυνήθιστες φωνές, σαν να ήταν από κάπου κοντά, και ένα βουητό σαν απο μηχανισμό. Αυτή η αίθουσα σαν δωμάτιο είχε μια μακριά σήραγγα στην οποία τα αγόρια βρήκαν μια μεγάλη σιδερένια πόρτα, καλυμμένη με σκουριά.
Δίπλα στην πόρτα στον πετρώδη δάπεδο βρισκόταν μια ράβδος, η οποία φαινόταν να είναι κατασκευασμένη από κάποιο είδος αλουμινίου. Όταν εξέτασαν το παράξενο αντικείμενο και την πόρτα, άκουσαν φωνές σαν ομιλία άλλα δεν μπόρεσαν να καταλάβουν τίποτα .
Η γλώσσα ήταν περίεργη και γελοία οπως λένε. Τα παιδιά φοβήθηκαν και αποφάσισαν να φύγουν από εκεί την στιγμή που αποφάσισαν να φύγουν, η πόρτα άνοιξε και ακούστηκε μια απειλητική κραυγή. Ταυτόχρονα, από την μισάνοιχτη πόρτα εμφανίστηκε μια εικόνα ενός μεγάλου πράσινου πλάσματος σε μορφή σαύρας (ερπετοειδής).
Ο Μάρκ και ο φίλος του έτρεξαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν να βγουν έξω από τη σπηλιά. Ταυτόχρονα, πήραν μαζί τους την παράξενη ράβδο που βρήκαν στην πόρτα. Αφού έτρεξαν μέχρι την πόλη, είπαν τα πάντα στον Cherry Hinkle και του έδειξαν το τεχνούργημα , ο Cherry Hinkle είπε: Το περίεργο αντικείμενο είχε χαρακτήρες χαραγμένους πάνω του σε τμήματα 3 ιντσών. Υπήρχαν διάφορα σπειροειδή σχήματα κύκλοι, και πολλά τρίγωνα και κάποια άλλα άγνωστα σύμβολα για μένα.
Η επιφάνεια του αντικειμένου ήταν λεία στην αφή, δεν φαινόταν σαν ένα παιχνίδι, ήταν σαν σχεδιασμένο ειδικά για κάτι, αλλά κανένας από εμάς δεν ήξερε τι ηταν. Αυτό το αντικείμενο όμως ήταν προφανώς αγαπημένο για το ον που σκόπευε να το πάρει πίσω.
Εκείνο το βράδυ στο σπίτι του όλοι κοιμόντουσαν νωρίς, αυτό που συνέβη ξεπερνάει καθε φαντασία. «Ήταν περίπου 2 η ώρα τα μεσάνυχτα όταν με ξύπνησε ο γιο μου, Μαρκ. Μου είπε ψιθυριστά οτι κάποιος προσπαθεί να μπει στο παράθυρο του υπνοδωματίου του.
Νόμιζα ότι είδε έναν εφιάλτη, λόγο των γεγονότων της ημέρας. Αλλά όταν προσεκτικά πήγαμε στο δωμάτιό του, ακούσαμε κοντά στο παράθυρο ήχους. Και υπό το φως του φεγγαριού είδα στο παράθυρο μια ανθρωποειδής σιλουέτα - τη γραμμή του κεφαλιού και του ώμου. Ήμουν μόνος στο σπίτι, με την σύζυγο και με τα τέσσερα παιδιά μου, αποφάσισα να τα προστατεύσω.
Πήρα τον φακό και το άναψα προς αυτόν στο παράθυρο, τότε είδα ένα μεγάλο κεφάλι και τα μάτια του πλάσματος ήταν απολύτως χρυσά στο χρώμα! ο Μάρκ και εγώ συγκλονίσαμε όταν κοιτάξαμε αυτό το πλάσμα που προσπαθούσε να ανοίξει το παράθυρο του υπνοδωματίου με το χέρι του.
Το χέρι ήταν αηδιαστικό με μεμβράνες μεταξύ των δακτύλων, και τα ίδια τα δάχτυλα με μακριά αιχμηρά νύχια. Πιθανόν πέρασαν μόνο λίγα δευτερόλεπτα, αλλά μου φάνηκαν λεπτά και αποφάσισα ότι έπρεπε να κάνω κάτι. Στο ένα χέρι κρατούσα τον φακό που στόχευε στο κεφάλι αυτού του πλάσματος και με το άλλο χέρι προσπαθούσα να βρω κάτι που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως όπλο.
Και τότε αυτό το πλάσμα συνειδητοποίησε ότι θα αντισταθώ. Ξαφνικά κοίταξε το χέρι μου και έπειτα με κοίταξε απευθείας στα μάτια μου,και ελαφρώς έγειρε το κεφάλι του και άνοιξε ελαφρώς το στόμα του, σαν να επρόκειτο να πει κάτι. Στη συνέχεια όμως ξαφνικά πήδηξε από το παράθυρο και έφυγε, στη νύχτα στη βραχώδη έρημο.
Η γυναίκα μου είπε ότι αυτό το πλάσμα ήρθε για το αντικείμενο που του είχαν πάρει τα παιδιά, εκείνη την περίεργη ράβδο. Το επόμενο πρωί, αποφάσισαν να πάνε μαζί σ 'αυτή τη σπηλιά και να επιστρέψουν το αντικείμενο στο πλάσμα που μοιάζε με σαύρα. Σύμφωνα με την ιστορία του Cherry, βρήκαν αυτό το σπήλαιο και άφησαν τη ράβδο στην είσοδο, επειδή φοβήθηκαν να μπουν μέσα.
Αυτή η ιστορία τελειώνει εκεί, και για δεκαετίες αργότερα παρέμεινε άγνωστο αν το πλάσμα βρήκε την ράβδο του, πάντως δεν ξανά εμφανίστηκε σε κάτοικο της περιοχής. Επίσης, δεν υπάρχουν παρόμοιες ιστορίες ανθρωποειδών όντων στο βουνό "Mount Black", αλλα υπάρχουν γενικά παρατηρήσεις ανθρωποειδών όντων σε όλη την περιοχή της Νεβάδας οπού βρίσκεται και η Περιοχή 51, εδώ μια άλλη ιστορία συνάντησης με ερπετοειδές ον στην ίδια περιοχή στην Νεβάδα απο ποδηλάτες .©ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΕΤΟΣ
0 comments
Δημοσίευση σχολίου