Στα χρόνια της χολέρας των μνημονίων είδαμε ό,τι πιο άδικο, παράλογο, υπερβολικό, απάνθρωπο θα περίμενε κανείς σε μια χώρα ευρωπαϊκή με δημοκρατικό πολίτευμα. Μια εγκύκλιος όμως, σηκώνει το μαχαίρι κι απειλή να το χώσει βαθιά στις καρδιές όλων των δημιουργών έργων πολιτισμού και ειδικά των συγγραφέων!
Ο περιβόητος νόμος Κατρούγκαλου (4387/2016 Αρθρο 20) περί απασχολήσεως συνταξιούχων, στην ουσία αφαιρεί κάθε δικαίωμα σε όλους τους συνταξιούχους να απασχοληθούν ή αυτοαπασχοληθούν σε κάποια εργασία γιατί θα αντιμετωπίσουν ποινή περικοπής σύνταξης τους κατά 60%.
Αυτό που όμως αδυνατούν να κατανοήσουν οι νομοθέτες είναι ότι, το να είσαι συγγραφέας (ή ζωγράφος ή συνθέτης κλπ) ΔΕΝ είναι “εργασία”, ούτε “αυτοαπασχόληση”, δεν είναι ανάθεση έργου, δεν είναι εμπόριο λαδιού, δεν… δεν … δεν… είναι ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. Και ο κάθε δημιουργός, έχει ηθικό και εμπορικό δικαίωμα στο έργο του, βάσει του νέου περί Πνευματικής ΙΔΙΟΚΤΗΣΊΑΣ, γνωστό σε όλους ως Πνευματικά Δικαιώματα”.
Μια “διευκρινιστική” εγκύκλιος που κυκλοφόρησε χτες, έκανε μια ομάδα συγγραφέων κι έναν εκδότη να την διαβάζουν ξανά και ξανά, προσπαθώντας να κατανοήσουν τα εντελώς ακατανόητα, παράλογα και αντισυνταγματικά. Να μην πιστεύουν στα μάτια τους και να ελπίζουν ότι η εγκύκλιος μάλλον πάσχει από έκφραση και όχι από ουσία. Δυστυχώς, οι νεότερες πληροφορίες λένε ότι πάσχει και από τα δυο.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, η εγκύκλιος λέει το εξής για τους συνταξιούχους συγγραφείς:
Ο συγγραφέας που εξέδωσε έργα του πριν πάρει σύνταξη “σε χρόνο πολύ προγενέστερο της έναρξης συνταξιοδότησης”, θα μπορεί να συνεχίσει να εισπράττει τα πνευματικά του δικαιώματα χωρίς περικοπή της σύνταξης του, αλλά έτσι και βγει στη σύνταξη, μόλις εκδώσει ένα βιβλίο και εισπράξει το παραμικρό ποσό, θα του κόβεται η σύνταξη κατά 60%!
Προφανώς οι νομοθέτες μας πάσχουν σοβαρά από κατανόηση των νόμων, πέραν από την έλλειψη λογικής και ηθικής. Δεν κατανοούν τη διαφορά μεταξύ εργασίας, ιδιοκτησίας και πνευματικής ιδιοκτησίας, που είναι τρία διαφορετικά πράγματα. Προβλέπει ο νόμος ότι αν ένας συνταξιούχος αγοράσει μια γκαρσονιέρα και την νοικιάσει, αυτομάτως θα του κόβεται και η σύνταξη κατά 60%; Όχι, βέβαια. Ο νόμος δεν κόβει συντάξεις για την αποκτηθείσα ιδιοκτησία, αλλά για την εργασία που, για να την κάνεις ως συνταξιούχος με πέναλτι μείωση 60%, ή θα πρέπει αυτή να είναι πολύ καλά αμειβόμενη, ή αλλιώς “μαύρη”, εκτός κι αν είσαι εντελώς μπιπ στον οικονομικό σου προγραμματισμό και προτιμάς να εργάζεσαι και να παίρνεις λιγότερα.
Το άλλο που φανερώνει η εγκύκλιος είναι η απίστευτη τσαπατσουλιά. Τι σημαίνει να έχει εκδώσει τα βιβλία του κάποιος “σε χρόνο πολύ προγενέστερο της έναρξης συνταξιοδότησης”; Πόσο “πολύ” προγενέστερος; Μια μέρα; Ένας μήνας; Ένας χρόνος; Είναι ένα εξάμηνο, καλά είναι; Να το αφήσω;
Το τρίτο -πέραν του νομικού- που επίσης καταδεικνύει η “διευκρινιστική” εγκύκλιος και αφορά σε όσους κόπιασαν τα μάλα να την σκεφτούν και να την συντάξουν, είναι η ασχετοσύνη με το αντικείμενο.
ΔΙΑΒΆΣΤΕ ΕΔΏ ΌΛΗ ΤΗΝ ΕΓΚΎΚΛΙΟΘΕΜΑ: «Παρέχονται οδηγίες σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 20 του ν.4387/2016 σε συνταξιούχους που είναι παράλληλα και δικαιούχοι πνευματικών δικαιωμάτων»
Κατόπιν σχετικών ερωτημάτων που υποβλήθηκαν στο Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 20 του ν.4387/2016 σε συνταξιούχους που κατέχουν πνευματικά δικαιωματα, σας ενημερώνουμε τα ακόλουθα:
1. Σύμφωνα με το ν.2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, οι πνευματικοί δημιουργοί, με τη δημιουργία του έργου, αποκτούν πάνω σ’ αυτό πνευματική ιδιοκτησία, που περιλαμβάνει, ως αποκλειστικά και απόλυτα δικαιώματα, το δικαίωμα της εκμετάλλευσης του έργου (περιουσιακό δικαίωμα) και το δικαίωμα της προστασίας του προσωπικού τους δεσμού προς αυτό (ηθικό δικαίωμα).
Επίσης, το άρθρο 29 του ίδιου ως άνω νόμου προβλέπει ότι, η πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί όσο η ζωή του δημιουργού και εβδομήντα (70) χρόνια μετά το θάνατό του, που υπολογίζονται από την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται του θανάτου του δημιουργού.
2. Όπως είναι γνωστό, με το άρθρο 20 παρ.1 του ν.4387/2016 προβλέπεται ότι, στους εξ ιδίου δικαιώματος συνταξιούχους του Δημοσίου και όλων των φορέων, ταμείων, κλάδων ή λογαριασμών που εντάσσονται στον Ε.Φ.Κ.Α., οι οποίοι αναλαμβάνουν δραστηριότητα υποχρεωτικώς υπακτέα στην ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α., οι ακαθάριστες συντάξεις κύριες και επικουρικές καταβάλλονται μειωμένες σε ποσοστό 60% για όσο χρόνο διατηρούν τη δραστηριότητα.
3. Οι πνευματικοί δημιουργοί αποκτούν το δικαίωμα της εκμετάλλευσης του έργου τους με τη δημιουργία αυτού και το δικαίωμα αυτό διατηρείται καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, με αποτελέσμα να έχουν τη δυνατότητα να αποκομίζουν έσοδα από την εκμετάλλευση του έργου τους για πολλά έτη μετά τη δημιουργία του.
H λήψη εσόδων από πνευματικά δικαιώματα έργων που δημιουργήθηκαν σε χρόνο πολύ προγενέστερο της έναρξης συνταξιοδότησης σε καμία περίπτωση δεν συνιστά ανάληψη δραστηριότητας μετά τη συνταξιοδότηση που αποτελεί και προϋπόθεση για την εφαρμογή των διατάξεων περί απασχόλησης συνταξιούχων σύμφωνα με το άρθρο 20 του ν.4387/2016.
Συνεπώς στις ανωτέρω περιπτώσεις συνταξιούχων οι οποίοι κατέχουν είτε πνευματικά δικαιώματα είτε συγγενικά δικαιώματα, από τα οποία αποκομίζουν έσοδα, δεν εφαρμόζεται το άρθρο 20 του ν.4387/2016 και ως εκ τούτου δεν προκαλούνται μειώσεις στο ποσό της χορηγούμενης σύνταξης.
Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Οι Έλληνες συγγραφείς δεν είναι όλοι Ελύτηδες και Ρίτσοι, ούτε πουλάνε όπως ο Στίβεν Κινγκ για να ζουν αποκλειστικά και πλουσιοπάροχα από τα βιβλία τους. Είναι στην πλειοψηφία τους κι αυτοί άνθρωποι που εργάστηκαν στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα, παράλληλα είχαν και τη συγγραφική τους δραστηριότητα -με μικρή ή μεγάλη επιτυχία- και περιμένουν πως και πως να βγουν στη σύνταξη για να απολαύσουν το μεράκι τους, το γράψιμο.
Στους Έλληνες συγγραφείς που, είτε εκδίδονται μέσω κάποιου οίκου, είτε είναι αυτοεκδιδόμενοι, συμπεριλαμβάνονται ακόμα κι εκείνοι του ενός βιβλίου. Κι ας μην ξεχνάμε, το παγκόσμιο μπεστ σέλερ της Μίτσελ, Όσα Παίρνει ο Άνεμος, ήταν το ένα της και μοναδικό, και συναγωνίστηκε σε πωλήσεις την Βίβλο.
Τι λέει, λοιπόν, η εγκύκλιος; Εσύ επαγγελματία συγγραφέα, εσύ συνταξιούχε που θες να γράψεις ένα μυθιστόρημα ή μια ποιητική συλλογή, εσύ που έχεις στα χέρια σου το απόσταγμα μιας μακροχρόνιας μελέτης ή παρατήρησης ή σκέψης, εσύ που μάζευες τις συνταγές της γιαγιάς σου και του χωριού σου, εσύ που είχες μια ενδιαφέρουσα ζωή και θες να την μοιραστείς, εσύ που θες να κάνεις κατάθεση ψυχής, εσύ που θες να μάθουν οι νεότεροι τις παλιές ιστορίες, εσύ που έχεις μια φαντασία που τρέχει με χίλια, εσύ που γράφεις λόγια αλλά χτυπάς χορδές, εσύ που είσαι ο πολιτισμός του σήμερα – ΠΑΨΕ γιατί θα σου κόψουμε τη σύνταξη!
Και δεν έχει σημασία αν πούλησες ένα ή χίλια αντίτυπα, εμείς θα σου κόψουμε τη σύνταξη.
Το υπουργείο “ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ“, σήμερα, “Καθαρά Τρίτη”, δεν απαντούσε σε κανένα τηλέφωνο. Μας πέταξαν στη μούρη μια εγκύκλιο που δείχνει άγνοια νόμου, έλλειψη κατανόησης, ευαισθησίας και γνώσης του αντικειμένου, αλλά και αντικατάσταση των “Πνευματικών Δικαιωμάτων” με Αντιπνευματικές Υποχρεώσεις: Ή συνταξιούχος, ή συγγραφέας – διάλεξε!
Εδώ λένε γεννήθηκε η Δημοκρατία. Εδώ λένε και για φώτα του Πολιτισμού. Εδώ και πεθαίνουν όλα.Φυσικά η Ένωση Συγγραφέων σύντομα θα απαντήσει σε όλα αυτά, ελπίζοντας να αποκατασταθεί η όλη ανοησία, αλλιώς θα μάθει το παγκόσμιο ότι εδώ δεν σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν, αλλά τα παράλογα σκοτώνουν τους συγγραφείς…
0 comments
Δημοσίευση σχολίου