Ποια είναι η νέα αναπληρώτρια υπουργός που θα λύσει το σημαντικότερο ίσως πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, την ανεργία και ποια είναι η “μαγική συνταγή” που έχει ήδη έτοιμη;
Μετά από 37 χρόνια στις ΗΠΑ, επέστρεψε γρήγορα στην Ελλάδα αφήνοντας πίσω της μια “λαμπρή ακαδημαϊκή και ερευνητική καριέρα”. Έχει μεγαλεπήβολα σχέδια και λύσεις άμεσες για την αντιμετώπιση της ανεργίας.
Η καθηγήτρια Ράνια Αντωνοπούλου η οποία -προς έκπληξη πολλών- όχι μόνο βρέθηκε από το πουθενά στη δεύτερη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ανέλαβε και ρόλο ως αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας.
Με καταγωγή από την Πάτρα και τη Μικρά Ασία, η μαθήτρια Ρ. Αντωνοπούλου είχε πρωτοστατήσει στις μαχητικές μαθητικές εκδηλώσεις της Μεταπολίτευσης, ενώ υπήρξε μέλος της οργάνωσης Ρήγας Φεραίος. Τελειώνοντας το Λύκειο, σε ηλικία 17 ετών, έφυγε για σπουδές στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ.
Εκεί βρέθηκε στο New School, ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή της υπό τον μαρξιστή οικονομολόγο Ανγουιρ Σαϊκ, κι έφτασε μέχρι και τον ΟΗΕ για την παρουσίαση μιας τέτοιας μελέτης για την ισότητα των φύλων. Εκεί γνώρισε και τον άνθρωπο που επρόκειτο να την συντροφεύει μέχρι σήμερα, τον καθηγητή Δημήτρη Παπαδημητρίου, προέδρο του αμερικανο-σιωνιστικού Ινστιτούτου Λεβί.
Πρόεδρος του Ινστιτούτο Levy είναι ο Ελληνοαμερικανός οικονομολόγος Δημήτρης Παπαδημητρίου ο οποίος έχει ταχθεί υπέρ της εξόδου από το ευρώ ή εναλλακτικά υπέρ της κυκλοφορίας παράλληλου νομίσματος σε Ελλάδα και Κύπρο: «Οι επιλογές τόσο για την Κύπρο όσο και για την Ελλάδα έχουν περιοριστεί τρομερά και οι μελλοντικές τους προοπτικές είναι φρικτές. Η επιλογή της εξόδου από το ευρώ δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί.
Προσωπικά, βλέπω να έρχονται μεγάλες αναταραχές και ένα «σχέδιο Β’» θα πρέπει να αναπτυχθεί εκτάκτως, το οποίο θα περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος ή μια δραματική επαναδιαπραγμάτευση των μέτρων λιτότητας. Είναι αμφίβολο ότι θα μπορέσουν οι κοινωνίες είτε στην Ελλάδα είτε στη Κύπρο να αντέξουν σκληρότερες συνθήκες από αυτές στις οποίες έχουν ήδη υποβληθεί, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάτι τέτοιο θα ζητηθεί από την τρόικα. Θα πρέπει συνεπώς να ακολουθηθεί μια διαφορετική πορεία. Η εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στο παρελθόν και θα πρέπει να είναι μέρος του «σχεδίου Β’».
Το Ινστιτούτο ιδρύθηκε το 1986, από τον εβραϊκής καταγωγής Αμερικάνο, Leon Levy -οικονομολόγος και στέλεχος επιχειρήσεων- και είναι ένα από τα Think tank της παγκόσμιας οικονομίας. Ο Leon Levy εκτός από το Ινστιτούτο του, είχε και μεγάλο ενδιαφέρον για τους αρχαίους πολιτισμούς, αλλά… και για τον ανθρώπινο εγκέφαλο: το leonlevyfoundation.org που είναι επίσης Ίδρυμα δικό του, ασχολείται με έξι ευρύτερους τομείς: Κατανόηση του αρχαίου κόσμου – Τέχνες και Ανθρωπιστικές Επιστήμες – Διατήρηση της Φύσης και κήποι – Έρευνα Εγκεφάλου και Επιστήμη – Ανθρώπινα Δικαιώματα – και Εβραϊκός Πολιτισμός.
Τώρα το Ινστιτούτο Λεβί, έχει δυνατούς δεσμούς με τον Σόρος:
Levy Economics Institute of Bard College Publications: The Mind of Wall Street, by Leon Levy:
“Like his peers George Soros and Warren Buffett, Levy takes a long and broad view of the rhythms of the markets and the economy.”
Levy Economics Institute of Bard College Scholars: “Research Associate Daniel Karpowitz. […] In 2003, Karpowitz received a Soros Justice Fellowship…”
Levy Economics Institute of Bard College Policy Note: “Επαναπροσδιορίζοντας την αλλαγή στην εποχή του παρασιτικού καπιταλισμού” (του Χ. Πολυχρονίου):
“Άτομα όπως ο Τζόζεφ Στίγκλιτς και ο Τζορτζ Σόρος έχουν συμβάλει σημαντικά στη δημόσια συζήτηση αναφορικά με τη συγκρότηση μιας νέας παγκόσμιας χρηματοοικονομικής αρχιτεκτονικής. Δεν θα αναφερθώ στα σχέδια που έχουν παρουσιάσει επειδή θέλω να επεκταθεί ο διάλογος πέρα από τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό της νέας παγκόσμιας χρηματοοικονομικής τάξης πραγμάτων και να μεταφερθεί σε πιο άμεσο επίπεδο εφαρμογής. Ο επανασχεδιασμός του χρηματιστικού καπιταλισμού είναι ένα τεράστιο πρότζεκτ, το οποίο μπορεί να πάρει πολλά χρόνια και να χρειαστεί περισσότερες κρίσεις προτού φθάσουμε στο στάδιο υλοποίησης.”
Πώς θα πολεμήσει την ανεργία η νέα αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, Ράνια Αντωνοπούλου
Έχει πρόγραμμα για την κάλυψη όχι 50.000 αλλά 550.000 θέσεων κοινωφελούς εργασίας θέσεων εργασίας για ένα χρόνο, έχει έτοιμο στο συρτάρι της η νέα αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας κ. Ράνια Αντωνοπούλου, αρμόδια για την καταπολέμηση ανεργίας.
Αυτό ειπώθηκε στα τέλη Ιανουαρίου λίγο μετά τις εκλογές. Σήμερα άλλο δημοσίευμα κάνει λόγο για τις μισές θέσεις από αυτές.
Αλλά ας πάρουμε τον αρχικό αριθμό και τι ανέφερε το Πρώτο Θέμα στις 27/1/15:
«Η κ. Αντωνοπούλου, που εκλέχθηκε από την δεύτερη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, καθηγήτρια στο Bard College, και ερευνήτρια του Levy Economics Institute στη Νέα Υόρκη επεξεργάζεται εδώ και δύο χρόνια μελέτη για έξοδο από την κρίση κόντρα στη λάθος συνταγή της Τρόικας η οποία αν εξακολουθήσει να εφαρμόζεται θα εκτοξεύσει την ανεργία στο 34% το 2016.
Η μελέτη αντιπροτείνει αύξηση των κρατικών δαπανών αντί για συνεχή μείωση τους ώστε να παίξουν σταθεροποιητικό ρόλο στην περίοδο της κρίσης. Συγκεκριμένα έχει προτείνει να υλοποιηθεί ένα σχέδιο Μάρσαλ με τη δημιουργία 550.000 θέσεων κοινωφελούς εργασίας για ένα έτος ώστε να συρρικνωθεί ουσιαστικά η στρατιά των ανέργων. Το κόστος μπορεί φαίνεται υπερβολικό ( 7 δις ευρώ) αλά θα μειώνεται στα 3 δις λόγω των εργατικών εισφορών που θα επιστρέψουν πάλι στα κρατικά ταμεία.»
Για ένα χρόνο μόνο, κοινωφελής εργασία, δημόσιες θέσεις, με 7 δις μικτά που στην ουσία θα είναι 4 δις καθαρά, που αν κάνετε τη διαίρεση είναι 600 ευρώ το μήνα, δηλαδή κάτω από το βασικό μισθό των 751 ευρώ που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ να δώσει και που τώρα θα δοθεί αργά σε βάθος χρόνου.
Στην εύλογη ερώτηση που θα βρεθεί αυτό το μεγάλο κονδύλι, η κυρία Αντωνοπούλου προτείνει πέντε πηγές χρηματοδότησης με πρώτη στη λίστα την Ευρωπαική Τράπεζα Επενδύσεων:
α) Την αναδιάρθρωση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ
β) Κεφάλαια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων
γ) Τη μείωση των δανειακών υποχρεώσεων της Ελλάδας ώστε να δημιουργηθεί πλεόνασμα ρευστότητας, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ύστερα από διαπραγματεύσεις για τη χρηματοδότηση κοινωνικής- κοινωφελούς εργασίας.
δ) Την άμεση εγκαθίδρυση του «Ευρωπαικού Ταμείου κατά της Ανεργίας» το οποίο να συνεισφέρει κάποιο ποσοστό σε ένα αντίστοιχο φορέα στην Ελλάδα.
ε) Την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής . Ένα μέρος από τα έσοδα θα μπορούσαν να στηρίξουν το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Απασχόλησης. Αυτό, λοιπόν, είναι το μεγαλεπήβολο σχέδιο της σπουδαίας καθηγήτριας που το επεξεργάζεται στο think tank των ΗΠΑ και το οποίο με λίγα λόγια μεταφράζεται: Η εισφορά αλληλεγγύης θα συνεχιστεί για όσους έχουν ήδη εργασία, θα πάρουμε (αν μας δώσουν) κεφάλαια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, αλλά δεν θα τα επενδύσουμε σε ΠΑΡΑΓΩΓΗ/ΑΝΑΠΤΥΞΗ, αλλά σε κοινωφελή εργασία ενός χρόνου στο δημόσιο. Και μετά… έχει ο Θεός… αλλά εμείς πάλι δεν θα έχουμε.
Όσο για τη φοροδιαφυγή… ακούμε αλλά ακόμα δεν βλέπουμε κι ούτε θα δούμε γιατί οι μεγαλοκαρχαρίες είναι εκτός ελληνικής παραλίας (off shore) και πάλι τα δίχτυα θα πέσουν στα μικρά και μεσαία ψαράκια, άντε και κανένα λίγο πιο μεγαλούτσικο αυτή τη φορά, για να έχουμε να λέμε… φάτε μάτια ψάρια!
Καλά… από που και πως και γιατί ξεφύτρωσαν όλα αυτά τα φιντάνια – τεχνοκράτες όπως Βαρουφάκης και οι φίλοι του εν μια προεκλογική νυκτί στο ΣΥΡΙΖΑ; Δεν είχε αρκετά και ικανά στελέχη το κόμμα;
Υπενθύμιση: Το Ινστιτούτο Levy, ήταν αυτό που συνδιοργάνωσε την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα και της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ (Μηλιός, Δούρου, Σταθάκης, Παππάς) στην Αμερική πριν ένα χρόνο.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου