Με κρατημένη την ανάσα παρακολουθεί ολόκληρη η Ελλάδα την υπόθεση του 19χρονου μοντέλου από την Λέσβο που συνελήφθη στο Χονγκ Κονγκ να μεταφέρει της Κίνας 2,6 κιλά κοκαΐνης καθώς έρχονται στο φως ολοένα και νέες πληροφορίες.
«Θα πάω Αθήνα σε 4 μέρες και μετά Βραζιλία. Τουρ… Ναι, μόνη μου θα πάω στην Αθήνα. Με το αεροπλάνο», γράφει σε φίλη της στη Λέσβο μέσω μηνύματος στο Facebook η Ειρήνη Μελισσαροπούλου. Είναι 13 Σεπτεμβρίου και, όπως έχει πληροφορήσει τη φίλη της, την ώρα που της γράφει βρίσκεται στο Ντουμπάι. «Μου έχουν δώσει ένα φάκελο από την Αθήνα για να βάλουν βίζες από τις χώρες που πέρασα. Για ένα γραφείο είναι», εξηγεί στη φίλη της που τη ρωτάει τι «δουλίτσες» ακριβώς κάνει στις χώρες που επισκέπτεται. Στις 6 Οκτωβρίου οι δύο φίλες ανταλλάσσουν νέα μηνύματα. «Στις 4.15 τα ξημερώματα ταξιδεύω και πάω Αίγυπτο. Μετά από Αίγυπτο, Κύπρο. Κάθομαι 3 μέρες και μετά Αθήνα», της γράφει. Η φίλη της, η οποία προφανώς έχει απορίες για το τι ακριβώς κάνει σε αυτά τα ταξίδια, την ξαναρωτά: «Και τι πας να κάνεις ακριβώς;». Η Ειρήνη της γράφει: «Σου είχα πει. Να βάλουν σφραγίδες και βίζες σε κάτι έγγραφα και τα γυρνάω στην Αθήνα». Αυτά είναι κάποια από τα μηνύματα που ανταλλάσσουν στο Facebook οι δύο κοπέλες, στα οποία η 19χρονη περιγράφει ουσιαστικά το πρόγραμμα των συνεχών ταξιδιών της μέσα σε λιγότερο από 15 ημέρες. Η σύλληψη της 19χρονης στο αεροδρόμιο του Χονγκ Κονγκ με 2,6 κιλά κοκαΐνης
Το περιεχόμενο των συνομιλιών τους είναι τουλάχιστον αποκαλυπτικό ως προς τον τρόπο ζωής που είχε υιοθετήσει η Ειρήνη Μελισσαροπούλου από τη στιγμή που μπήκε στο πλοίο της γραμμής και έφυγε, υποτίθεται, για σπουδές στην Καλαμάτα. Σε επόμενες αναρτήσεις της στη σελίδα της στο Facebook φέρεται στις 24/10 να δίνει το στίγμα της κάνοντας check in στην Καλαμάτα, ενώ το Σάββατο 18 Νοεμβρίου φωτογραφίζεται κρατώντας το κινητό της σε σέλφι πόζα σε δωμάτιο ξενοδοχείου στην Αντίς Αμπέμπα, γράφοντας «Life is short. Enjoy it» (Η ζωή είναι μικρή, ας τη χαιρόμαστε).
Άξια προσοχής στην εν λόγω φωτογραφία είναι ίσως μια λεπτομέρεια: αν και η ίδια βρίσκεται σε σέλφι πόζα κρατώντας το κινητό της, το γεγονός ότι απαθανατίζεται και το στοιχείο του κινητού της σε αυτή σημαίνει ότι την τραβά κάποιος άλλος, αν δεν υπάρχει καθρέφτης. Δύο ημέρες μετά, πάντως, η ίδια συλλαμβάνεται στο αεροδρόμιο του Χονγκ Κονγκ.
Η ζωή είναι όντως σύντομη. Και ειδικά στην περίπτωσή της θα καθυστερήσει πολύ να τη ζήσει και ελεύθερη.
Οι αποκαλυπτικοί διάλογοι με μηνύματα στο κινητό της ενισχύουν το σενάριο ότι η 19χρονη καλλονή χρησιμοποιήθηκε από το κύκλωμα ως δόλωμα. Στην επικοινωνία με τη φίλη της αναφέρει ότι αποστολή της είναι να βάζει σφραγίδες σε ταξιδιωτικά έγγραφα από διάφορες χώρες όπου ταξιδεύει επειδή αυτό θέλουν από εκείνη, για άγνωστους λόγους, οι υπεύθυνοι του «γραφείου», προφανώς στο πλαίσιο του διαγωνισμού που κέρδισε.
H εγγραφή στο ΙΕΚ που δεν έγινε ποτέ
«Μπαμπά, θα φύγω από το νησί. Θα πάω να σπουδάσω στην Καλαμάτα. Εχω βρει και τη σχολή». Η δήλωσή της να φύγει από τα στενά όρια της Μυτιλήνης δεν ήταν θέμα προς συζήτηση. Ηταν μια ειλημμένη απόφαση-ανακοίνωση που δεν σήκωνε κουβέντες. Από τότε που τελείωσε το σχολείο, η Ειρήνη ήθελε να είναι ανεξάρτητη. Να βγάζει τα δικά της λεφτά, να κάνει ό,τι θέλει χωρίς να ζητάει από γονείς και συγγενείς χαρτζιλίκι.
Η οικογένειά της άλλωστε δεν ήταν εύπορη. Ο μπαμπάς, αστυνομικός, η μαμά, νοσοκόμα στο Κέντρο Υγείας της Λέσβου.
Δύο μισθοί που ίσα που έφταναν για μια τετραμελή οικογένεια, αφού εκτός από την Ειρήνη το ζεύγος Μελισσαρόπουλου έχει και ένα 8χρονο αγόρι. Οι δύο γονείς, άνθρωποι αγαπητοί στο νησί και φιλήσυχοι, έκαναν τη δουλειά τους, αφοσιώνονταν στις φροντίδες της οικογένειας και ζούσαν, όπως εκατομμύρια άλλες ελληνικές οικογένειες, στα στενά πλαίσια μιας επαρχίας.
Μια καθημερινότητα επαναλαμβανόμενη, μέσα σε έναν στενό πυρήνα ανθρώπων, οι ίδιοι και οι ίδιοι που συνεχώς συναντά κανείς όταν ζει εκτός αστικών κέντρων.
Οι γείτονες, οι μικρομαγαζάτορες, οι θαμώνες του καφενείου και της ταβέρνας. Η Ειρήνη, μια κοπέλα που κάθε άλλο παρά περνούσε απαρατήρητη, με το απολυτήριο του Επαγγελματικού Λυκείου Μυτιλήνης στο συρτάρι, ήθελε να ανοίξει τα φτερά της. Και αυτό δεν μπορούσε να γίνει στη Μυτιλήνη όπου μεγάλωσε.
Σίγουρα αυτό δεν μπορούσε να γίνει ούτε με την ιδιότητα της σερβιτόρας σε καφετέρια όπου δούλεψε, ούτε με εκείνη της υπαλλήλου σε βενζινάδικο όπου έβγαζε ένα μεροκάματο μέχρι την ημέρα της μοιραίας όπως αποδείχθηκε απόφασής της να εγκαταλείψει το νησί.
«Εχω βρει ένα ΙΕΚ βοηθών φαρμακοποιών στην Καλαμάτα και θα πάω», είναι τα λόγια που σήμερα ανακαλούν ξανά και ξανά στη μνήμη τους οι απελπισμένοι γονείς της. «Μα πού θα μείνεις; Πώς θα ζεις εκεί; Χρειάζεσαι λεφτά για το σπίτι, για το φαγητό, για το ένα και το άλλο», είναι τα ερωτήματα και οι ενστάσεις της μάνας που έρχονται η μία μετά την άλλη. Η Ειρήνη έχει σε όλα απαντήσεις: «Θα μείνω στη φίλη μου την τάδε που μένει εκεί και μετά βλέπουμε». Η κόρη τους όντως είχε μια φίλη στην Καλαμάτα, το ήξεραν και οι ίδιοι.
Τους φάνηκε λογικό μέχρι να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα να μοιράζεται τη ζωή της με κάποια φίλη που ήδη είναι εγκατεστημένη στην πόλη και ξέρει τα κατατόπια. Αλλωστε για σπουδές θα έφευγε, δεν θα γύριζε μόνη της στην άκρη του κόσμου. Μόνο που η 19χρονη που ποτέ δεν είχε φύγει από τα όρια του νησιού, που δεν είχε πάει καν σε μια πόλη εντός Ελλάδας και δεν είχε ιδέα τι σημαίνει πτήση με αεροπλάνο, έκανε ακριβώς αυτό.
Από τις 31 Αυγούστου που εγκατέλειψε τη Μυτιλήνη ταξίδευε συνεχώς από χώρα σε χώρα. Με τους γονείς της φυσικά να μην έχουν την παραμικρή ιδέα. Μια σκέψη που σήμερα τους τρελαίνει, και δυστυχώς δεν είναι η χειρότερη.
Η Ειρήνη έφυγε πανευτυχής. Η μητέρα της και ο πατέρας της χαίρονταν με τη χαρά της, μια που ήθελαν κι εκείνοι να την καμαρώσουν σπουδαγμένη, να γυρίσει πίσω στο νησί και να κάνει μια δουλειά αξιοπρεπή ως φαρμακοποιός.
Άλλωστε είχαν στερηθεί πολλά για να της προσφέρουν τα κατάλληλα εφόδια για το μέλλον της. Όταν πήγαινε Δημοτικό την έστειλαν σε ιδιωτικό, το μοναδικό που υπήρχε στη Λέσβο, αφού με τα ωράριά τους δεν μπορούσαν να είναι δίπλα της.
Το μεγάλο ψέμα
Όλη η οικογένεια τσόνταρε λεφτά για τα δίδακτρα. Οι ίδιοι, αλλά και η γιαγιά και η θεία της. Της έκαναν μαθήματα αγγλικών, γαλλικών και γερμανικών, την έγραψαν μέχρι και σε μαθήματα τένις και πιάνου, αγοράζοντάς της μάλιστα και ένα προκειμένου να εξασκείται στο σπίτι. Ήταν άριστη σε όλα. Καλή μαθήτρια και καλή αθλήτρια. Ένα ήσυχο, γλυκό κορίτσι που ποτέ δεν τους δημιούργησε κανένα πρόβλημα.
Πήγε στο Γενικό Λύκειο και μεταπήδησε στο ΕΠΑΛ Λέσβου συνεχίζοντας να ασχολείται με τις ξένες γλώσσες και το πιάνο. Μετά το σχολείο κάπως σαν να άλλαξε. Η συμπεριφορά της έγινε πιο κλειστή, ενίοτε πιο απότομη και επιθετική. Ετσι λένε κάποιοι που την ήξεραν από τα μικράτα της, αλλά χωρίς να το αποδίδουν σε κάτι συγκεκριμένο. Οι κολλητοί της, βέβαια, λένε τα καλύτερα.
«Ηταν μια χαρά κορίτσι, δεν υπήρχε κακό να πεις ή κάτι περίεργο με το οποίο να ασχολείται. Είχε πει ότι θα φύγει για σπουδές και μόλις έφυγε ακούστηκε ότι κέρδισε έναν διαγωνισμό με ταξίδια -World Star νομίζω λεγόταν- και θα γύρναγε όλον τον κόσμο. Κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Ετσι ξεκίνησε και το ταξίδι της. Η αλήθεια είναι ότι από την ώρα που έφυγε από το νησί χάσαμε την επαφή.
Ξέρω ότι γνώρισε έναν τύπο και άρχισαν τα μεγάλα ταξίδια. Τώρα αν όλο αυτό είναι μέρος κομπίνας δεν μπορώ να το ξέρω», δήλωσε φίλος της.
Από τις 31 Αυγούστου και για το επόμενο δίμηνο η Ειρήνη είχε μόνο τηλεφωνικές επαφές με τους γονείς της. Σε κάθε επικοινωνία με τη μητέρα της την καθησύχαζε ότι όλα είναι καλά. Στις επίμονες ερωτήσεις της για το «πού είναι το σπίτι, ποια είναι η οδός που μένει αν συμβεί κάτι και πρέπει να σε βρούμε», η Ειρήνη αντιδρούσε θυμωμένα και απόλυτα. Δεν ήθελε να μιλάει γι’ αυτό, δεν ήθελε να δίνει λογαριασμό και φώναζε με νεύρα:
«Να μην ασχολείστε πού είναι το σπίτι. Σας το απαγορεύω. Είμαι ενήλικη και μένω όπου θέλω!». Μια αντίδραση που έβαλε σε υποψίες τη μητέρα της, η οποία φυσικά άρχισε να ψάχνεται. Μέσω Ίντερνετ βρήκε το τηλέφωνο του ΙΕΚ Καλαμάτας. Λίγες ημέρες πριν από τη σύλληψη της κόρης της η μητέρα της τηλεφώνησε στη γραμματεία της σχολής.
«Λυπάμαι, κυρία μου, δεν υπάρχει σπουδάστρια εγγεγραμμένη με το όνομα Ειρήνη Μελισσαροπούλου. Ναι, είμαι σίγουρη, κυρία μου, δεν υπάρχει τέτοια εγγραφή», της είπαν. Η μάνα έμεινε παγωμένη να κοιτάζει το κενό με το ακουστικό στο αυτί.
Τα ερωτήματα δεκάδες, οι σκέψεις δυσοίωνες να στοιχειώνουν το μυαλό της. Οι υποψίες της ότι κάτι δεν πήγαινε καλά επιβεβαιώνονται. Γιατί να τους πει ψέματα; Αν δεν σπούδαζε στην Καλαμάτα, τι έκανε εκεί; Κι αν δεν ήταν στην Καλαμάτα και ήταν αλλού; Και με ποιον; Και γιατί να μην τους το πει εξαρχής αν όλα ήταν καλά και αθώα; Κι αν έχει μπλέξει κάπου; Αυτό ειδικά το τελευταίο της πλάκωνε το στήθος.
Βασανιστικά ερωτήματα
Το τηλέφωνο της Ειρήνης ήταν κλειστό. Ούτε η μητέρα της, ούτε ο πατέρας της μπορούσαν να τη βρουν για να της ζητήσουν εξηγήσεις. Αποφάσισαν να παραμείνουν ψύχραιμοι και να περιμένουν τηλεφώνημά της. Πάντα τους έπαιρνε τηλέφωνο. Μπορεί κάτι να έγινε με τις εγγραφές, να μην τη δέχτηκαν και να μην τους το έλεγε για να μη θορυβηθούν και της ζητήσουν να γυρίσει πίσω.
Το τηλεφώνημα από την κόρη τους δεν ήρθε. Αντιθέτως, το βίντεο με τις δύο αστυνομικίνες να συνοδεύουν την κόρη τους με κουκούλα στο κεφάλι και χειροπέδες στα χέρια με φόντο το αεροδρόμιο του Χονγκ Κονγκ κυκλοφόρησε από την Κίνα μέχρι την ακριτική Λέσβο. Οι γονείς της είναι να πέσουν να πεθάνουν.
Ο αστυνομικός πατέρας της, ο άνθρωπος που από το 1988 που έχει καταταχθεί στο Σώμα μέχρι και σήμερα είναι ο κυνηγός του εγκλήματος, ο υπερασπιστής του νόμου, ο έντιμος λειτουργός που όλοι είχαν να λένε για το ήθος και την τιμιότητά του, μαθαίνει ότι το παιδί του κατηγορείται για κακούργημα και κινδυνεύει με ισόβια. Λόγια παρηγοριάς δεν υπάρχουν. Βασικά δεν υπάρχει τίποτα. Μόνο χάος και απελπισία. Οι ειδήσεις τον σφυροκοπούν η μια πίσω από την άλλη. «Πέταξε η Ειρήνη από Αιθιοπία προς Χονγκ Κονγκ με 2,6 κιλά κοκαΐνης κρυμμένα στον σάκο της;».
Τα «πώς», τα «τι», τα «γιατί» και κυρίως «ποιος την έμπλεξε» στριφογυρίζουν συνεχώς στο μυαλό των άμοιρων γονιών που δεν μπορούν καν να επικοινωνήσουν μαζί της, να την ακούσουν, να μάθουν πώς είναι, τι έγινε, πού την έχουν. Από την Τετάρτη το βράδυ η οικογένεια ζει έναν εφιάλτη. Η μέχρι πρότινος τακτοποιημένη ζωή τους, αυτή που κάποιες φορές γινόταν και μονότονη ίσως, μέσα στα στερεότυπα και στα στενά σύνορα μιας μικρής κοινωνίας, αυτή την ανέφελη απλή ζωή την πήρε ένα αόρατο χέρι και τη βούτηξε στην κόλαση. Εκεί που βασιλεύουν δαίμονες, άρχοντες του σκότους, τερατόμορφα όντα και γλοιώδεις σάτυροι, αδίστακτοι κακοποιοί και στυγεροί εγκληματίες. Εκεί που το ίδιο χέρι πέταξε και τη ζωή της Ειρήνης που ήθελε απλώς να ζήσει. «Να γίνω αεροσυνοδός θέλω», αυτό έλεγε συνέχεια στους γονείς της. Και μέσα σε ένα δίμηνο έκανε πολλές πτήσεις. Δυστυχώς όχι ως αεροσυνοδός.
Ο «μαύρος από το Πλωμάρι»
Η εξευτελιστική και σοκαριστική για τους οικείους της εικόνα της ψηλόλιγνης κοπέλας με την κόκκινη μίνι φούστα και τις ψηλοτάκουνες μπότες να περπατά συνοδεία αστυνομικών με τις χειροπέδες στα χέρια και την κουκούλα στο κεφάλι μέσα στο αεροδρόμιο του Χονγκ Κονγκ έγινε φυσικά το θέμα των ημερών. Η ιδιότητα του μοντέλου που της απέδωσαν και ανακυκλώθηκε σωρηδόν από τα media, αν και κανείς στον χώρο του μόντελινγκ δεν τη γνωρίζει, εγείρει επίσης κάποιες απορίες. Είναι κάτι που δήλωσε η ίδια στις Αρχές του αεροδρομίου για να δικαιολογήσει τις αεροπορικές διαδρομές της; Είναι κάτι που υπέθεσαν τα κινεζικά media;
Είναι ίσως μια ιδιότητα που απέκτησε το διάστημα που έφυγε από το νησί επειδή γνώρισε κάποιους επιτήδειους; Οι συνειρμοί και τα σενάρια πολλά. Σύμφωνα με αυτά, το τελευταίο διάστημα η Ειρήνη είχε συνάψει σχέση με κάποιον στρατιωτικό, μια σχέση για την οποία ο 52χρονος αστυνομικός πατέρας της είχε εκφράσει πολλάκις τις αντιρρήσεις του, κάτι που επιβεβαίωσε με δηλώσεις του ο πρόεδρος της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Μυτιλήνης Δημήτρης Αλεξίου. Σύμφωνα με ένα άλλο σενάριο, η κοπέλα είχε γνωριστεί στη Μυτιλήνη με έναν έγχρωμο νεαρό άνδρα με βεβαρημένο μητρώο.
«Η Ειρήνη είχε γνωριστεί με έναν νεαρό μαύρο, γιο ενός Αφρικανού και μιας Μυτιλινιάς, που έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στο Πλωμάρι και έχει ελληνική υπηκοότητα.
Ο τύπος αυτός είχε συνεχώς μπλεξίματα με την Αστυνομία, πότε για υποθέσεις ναρκωτικών και πότε για μικροκλοπές. Ενα άτομο περιθωριακό που μπαινόβγαινε στις φυλακές, αλλά κατάφερνε με διάφορους τρόπους να κυκλοφορεί πάλι ελεύθερος. Η Ειρήνη, πάντως, μετά το φευγιό της από το νησί φέρεται να κέρδισε σε έναν ταξιδιωτικό διαγωνισμό ονόματι World Star, «αυτό τουλάχιστον ισχυριζόταν η ίδια σε κάποιους γνωστούς της», όπως δήλωσε φίλος της. Αν έτσι της είπαν να λέει ή αν κάποιοι μέσω ενός μούφα διαγωνισμού τη δελέασαν ώστε να κάνει στην πορεία τις ύποπτες συναλλαγές εν γνώσει της ή εν αγνοία της, κανείς δεν γνωρίζει εκτός από την ίδια.
Πάντως στα μηνύματα που ανταλλάσσει με τη φίλη της στο Facebook, η ίδια αναφέρει ότι αποστολή της είναι να βάζει σφραγίδες σε ταξιδιωτικά έγγραφα από διάφορες χώρες που ταξιδεύει επειδή αυτό θέλουν από εκείνη, για άγνωστους λόγους, οι υπεύθυνοι του «γραφείου», προφανώς στο πλαίσιο του διαγωνισμού που κέρδισε. Κάτι το οποίο φυσικά δεν ευσταθεί, αφού ούτε υπάρχει κάποιος επίσημος διαγωνισμός με το όνομα World Star, ούτε είναι δυνατόν κάποιος να σε πληρώνει να ταξιδεύεις μόνο και μόνο για να φαίνεται ότι ταξιδεύεις.
Είτε η Ειρήνη ανταποκρίθηκε σε κάποια αγγελία-παγίδα μιας καλά οργανωμένης σπείρας που ψάχνουν για αφελείς νεαρές με μεγάλα όνειρα για να στήσουν μια μεγάλη ναρκο-κομπίνα, είτε γνώρισε, όπως λένε, κάποιον «περίεργο τύπο» στην Καλαμάτα όπου πήγε, πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει μπλέξει άσχημα.
Η μεταφορά 2,6 κιλών κοκαΐνης, αξίας 300.000 περίπου ευρώ, κρυμμένων σε ένα σακίδιο πλάτης, είναι κατά τις τελωνειακές υπηρεσίες του Χονγκ Κονγκ ένα σοβαρό παράπτωμα που τιμωρείται με πρόστιμο έως 5 εκατ. δολάρια Χονγκ Κονγκ (640.000 δολάρια ΗΠΑ) και με ποινή ισόβιας κάθειρξης. «Στο νησί έδειχνε πολύ κουλ και άνετη… Τώρα που έγινε αυτό, μας ήρθε κατραπακιά στο κεφάλι. Απ’ ό,τι μου είχε πει, είχε πάει Καλαμάτα για σπουδές, κάτι λογικό στην ηλικία της. Πριν στο νησί έβλεπε τα ίδια και τα ίδια άτομα. Αν είσαι νέος, θέλεις αλλαγές. Τελευταία φορά την είδα δύο μέρες προτού μπει στο πλοίο για να φύγει για τις σπουδές της και μετά μιλήσαμε δυο φορές στο chat του Facebook. Τώρα δεν ξέρω αν την πείραξε κάτι ή κάποιος και έπρεπε να φύγει. Πιστεύω πως όλο αυτό το γεγονός έγινε γιατί κάποιοι της φούσκωσαν τα μυαλά με μεγάλα πράγματα. Μακάρι να γνωρίζαμε ποιοι μπορεί να την έφεραν σε αυτό το σημείο, για να βοηθηθεί το κορίτσι», δήλωσε φίλος της 19χρονης. Αυτό το «μακάρι» είναι που βασανίζει κάθε δευτερόλεπτο και τους γονείς της Ειρήνης που ανυπομονούν να μιλήσουν μαζί της. Αυτό το «μακάρι» που σύντομα θα αναφωνήσει και η ίδια όταν συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Το εξπρές του μεσονυχτίου στην Κίνα
Η Ειρήνη έχει μεταφερθεί σε φυλακές ανηλίκων για παραβάτες ηλικίας από 14 έως 21 ετών. Οι φυλακές βρίσκονται 15 χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης του Χονγκ Κονγκ, στην περιοχή New Territories. Οι συνθήκες κράτησής της είναι, ευτυχώς για εκείνη, καλές. Αυτό επιβεβαίωσε και ο δικηγόρος της Σάκης Κεχαγιόγλου που είχε επικοινωνία με τον γενικό πρόξενο της Ελλάδας στο Χονγκ Κονγκ, Ιωάννη Μαλούκο.
Ο πρόξενος είναι ο μόνος άνθρωπος που του επιτράπηκε να επικοινωνήσει τηλεφωνικά μαζί της και να μεταφέρει τα νέα της και στην Ελλάδα μέσω του δικηγόρου της. Όπως μάλιστα φέρεται να είπε ο κ. Μαλούκος, η Ειρήνη δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης και των κατηγοριών που της αποδίδονται.
Νομίζει ότι θα είναι μια περιπέτεια από την οποία σύντομα θα βγει αλώβητη και θα επιστρέψει πίσω στην παλιά ζωή της. Θέλει μόνο να επικοινωνήσει με τους γονείς της. Να τους μιλήσει, να τους εξηγήσει, να κλάψουν μαζί. Φυσικά το ίδιο θέλουν κι εκείνοι, γι’ αυτό αύριο Δευτέρα όπως προγραμματίζεται θα βρίσκονται στο Χονγκ Κονγκ αναμένοντας το πράσινο φως από τις κινεζικές αρχές για να τη δουν.
Ενα ταξίδι που σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να αντέξει ο στενός οικογενειακός τους προϋπολογισμός, γι' αυτό και οι συνάδελφοι του πατέρα της οργάνωσαν έρανο για να συγκεντρώσουν το απαραίτητο ποσό για τα έξοδα εισιτηρίων, διαμονής κ.τ.λ. Στιγμές δύσκολες και βασανιστικές, πολύ περισσότερο αν σκεφτεί κανείς τι σημαίνει φυλάκιση σε μια χώρα με κάτι παραπάνω από αυστηρό σωφρονιστικό σύστημα. Και αν στις φυλακές ανηλίκων οι συνθήκες είναι σχετικά καλές, δεν θα ισχύει το ίδιο μόλις η Ειρήνη κλείσει τα 21 της χρόνια και μεταφερθεί στις φυλακές ενηλίκων.
Η σκληρότητα στις σωφρονιστικές πρακτικές, τα καψόνια, οι τιμωρίες για ψύλλου πήδημα, η συμβίωση με στυγνούς εγκληματίες και το ανθρώπινο στοίβαγμα σε μικροσκοπικά κελιά είναι απλώς ένα κομμάτι της σκληρής πραγματικότητας που ζει ένας έγκλειστος στις φυλακές της Κίνας, σύμφωνα τουλάχιστον με μαρτυρίες. Κάτι που εμμέσως πλην σαφώς επιβεβαιώνει και ο συνήγορος της οικογένειας κ. Κεχαγιόγλου στηριζόμενος σε διηγήσεις συναδέλφων του. Ο ίδιος, πάντως, θεωρεί βασικό στοιχείο για την υπεράσπιση της Ειρήνης την αναλυτική μεταξύ τους συζήτηση για τα πραγματικά περιστατικά: «Η αποδοχή της νομικής εκπροσώπησης από μέρους μου στο σχετικό αίτημα των γονέων της Ειρήνης είχε και έχει σκοπό να βοηθήσω στην οργάνωση της καλύτερης δυνατής υπεράσπισής της ενώπιον των δικαστικών αρχών του Χονγκ Κονγκ. Τα δικαστικά προηγούμενα στα οποία βασίζεται το ισχύον στην πρώην αυτή βρετανική κτήση δίκαιο σε παρόμοιες περιπτώσεις οδήγησαν σε επιβολή πολυετών καθείρξεων.
Μόνο η επαφή και η αναλυτική συζήτηση των πραγματικών περιστατικών με την ίδια την κατηγορουμένη μπορούν να τη βοηθήσουν κατά τη διάρκεια της προδικασίας, αλλά και κατά τη δίκη που θα διεξαχθεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο του ’18. Το νεαρό της ηλικίας της και η επικίνδυνη αφέλεια και επιπολαιότητα της κατοχής μιας σημαντικής ποσότητας ναρκωτικής ουσίας οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι η Ειρήνη είναι θύμα επιτήδειων, οι οποίοι την εκμεταλλεύτηκαν με ολέθρια για το μέλλον της αποτελέσματα». Κάτι που σημαίνει ότι αν η Ειρήνη κριθεί ένοχη, ο εγκλεισμός της θα διαρκέσει μέχρι και 20 χρόνια.
«Επιλέγω να είμαι ευτυχισμένη. Οχι γιατί όλα γύρω μου είναι καλά, αρχ@@@@ είναι. Επιλέγω την ευτυχία γιατί η ζωή, διάολε, είναι πολύ μικρή για να χωρέσει τη μιζέρια», έγραφε η Ειρήνη στις 8 Νοεμβρίου στον λογαριασμό της στο Facebook.
Τότε βέβαια πίστευε ότι η καλή ζωή είναι εκεί έξω και την περιμένει. Μακριά από τη μιζέρια. Σήμερα είναι παραπάνω από σίγουρο ότι θα το έγραφε κάπως έτσι: «Επιλέγω την ελευθερία γιατί, διάολε, η ζωή είναι πολύ μικρή για να χωρέσει σε ένα κελί».
0 comments
Δημοσίευση σχολίου