Πίσω από τη λάμψη: Ο παραγωγός του Χόλιγουντ που αποδείχθηκε πράκτορας του Ισραήλ και απαλλάχθηκε από τον Ρήγκαν
Ο Μπραντ Πιτ, ο Άρνον Μίλχαν, και η Αντζελίνα Τζολί.
Το 2013 η Ισραηλινή εκπομπή ερευνητικής δημοσιογραφίας ”Uvda” μετέδωσε την πραγματική ιστορία μεταξύ της λάμψης του Χόλιγουντ και παράνομων διεθνών συμφωνιών όπλων πίσω από τη σταδιοδρομία μιας από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στο Χόλιγουντ: του Άρνον Μίλχαν, του Ισραηλινού παραγωγού ταινιών όπως τα “Pretty Woman”, ”Fight Club”, ”L.A. Confidential” και ”Mr. and Mrs. Smith”. Ενώ υπήρχαν υποψίες από πριν, ήταν η πρώτη φορά που αναφέρθηκε μπροστά στις κάμερες η διπλή ζωή του δισεκατομμυριούχου Μίλχαν ως έμπορος όπλων και Ισραηλινός πράκτορας, και πρώτη φορά που μερικά από τα αστέρια κινηματογραφικών ταινιών και στελέχη στούντιο που τον γνωρίζουν μίλησαν γι ‘αυτό.
Η είδηση είχε αναφερθεί και στα μεγάλα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, χωρίς όμως τις διαφωτιστικές λεπτομέρειες που δίνουμε εδώ.
Η εκπομπή ”Uvda” παρακολούθησε την καριέρα του Μίλχαν από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και τις αρχές της δεκαετίας του ’70, όταν ήταν ένας νέος και επιτυχημένος επιχειρηματίας στις Ηνωμένες Πολιτείες που είχε στενή σχέση με τον Σιμόν Πέρες – αργότερα πρωθυπουργό του Ισραήλ – ο οποίος τον στρατολόγησε μετά το 1973.
Ο Πέρες, ο οποίος ήταν πρόεδρος του Ισραήλ από το 2007 και ήταν αρχιτέκτονας του προγράμματος πυρηνικών όπλων του Ισραήλ τη δεκαετία του 1960 – το οποίο ποτέ δεν αναγνωρίστηκε επισήμως από το κράτος – παραδέχτηκε την πρόσληψη του Μίλχαν ως πράκτορα.
“Ο Άρνον είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Ήμουν εγώ που τον στρατολόγησα … όταν βρισκόμουν στο υπουργείο άμυνας. Ο Άρνον συμμετείχε σε πολλές δραστηριότητες στον τομέα της άμυνας και σε επιχειρήσεις πληροφοριών.
Η δύναμή του είναι να κάνει διασυνδέσεις στα υψηλότερα επίπεδα … οι δραστηριότητές του μας έδωσαν ένα τεράστιο πλεονέκτημα, στρατηγικά, διπλωματικά και τεχνολογικά”, δήλωσε ο Πέρες το 2010, σύμφωνα με μια συνέντευξη μέσα στο βιβλίο ”Confidential: The Life of Secret Agent Turned Hollywood Tycoon Arnon Milchan” από τους Meir Doron και Joseph Gelman.
Την εποχή εκείνη, ο Πέρες βρισκόταν στη μέση της δημιουργίας του πυρηνικού αντιδραστήρα Ντιμόνα και ο Μίλχαν άρχισε να βοηθά στην προσπάθεια να αποκτήσει τον εξοπλισμό και τη γνώση για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ισραήλ μέσω της μυστικής υπηρεσίας Λακάμ, το Γραφείο Επιστημονικών Σχέσεων του Ισραήλ.
“Ξέρεις πως ήταν να είσαι ένας τύπος 20 ετών που η χώρα του αποφάσισε να τον αφήσει να είναι Τζέιμς Μποντ; Ουάου! Η δράση! Αυτό ήταν συναρπαστικό”, είπε ο Μίλχαν. Η δημοσιογράφος Ιλάνα Νταγιάν από την “Uvda” περιέγραψε τον τρόπο με τον οποίο ο Μίλχαν θα δημιουργούσε τραπεζικούς λογαριασμούς και εταιρείες, που όλοι χρησιμοποιούνταν για την απόκτηση υλικού και εξοπλισμού για την υπηρεσία, ενώ εργαζόταν για τους κατασκόπους Ράφι Εϊτάν και Μπέντζαμιν Μπλούμπεργκ. Η Νταγιάν ανέφερε ότι στην κορυφή της δραστηριότητας του ο Μίλχαν λειτουργούσε 30 εταιρείες σε 17 διαφορετικές χώρες.
Στη δεκαετία του 1970, ο Μίλχαν διεξήγαγε συμφωνίες για εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια μεταξύ Ισραήλ και αμερικανικών εταιρειών για ελικόπτερα, πυραύλους και άλλο εξοπλισμό, ανέφερε το Uvda. Αν και τα αρχεία έδειξαν ότι η εταιρεία του έβγαλε κέρδη από τις συμφωνίες – μερικές φορές μέχρι και 60% – ο Μίλχαν επέμεινε στην κάμερα ότι ποτέ δεν κρατούσε τα χρήματα και ότι κάθε δεκάρα επέστρεψε στο Ισραήλ.
Η εκπομπή αποκάλυψε ότι ο Μίλχαν έπεισε έναν Γερμανό μηχανικό να παραλάβει διαβαθμισμένα έγγραφα από ένα ασφαλές χώρο όπου εργαζόταν: σχέδια που εξηγούσαν λεπτομερώς πώς να κατασκευάσουν μια πυρηνική εγκατάσταση που το Ισραήλ χρειαζόταν απελπιστικά αλλά που κανένα κράτος δεν θα μοιραζόταν για οποιοδήποτε χρηματικό ποσό. Ο Μίλχαν είπε ότι τον έπεισε να τα αφήσει σε ένα τραπέζι και μετά να πάει για δείπνο με τη σύζυγό του, υπό την προϋπόθεση ότι κάποιος θα εισέλθει στο σπίτι και θα τα φωτογραφίσει.
Μια άλλη αποκάλυψη είναι ότι ο σκηνοθέτης Σίντνεϊ Πόλακ, ο οποίος πέθανε το 2008, ήταν επιχειρηματικός εταίρος του Μίλχαν σε πολλές από τις δραστηριότητές του. Ο σκηνοθέτης του “Tootsie” και “Out of Africa”, είπε ο Μίλχαν, “ήταν συνεργάτης μου στην αεροδιαστημική βιομηχανία και στα αεροπλάνα, σε όλα τα πράγματα”. Όταν ρωτήθηκε αν ο Πόλακ ήξερε και συμμετείχε σε όλες τις δραστηριότητες του Μίλχαν, είπε: ”Έπρεπε να αποφασίσει τι ήταν πρόθυμος να κάνει και τι δεν ήταν πρόθυμος να κάνει. Σε πολλά πράγματα είπε όχι. Σε πολλά άλλα πράγματα είπε ναι”.
Η απόκτηση πυρηνικών πυροδοτών για το Ισραήλ από την εταιρεία Milco του Μίλχαν ήταν αυτό που σχεδόν τον έφερε σε σοβαρό πρόβλημα όταν το FBI ανακάλυψε ότι μεταφέρθηκαν στο Ισραήλ χωρίς την κατάλληλη άδεια, γεγονός που οδήγησε στο κατηγορητήριο του αερομεταφορέα Ρίτσαρντ Κέλυ Σμιθ το 1985, που χρησιμοποίησε μια από τις εταιρείες του Μίλχαν για μεταφορές στο Ισραήλ.
Οι κατηγορίες εναντίον του Μίλχαν απορρίφθηκαν από τη διοίκηση Ρήγκαν.
Ο Μίλχαν ισχυρίστηκε στην εκπομπή ότι “δεν ήξερα ότι το Ισραήλ παρήγγειλε τους πυροδότες. Δεν ήξερα καν τι ήταν”.
Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, που έκανε μια ταινία με τον Μίλχαν την εποχή εκείνη, δήλωσε ότι ο φίλος του «μου είπε ότι ήταν Ισραηλινός και φυσικά θα έκανε αυτά τα πράγματα για τη χώρα του – υπήρχε κάτι με τα μικρά πράγματα που πυροδοτούν ένα πυρηνικό πράγμα … Θυμάμαι ότι ρωτούσα τον Άρνον για κάτι τέτοιο, καθώς είμασταν φίλοι. Ήμουν περίεργος, όχι κατηγορηματικός, απλά ήθελα να το ξέρω και είπε: «Ναι, είμαι Ισραηλινός, αυτή είναι η χώρα μου».
Μετά το περιστατικό με τους πυροδότες, το οποίο ακολούθησε η σύλληψη του Τζόναθαν Πόλαρντ το 1986 για κατασκοπεία εξ ονόματος του Ισραήλ, το Γραφείο Επιστημονικών Σχέσεων έκλεισε.
Ο Μίλχαν παραδέχτηκε επίσης ότι χρησιμοποίησε τις διασυνδέσεις του στο Χόλιγουντ και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να βοηθήσει το καθεστώς απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής στις προσπάθειές του να εξευγενίσει τη διεθνή του εικόνα, με αντάλλαγμα να βοηθήσει το Ισραήλ να αποκτήσει ουράνιο. Η Νταγιάν πρότεινε μπροστά στην κάμερα ότι ίσως ο σημερινός του ρόλος ως συμπαραγωγός της ταινίας “12 χρόνια σκλάβος” που διαδραματίζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από τον εμφύλιο πόλεμο, ήταν σε κάποιο επίπεδο μια προσπάθεια να αποκατασταθεί αυτή η αμαρτία. Ο Μίλχαν έγνεψε και συμφώνησε ότι μπορεί κάλλιστα να είναι.
Όταν οι φίλοι και επιχειρηματικοί συνεργάτες του Μίλχαν ρωτήθηκαν αν οι φήμες για τις δραστηριότητές του εξ ονόματος του στρατού του Ισραήλ είχαν κάνει τίποτα για να αμαυρωθεί η φήμη του στον κλάδο της ψυχαγωγίας, είπαν όχι, προσθέτοντας ότι η επιτυχία των ταινιών του και η προσωπική του γοητεία απέτρεψαν οποιεσδήποτε αμφιβολίες. Ο μεγιστάνας των ΜΜΕ Ρούπερτ Μέρντοχ είπε στην Νταγιάν: “Το Χόλιγουντ είναι μια πολύ εβραϊκή βιομηχανία. Πολύ φιλο-Ισραηλινή. Πολλοί θα τον τιμούσαν γι ‘αυτό. Άλλοι μπορεί να φοβούνται λίγο απ’ αυτό, αλλά είναι οκ”.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου